Η Ελένη Λιντζαροπούλου γεννήθηκε στη Νίκαια του Πειραιά το 1962. Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας και Θρησκειολογίας της Θεολογικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και υποψήφια Διδάκτωρ στο ίδιο Τμήμα, στον τομέα Τομέας Θρησκειολογίας, Φιλοσοφίας και Κοινωνιολογίας. Επίσης, πτυχιούχος του Τμήματος Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου, καθώς και του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών του ΕΑΠ – Σπουδές στην Ορθόδοξη Θεολογία. Παρακολούθησε μαθήματα Θεατρικού παιγνιδιού, Δημοσίων Σχέσεων και Διοικήσεως και είναι πιστοποιημένη εκπαιδεύτρια ενηλίκων. Έχει εργαστεί ως υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων του Δήμου Κορυδαλλού και έχει διδάξει θεολογία και θεατρικο παιγνίδι. Κείμενα, δοκίμια, κριτικές και μελετήματά της δημοσιεύονται σε διάφορα περιοδικά και στο διαδίκτυο, ενώ εθελοντικά συντονίζει πανελλαδικές δράσεις για τον πολιτισμό και την εκπαίδευση στις φυλακές μέσω του δικτύου «Γεώργιος Ζουγανέλης». Είναι μέλος της Εθνικής Εταιρείας Λογοτεχνών και του Δικτύου Γυναικών Συγγραφέων κατά της Έμφυλης Βίας και των Γυναικοκτονιών «η Φωνή της». Έχει εκδώσει πέντε ποιητικές συλλογες, παιδικά ποιήματα και μία ιστορία για παιδιά, μία συλλογή μικρών πεζών κειμένων, καθώς και μία συλλογή μελετημάτων για το έργο της Ελένης Λαδιά. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά και Πολωνικά. (Πηγή: "Εκδόσεις Αρμός", 2025)