Availability: Εξαντλημένο

Ένα ευρύ πεδίο

Ein weites Feld

SKU: 9789602102763

20,41

Εξαντλημένο

Κατηγορία:

Συγγραφέας: Grass Günter

Εκδότης: Οδυσσέας

Ημερ. Έκδοσης: 01/12/1996

Σειρές: Σειρήνες: Λογοτεχνική Σειρά

Περιγραφή

Υπάρχει μετά θάνατον ζωή; Και βέβαια, λέει ο συμπαθής Τέο Βούτκε, κάτοικος του Ανατολικού Βερολίνου, επειδή πιστεύει πως μέσα του συνεχίζει να ζει ο διάσημος συγγραφέας Τέοντορ Φοντάνε, ο δημιουργός της Έφη Μπριστ. Τίποτα δεν τον πτοεί, ούτε το άγρυπνο βλέμμα του ισόβιου σπιούνου του, ούτε η συνεχής γκρίνια της συμβίας του, ούτε η σχεδόν σαραντάρα κόρη του που θέλει να παντρευτεί. Και η Γερμανία επανενώνεται. Ο Βούτκε παραδέρνει στα κύματα της ιστορίας. Το όνειρό του είναι να δραπετεύσει, να κρυφτεί.

Μεταφραστής: Κοιλής Γιάννης
Σειρές: Σειρήνες: Λογοτεχνική Σειρά
ISBN: 978-960-210-276-3

Πρώτη Έκδοση : 01/12/1996

Αριθμός Σελίδων : 742

Διαστάσεις : 21 x 14 cm

Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο

Γλώσσα Πρωτοτύπου : Γερμανικά

Πρωτότυπος Τίτλος : Ein weites Feld

Τόπος Έκδοσης : Αθήνα

Grass Günter

Ο Γκύντερ Γκρας γεννήθηκε το 1927 στην ελεύθερη πόλη του Ντάντσιχ, το σημερινό Γκντανσκ της Πολωνίας, από πατέρα Γερμανό και μητέρα Πολωνέζα. Για να ξεφύγει από τα ασφυκτικά πλαίσια της "καθολικής μικροαστικής οικογένειάς του", όπως είχε πει ο ίδιος, προσελήφθη στα 15 του χρόνια στην Κρατική Υπηρεσία Εργασίας και δύο χρόνια αργότερα, τον Νοέμβριο του 1944, κατατάχθηκε στα διαβόητα Waffen SS, όπως εξομολογήθηκε στην αυτοβιογραφία του. Τον Μάρτιο του 1945, υπηρετώντας στη 10η Μεραρχία των Panzer SS, ο Γκρας τραυματίστηκε και αιχμαλωτίστηκε από τους Αμερικανούς. Μετά τον πόλεμο έκανε διάφορες δουλειές, από ανθρακωρύχος ως λιθοξόος. Φοίτησε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Ντύσελντορφ και στο Πανεπιστήμιο Καλών Τεχνών του Βερολίνου, όπου σπούδασε γλυπτική και γραφιστική και έζησε λίγα χρόνια στο Παρίσι ερχόμενος σε επαφή με λογοτεχνικούς κύκλους. Το 1956 ο Γκρας έκανε την πρώτη λογοτεχνική του εμφάνιση με μια συλλογή ποιημάτων. Μετά τον πόλεμο δραστηριοποιήθηκε στο πλαίσιο της "Ομάδας 47" -μαζί με τον Χανς Μάγκνους Εντσενσμπέργκερ, τον Μάρτιν Βάλζερ, τον Ζίγκφριντ Λεντς, την Ίνγκεμπορ Μπάχμαν, κ.ά.- μια ομάδα διανοούμενων που κοινό χαρακτηριστικό τους ήταν το πρόβλημα της συλλογικής συνείδησης στη μεταναζιστική Γερμανία. Απέκτησε παγκόσμια φήμη με την "Τριλογία του Ντάντσιχ": "Το τενεκεδένιο ταμπούρλο" (1959, μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον Φόλκερ Σλέντορφ, είκοσι χρόνια αργότερα), "Γάτα και ποντίκι" (1961), "Σκυλίσια χρόνια" (1963). Ακολούθησαν μεταξύ άλλων "Ο Μπουτ, το ψάρι" (1979), "Δυσοίωνα κοάσματα (1992), "Ένα ευρύ πεδίο" (1995), "Ο αιώνας μου" (1999), "Σαν τον κάβουρα" (2002) και φυσικά η αυτοβιογραφία του "Ξεφλουδίζοντας το κρεμμύδι" (2006). Σε όλη την πορεία του παρέμεινε έντονα πολιτικοποιημένος, υποστηρίζοντας το κόμμα των Σοσιαλδημοκρατών τη δεκαετία του 1960 (υπήρξε σύμβουλος του Βίλι Μπραντ), φιλειρηνιστής με πύρινα άρθρα στον Τύπο εναντίον των νατοϊκών βομβαρδισμών στη Σερβία και της αμερικανικής εισβολής στο Ιράκ, αλλά και κατά του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, μεταξύ άλλων. Το 1999 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του. Έφυγε από τη ζωή στις 13 Απριλίου 2015, σε ηλικία 87 ετών. (φωτογραφία: Isolde Ohlbaum)