Ένα συντομότερο χρονικό του χρόνου

O Στίβεν Χόκινγκ (1942-2018) γεννήθηκε στην Οξφόρδη στις 8 Ιανουαρίου 1942, 300 χρόνια μετά το θάνατο του Γαλιλαίου. Από το 1979 έως το 2009 κατείχε τη Λουκασιανή Έδρα Μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ (την οποία επίσης κατείχε ο σερ Ισαάκ Νεύτων). Χαρακτηρίστηκε ως ένας από τους διαπρεπέστερους θεωρητικούς φυσικούς από την εποχή του Άλμπερτ Αϊνστάιν. Το έργο του στη θεωρητική φυσική, σχετικά με την προέλευση και τη δομή του σύμπαντος, από τη Μεγάλη Έκρηξη έως τις Μαύρες Τρύπες, έφερε επανάσταση στην επιστημονική κοινότητα, ενώ τα ευπώλητα βιβλία του συνέβαλαν στην επιστημονική εκλαΐκευση, προσελκύοντας εκατομμύρια αναγνώστες. Για την επιστημονική και κοινωνική δραστηριότητά του τιμήθηκε με πάρα πολλά βραβεία, επαίνους και διακρίσεις. Το 2009 ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα απένειμε στον Στίβεν Χόκινγκ το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας, το υψηλότερο τιμητικό βραβείο -σε καιρό ειρήνης- στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Ο Χόκινγκ έπασχε από αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση και η κατάσταση την υγείας του επιδεινώθηκε κατά τη διάρκεια των ετών. Στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής του ήταν σχεδόν εξ ολοκλήρου παράλυτος και επικοινωνούσε μέσω συσκευής παραγωγής ομιλίας. Παντρεύτηκε δύο φορές, με την Ελέιν Μέισον, με την οποία απέκτησε τρία παιδιά, τη Λούσι, τον Ρόμπερτ και τον Τίμοθι, και με την Τζέιν Χόκινγκ. Το 2013 κυκλοφόρησε το αυτοβιογραφικό βιβλίο του "Το χρονικό της ζωής μου". Έφυγε από τη ζωή στο Κέιμπριτζ στις 14 Μαρτίου 2018, από επιπλοκές της αμυοτροφικής σκλήρυνσης από την οποία έπασχε, σε ηλικία 76 ετών.

Ο Leonard Mlodinow (Λέοναρντ Μλόντινοφ) έλαβε το διδακτορικό του στη φυσική από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, στο Berkeley, εργάστηκε ερευνητικά στο Ινστιτούτο Max Planck, και τώρα διδάσκει μαθήματα σχετικά με την τυχαιότητα σε μελλοντικούς επιστήμονες στο Caltech. Έχει επίσης ασχοληθεί με τη συγγραφή σεναρίου για τις τηλεοπτικές σειρές "ΜακΓκάιβερ" και "ΣταρΤρεκ: Η επόμενη γενιά". Τα προηγούμενα βιβλία του είναι, μεταξύ άλλων: "Το παράθυρο του Ευκλείδη: Η ιστορία της γεωμετρίας, από τις παράλληλες ευθείες έως τον υπερχώρο" (Κάτοπτρο, 2007), "Το ουράνιο τόξο του Φάυνμαν: Μια αναζήτηση του ωραίου στη φυσική και στη ζωή" (Αλεξάνδρεια, 2007) και, μαζί με τον Stephen Hawking, "Ένα συντομότερο χρονικό του χρόνου" (Κάτοπτρο, 2005).