Availability: Εξαντλημένο

Αίνος στους άξιους

SKU: 9789600326055

13,12

Εξαντλημένο

Συγγραφέας: Συνοδινού Άννα

Εκδότης: Εκδόσεις Καστανιώτη

Ημερ. Έκδοσης: 01/12/1999

Σειρές: Σκέψη Χρόνος και Δημιουργοί

Περιγραφή

Από τα νεανικά μου χρόνια σημείωνα σ’ ένα σχολικό τετράδιο αγαπημένες στιγμές που άστραφταν και σβήνανε σαν τ’ άστρα στο στερέωμα, για πρόσωπα που αγαπούσα παρά πολύ και ζέσταιναν τη ζωή γύρω μου. Έτρεμα πάντα τη Λήθη, που σημαίνει θάνατο, και διάλεξα τη Μνημοσύνη που τον καταργεί. Η λειτουργία της θεατρικής ζωής μ’ έκανε να νιώθω ως προεξάρχουσα μιας πομπής από τα χρόνια του Θέσπη, που διηγείται τα πάθη του Διονύσου και άλλων ηρώων, μπροστά σ’ ένα Κοινό έτοιμο να συγκινηθεί από άγνωστες λυπητερές και χαρούμενες ιστορίες για να μάθει πως ζει ο κόσμος πέρα από το δικό του κατώφλι…

Όχι, δεν είμαι συγγραφέας, και τα γραφτά μου δεν είναι αποτέλεσμα συγγραφικού οίστρου. Δεν μπορώ να κάθομαι στην καρέκλα πολλήν ώρα. Μουδιάζουν τα άκρα μου. Είμαι ηθοποιός, και στην τέχνη μου λειτουργώ εν κινήσει. Έζησα πλάι σε μεγάλες ψυχές, δυσαναπλήρωτους τεχνίτες, ιερά πρόσωπα. Στη βαθιά κρύπτη της μνήμης και του συνειδότος φύλαξα τη μεγαλειότητά τους.

Ευθύνη Σειράς: Νιάρχος Θ. Θανάσης
Σειρές: Σκέψη Χρόνος και Δημιουργοί
ISBN: 978-960-03-2605-5

Αριθμός Σελίδων : 269

Διαστάσεις : 21 x 14 cm

Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο

Τόπος Έκδοσης : Αθήνα

Συνοδινού Άννα

Η Άννα Συνοδινού γεννήθηκε στο Λουτράκι στις 21 Νοεμβρίου 1927. Φοίτησε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου το 1947-1949 και πρωτοεμφανίστηκε στη σκηνή το 1950 στο θέατρο Κοτοπούλη. Κατόπιν συνεργάστηκε με τον Ντίνο Ηλιόπουλο, τον Μίμη Φωτόπουλο και τον Ν. Χατζίσκο. Έπειτα από μερικές σποραδικές εμφανίσεις της με το Εθνικό Θέατρο, υπήρξε μόνιμο στέλεχός του από το 1956 έως το 1964 και διέπρεψε για τις ερμηνείες της πλάι στην Κατίνα Παξινού, τον Αλέξη Μινωτή και τον Θάνο Κωτσόπουλο, σε πρωταγωνιστικούς ρόλους της αρχαίας τραγωδίας, αλλά και του νεώτερου κλασικού δραματολογίου. Το 1955 και το 1957 τιμήθηκε με το έπαθλο Μαρίκας Κοτοπούλη. Το 1965 ίδρυσε τον θίασο Ελληνική Σκηνή και δημιούργησε το Θέατρο του Λυκαβηττού. Με την επιβολή της δικτατορίας το 1967, διέκοψε την θεατρική της δραστηριότητα. Το 1972 εμφανίστηκε στον ρόλο της "Ηλέκτρας" στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού και λίγο αργότερα ανασυγκρότησε την Ελληνική Σκηνή, στην οποία συνεργάστηκε με τον Θάνο Κωτσόπουλο. Από το 1973 έως το 1975 πραγματοποίησε ορισμένες εμφανίσεις με το Εθνικό Θέατρο και με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Έπειτα από την πτώση της δικτατορίας αφοσιώθηκε στην πολιτική. Εξελέγη βουλευτής Αθηνών με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας (στις εκλογές του 1974, 1977, 1981, 1985 και 1989), διετέλεσε υφυπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών (1977-1980) και εξελέγη δημοτική σύμβουλος του Δήμου Αθηναίων (1986). Το 1987 εμφανίστηκε στο Φεστιβάλ Επιδαύρου στον ρόλο της Εκάβης. Το 1990 παραιτήθηκε από το βουλευτικό της αξίωμα, αποχώρησε από το κόμμα και επανήλθε στη θεατρική δραστηριότητα ερμηνεύοντας, εκτός από αρχαίο δράμα, ρόλους του νεώτερου ελληνικού θεάτρου (όπως στο "Μυστικό της Κοντέσσας Βαλέραινας" του Γ. Ξενόπουλου, "Ο αγαπητικός της Βοσκοπούλας" του Δ. Κορομηλά, με τον θίασο του Εθνικού Θεάτρου). Έφυγε από τη ζωή στις 7 Ιανουαρίου 2016, σε ηλικία 88 ετών.