Availability: Εξαντλημένο

Αναμνήσεις μιας ζωής στο επαναστατικό κίνημα

SKU: 9789609219105

0,00

Συγγραφέας: Ταμτάκος Γιάννης

Εκδότης: Ιδιωτική Έκδοση

Ημερ. Έκδοσης: 01/03/2003

Περιγραφή

Πώς σε λένε;. Είπα το ψευδώνυμό μου -Γιάννης Καζάκος. Αυτός ο χαφιές ο νοματάρχης κρατούσε το πιστόλι, με χτυπάει με την κάνη και μου λέει συγκεκριμένα τη φράση: Γαμώ τον Στάλιν σου!. Που να ήξερε… Εμένα με πήραν τα αίματα. Αυτοί οι δύο ήτανε άνθρωποι του Δάγκουλα, μία συμμορία παρακρατικών που δρούσε εδώ στη Θεσσαλονίκη και συνεργαζόταν με την αστυνομία. Τι ήρθες εδώ να κάνεις;. Εγώ είχα κι ένα κουστούμι παλιό και έκανα ότι είχα πάει να το γυρίσω ανάποδα, να μου το διορθώσει ο ράφτης. Τι να πω, ότι είχαμε συνάντηση του πυρήνα; Όλα τα στοιχεία τα είχαμε κρύψει στα κάρβουνα, γιατί παίρναμε μέτρα προφύλαξης -μην ξεχνάμε ότι ήμασταν στην παρανομία. Μας κάνουνε έρευνα και με κατεβάζουν κάτω που ήταν το κατάστημα, κατεβαίνει κι ένας μαζί μου και με φυλάει με το πιστόλι, ήταν και λίγο αλλήθωρος, δεν έβλεπε πολύ καλά…

ISBN: 978-960-92191-0-5

Πρώτη Έκδοση : 01/03/2003

Αριθμός Σελίδων : 230

Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο

Τόπος Έκδοσης : Θεσσαλονίκη

Ταμτάκος Γιάννης

Ο Γιάννης Ταμτάκος (1908-2008) κινήθηκε στον πολιτικό χώρο του τροτσκισμού και μετέπειτα του αναρχισμού. Για την δράση του διώχτηκε τόσο από το κράτος όσο και από τους σταλινικούς. Το 1936, μετά τη βίαιη κατάπνιξη της εργατικής εξέγερσης, καταδικάστηκε ερήμην από το Κακουργιοδικείο Έδεσσας μαζί με 52 εργάτες ως ένας από τους υποκινητές της απεργίας στην Θεσσαλονίκη το Μάιο του 1936. Έμεινε στην εξορία και στη φυλακή από το 1937 έως το 1942. Ήταν ο τελευταίος επιζών ηγέτης της μεγάλης απεργίας του 1936 στη Θεσσαλονίκη. Το 1942 γνώρισε τον Κορνήλιο Καστοριάδη και υιοθέτησε τις απόψεις που ο δεύτερος είχε εκφράσει σχετικά με τη γραφειοκρατικοποίηση των Κομμουνιστικών Κομμάτων. Το 1951 φεύγει με πρόσκληση να εργαστεί ως μετανάστης στην Αυστραλία, όπου δούλεψε στο εργοστάσιο της General Motors. Στη Θεσσαλονίκη επέστρεψε το 1966 όπου έζησε την υπόλοιπη ζωή του. Από τη δεκαετία του 1980 συνδέθηκε ιδεολογικά και πολιτικά με τον αντιεξουσιαστικό χώρο της Θεσσαλονίκης. Συμμετείχε, παρά την προχωρημένη ηλικία του, σε όλες τις εκδηλώσεις του εργατικού κινήματος της πόλης. Πέθανε στις 4 Ιανουαρίου 2008, λίγες μέρες πριν κλείσει τα 100 του χρόνια.