Ανθολογία Ελλήνων ποιητών

Η Λουκρητία Δούναβη γεννήθηκε το 1942 στη Σύρο. Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα το 1970, δημοσιεύοντας ποιήματα σε λογοτεχνικά περιοδικά. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: "Ελάτε άνθρωποι" (Νέα Σκέψη, 1976), "Βροχότοπος" (Δίδυμοι, 1978), "Μπαλκόνι στην Ερμούπολη" (Φιλιππότης, 1987), "Αλάτι στις λακκούβες" (Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2009), καθώς και τα αφήγηματα "Η Αγία Συνάδελφος" (Κέδρος, 1998), "Το βυσσινί φουστάνι" (Γκοβόστης, 1992, Το Ροδακιό, 2001), "Φωνές του σώματος" (Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2009), «Ταξίδι ασυνόδευτο» (Γαβριηλίδης 2016, Σελεφαΐς 2021) και «Περί ανέμων και θαυμάτων» (Γαβριηλίδης 2019, Σελεφαΐς 2021). Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί και δημοσιευτεί στην Αγγλία και την Αίγυπτο.

Ο Γιώργος Καραντώνης, του Δημήτρη και της Ευρυδίκης, είναι ποιητής, πεζογράφος, αρθρογράφος. Γεννήθηκε το 1947 στην Αθήνα. Το 1964 τέλειωσε το Βαρβάκειο και πέτυχε στο Πανεπιστήμιο Αθήνας, όπου σπούδασε νομικά και πολιτικές επιστήμες. Από το 1972 ως το 1997 δικηγορούσε στην Αθήνα. Από το 1974 ως τώρα έχει εκδώσει συνολικά είκοσι ένα βιβλία με ποίηση, πεζογραφία, θέατρο, αρθρογραφία, ενώ έχει επιμεληθεί και προλογίσει βιβλία άλλων συγγραφέων. Ποιήματα, πεζά, άρθρα, κριτικά σημειώματα, επιστολές και συνεντεύξεις του έχουν δημοσιευτεί επανειλημμένα σε πολλά έντυπα, ενώ ο ίδιος έχει παρουσιαστεί σε αρκετές ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές και σε διάφορες λογοτεχνικές βραδιές. Από το 1982 είναι τακτικό μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών (Ε.Ε.Λ.). Εκτός από τη λογοτεχνία, τον ενδιαφέρουν όλες οι μορφές τέχνης, η γλωσσολογία, οι κοινωνικές και πολιτικές επιστήμες, η ιστορία, η ψυχιατρική.

Η Ισμήνη του Γεωργίου Λιόση γεννήθηκε στον Πειραιά. Από νωρίς ασχολήθηκε με την ποίηση, τον πεζό λόγο και την ζωγραφική. Έχει γράψει τα βιβλία "Σεληνοτρόπια" (1980) εκτός εμπορίου και "poesie noir Εγχειρίδιο ονειροδράματος" (1984) εκδόσεις ΩΛΗΝ. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής και έχει βιοποριστεί από τα έργα της στα νεανικά της χρόνια. Υπήρξε πολιτικός υπάλληλος του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας για 28 έτη. Τελευταία σχεδιάζει και επιμελείται κοσμήματα με αναφορές στον Ινδιάνικο και Ιαπωνικό πολιτισμό καθώς και την τέχνη του Άγιου Δομίνικου. Έργα της έχουν ραδιοσκηνοθετηθεί κατά καιρούς, η ποίησή της έχει επενδυθεί μουσικά και έχει βραβευτεί, αν και η ίδια δηλώνει μετ' επιτάσεως αντίθετη στα βραβεία.

Η Kλεοπάτρα Λυμπέρη γεννήθηκε στη Χαλκίδα (1953). Σπούδασε Μουσική (Ελληνικό Ωδείο) και Ζωγραφική (Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών) και έχει κάνει ελεύθερες σπουδές στη Φιλοσοφία και στην Ιστορία της Τέχνης. Ποιητικές συλλογές : "Ο μοτοσικλετιστής θάνατος" (Κάβειρος, 1990), "Μικρή φιλαρμονική" (Ίκαρος, 1993), "Η πρωτοχρονιά του" (Άγρα, 1997), "Το ρήμα πεινάω" (Άγρα, 2001), "Η μουσική των σφαιρών" (Άγρα, 2007). Μεταφράσεις : "Τρεις Συνομιλίες - η συνέντευξη του Αλεν Γκίνσμπεργκ στον Τόμας Κλαρκ" (Πρίντα, 2001), "Θάνατοι για τις κυρίες (και άλλες καταστροφές)"- ποιήματα του Νόρμαν Μέηλερ (Καστανιώτης, 2008), "Σύλβια Πλαθ, Ανν Σέξτον, Έζρα Πάουντ, Έμιλυ Ντίκινσον, Ρομάν Κισιόφ, Ντανίκα Βουκιέβικ, Becir Vukovic, Andrilia Radulovic, Ποιητές της Βεγγάλης" (Poeticanet.gr), Aρμάντο Ρομέρο κλπ. Άλλα έργα: "Γειτονιές της Χαλκίδας" - ιστορική λαογραφική μελέτη (Προοδ. Εύβοια, 1989), "Φλάουερ" - αφήγημα (Άγρα, 2003), Επταετές κοράσιον - ημερολόγια για την ποίηση (Άγρα, 2011), "Η ταφή του κόμητος Οργκάθ" (Γαβριηλίδης, 2015). Έχει εργαστεί σαν κριτικός βιβλίου στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία και είναι μέλος της Εταιρίας Συγγραφέων και του Κύκλου Ποιητών. Δοκίμιά της υπάρχουν κυρίως στο ηλεκτρονικό περιοδικό poeticanet.gr

O Ξενοφών A. Μπρουντζάκης γεννήθηκε στην Τήνο το 1959. Συνεργάστηκε τακτικά ή έκτακτα με διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες και σήμερα εργάζεται ως συντάκτης και υπεύθυνος εκδόσεων στο "Ποντίκι". Έχει συνεργαστεί επίσης ως σεναριογράφος σε κινηματογραφικές και τηλεοπτικές παραγωγές. Αυτοτελώς έχει δημοσιεύσει μια ποιητική συλλογή και πέντε βιβλία πεζογραφίας.

Ο Μάνος Παναγόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα. Στα εφηβικά του χρόνια άρχισε να γράφει θεατρικά έργα, πολλά από τα οποία ανέβηκαν απ' τη σκηνή του θεάτρου του Κέντρου Νεότητος του Δήμου Αθηναίων, σε διάφορα θέατρα της Αθήνας, όπως "Τα παιδιά της Κατοχής" " Το Πυκνάμπελι", "Θα γελάσουμε το βράδυ", "Λίγη ώρα πριν από την έξοδο του Μεσολογγίου" που βραβεύτηκε με δίπλωμα από το Δήμο Αθηναίων, " Μην κλαις παιδί μου", "Υπηρέτης πολυτελείας", "Τα ταμπούρια του 1821" κ.ά. Κυκλοφόρησαν 3 ποιητικά του βιβλία, " Τω καιρώ ετούτω", Β' έκδοση από τις εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, " Η μάνα της γης " και " Το μύρο των πράξεων ", τα οποία μελοποιήθηκαν. " Η μάνα της γης " κυκλοφόρησε σε δίσκο και παρουσιάστηκε σε συναυλίες και φεστιβάλ. Ποίησή του έχει μεταφραστεί στα γερμανικά από την καθηγήτρια του Πανεπιστημίου του Μπόχουμ Ισιδώρα Ρόζενταλ-Καμαρινέα και δημοσιεύτηκε στο "Hellenika". Θεατρικά έργα: "Πατέρα... καλέ μου... πατέρα..." Παρουσιάστηκε στην τηλεόραση, στο Θέατρο της Δευτέρας, από το κανάλι των εξωτερικών μεταδόσεων και από την τηλεόραση της Κύπρου (ΡΙΚ). Ανέβηκε σε πολλές σκηνές στην Ελλάδα, από το θέατρο Θέσπις, από τη Θεατρική σκηνή Καρδίτσας για δύο περιόδους, από το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Βέροιας, σε πολλά θέατρα της Κύπρου για σειρά ετών, κυρίως από το Θέατρο Πράξις της Ε.Θ.Α.Λ. που το ανέβασαν και στην Αγγλία ( Θέατρο Τέχνης του Λονδίνου). Μεταδόθηκε από το ραδιόφωνο και κυκλοφορεί σε βιβλίο από τις εκδόσεις Δωδώνη, μαζί με το θεατρικό έργο, "Καφενείον "Οι Κουβέντες"" που μεταδόθηκε από το δεύτερο πρόγραμμα της Ελληνικής ραδιοφωνίας, ανέβηκε στο θέατρο της Οδού Ερμού στην Αθήνα για δύο θεατρικές περιόδους και στο Λονδίνο για ορισμένες παραστάσεις από το θίασο Ε.Θ.Ο.Λ. (Ελληνικός Θεατρικός Όμιλος Λονδίνου). "...Και αυτοί οι άγνωστοι ήρωες... 23 Μαρτίου 1821" Θεατρικό έργο που βραβεύτηκε με το τρίτο βραβείο το 2000, σε πανελλήνιο διαγωνισμό, με θέμα την επανάσταση της Καλαμάτας, 23 Μαρτίου 1821. Ανέβηκε στη σκηνή από την Επιχείρηση της Πολιτιστικής Ανάπτυξης Καλαμάτας. Κυκλοφόρησε σε βιβλίο από το Δήμο Καλαμάτας. "Πρόκειται περί λάθος" Παίχτηκε στην Κύπρο. Το ίδιο έργο απ' τον ίδιο θίασο ανέβηκε στο Ευριπίδειο Θέατρο Ρεματιάς στις Πολιτιστικές εκδηλώσεις της Φιλαρμονικής του Δήμου Χαλανδρίου σε μια ειδική βραδιά τιμώντας και βραβεύοντας το συγγραφέα. Στο ραδιόφωνο: Έχει γράψει πολλές ραδιοφωνικές εκπομπές. Τα παιδικά έργα: 1985: Κυνηγώντας τον ήλιο (σε συνέχειες). 1986: Ο Φεγγαρένιος (σε συνέχειες). Έργα του: "Η δίκη των τρελλών", "Η ζωή πεθαίνει στα παιδικά χρόνια, "Η Ιοκάστη δεν έκλαψε ποτέ", "Τα παιδιά της Μήδειας ακόμα ονειρεύονται", κ.ά.

Ο Γιάννης Πλαχούρης γεννήθηκε το 1951 στην Αθήνα. Κατάγεται από το Τετράκωμο Άρτας. Σπούδασε κι εργάζεται στη δημοσιογραφία από διάφορες κατά καιρούς θέσεις στον ημερήσιο και περιοδικό Τύπο, στο ραδιόφωνο και ως σύμβουλος τύπου σε μεγάλες επιχειρήσεις. Όσον αφορά τη λογοτεχνία, έχουν κυκλοφορήσει από το 1973 μέχρι σήμερα έντεκα ποιητικές συλλογές του και τέσσερα παραμύθια. Εκτός εμπορίου κυκλοφόρησε, επίσης, έναν Καραγκιόζη και το ιδιότυπο λογοτεχνικό περιοδικό "Κέντρων", μαζί με τον Δημοσθένη Κορδοπάτη. Συνεργάτης σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά ("Έρευνα", "Εξώπολις", "Index", "ΚΛΠ", "Λυχνάρι", "Μανδραγόρας", "Περίπλους", κ.ά.) και εφημερίδες με χρονογραφήματα, δοκίμια και την παρουσίαση βιβλίων. Διετέλεσε μέλος στα Δ.Σ. του Αετοπούλειου Ιδρύματος, της ΔΕΠΑ Χαλανδρίου, του ΔΣ της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών, Γραμματέας του Κέντρου Έρευνας Μικρασιατικού Ελληνισμού του Δήμου Νέας Ιωνίας και πρόεδρος της Ένωσης Συντακτών Περιοδικού και Ηλεκτρονικού Τύπου.