Αφιέρωμα στον Αλέξανδρο Ι. Δεσποτόπουλο

Η Αντωνία Μερτύρη σπούδασε αρχικά οικονομικές και κοινωνικές επιστήμες στο ΤΕΙ Αθηνών και το Πάντειο Πανεπιστήμιο αντίστοιχα. Το 1989 ξεκίνησε μεταπτυχιακές σπουδές στην Ιστορία και την Κοινωνιολογία της Τέχνης. Η επιστημονική έρευνα και η διατριβή της που υποστήριξε στο Πάντειο Πανεπιστήμιο το 1994, είχαν ως αντικείμενο τη Νεοελληνική Τέχνη και ιδιαίτερα την πρόσληψη και τις εδώ εκδηλώσεις του Νεοκλασικισμού και του Ρομαντισμού. Από το ακαδημαϊκό έτος 2004-2005 διδάσκει το αντικείμενο της Ιστορίας της Τέχνης στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, στο οποίο το 2007 εκλέχτηκε μέλος ΔΕΠ στη βαθμίδα του Λέκτορα. Από τη σειρά του ιστορικού Αρχείου Ελληνικής Νεολαίας της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς κυκλοφόρησε το 2000 (τομ. 36) η μελέτη της "Η καλλιτεχνική εκπαίδευση των νέων στην Ελλάδα (1836-1945)", την οποία εκπόνησε το διάστημα 1995-1997 στα πλαίσια ερευνητικού προγράμματος του παραπάνω φορέα, σε συνεργασία με το Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών του Ε.Ι.Ε. Έχει επίσης συγγράψει σειρά άρθρων με θέματα πάνω στην Ιστορία της Τέχνης, που δημοσιεύθηκαν σε συλλογικούς τόμους, εφημερίδες και περιοδικά. Το βιβλίο της "Το λυκόφως των ειδώλων" αποτελεί τη σύνοψη των παραδόσεων της συγγραφέως στους πρώτους φοιτητές της στο Τμήμα θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, κατά το ακαδ. έτος 2004-2005.

Ο Ευάγγελος Δ. Πρόντζας σπούδασε Οικονομικά, Πολιτικές Επιστήμες και Ιστορία στην Ελλάδα και τη Γαλλία. Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Σορβόννης στην Οικονομική Ιστορία. Επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου όπου διδάσκει Οικονομική Ιστορία. Αυτοτελή έργα του αποτελούν: "La monetarisation et la differenciation des cultures en Thessalie", (1987), 3 τ.· "Οικονομία και Γαιοκτησία στη Θεσσαλία, 1881-1912", (1992), 2 τ.· "Η αυθεντία του νομίσματος στην νεοελληνική κοινωνία", (1995)· "Οικονομικός προστατευτισμός και βαλκανική συνεργασία", (1996)· "Οικονομική Ιστορία. Ζητήματα μεθόδου και περιεχομένου", (1997)· "Οικονομικός εθνικισμός. Δοκίμιο στη νεοελληνική ιστορία", (1999)· (σε συνεργ. Π. Πετρίδη) "Δίκαιο, Ιστορία και Θεσμοί. Τιμητικό αφιέρωμα στον Νικόλαο Ι. Πανταζόπουλο", (2000).

Ο Παύλος Β. Πετρίδης (1947-2000), μετά από εισήγηση του καθηγητή Αριστόβουλου Μάνεση, εξελέγη ομόφωνα υφηγητής, το 1980, και καθηγητής του κλάδου της πολιτικής και συνταγματικής ιστορίας, στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, το 1982. Ως επισκέπτης καθηγητής δίδαξε και σε πανεπιστημιακές σχολές του εσωτερικού και του εξωτερικού. Διετέλεσε πρόεδρος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και του Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων, της Κρατικής Σχολής Ορχηστρικής Τέχνης, αντιπρόεδρος του Ιδρύματος Γ. Παπανδρέου και μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη. Επίσης, εργάστηκε ως επιστημονικός σύμβουλος ιστορικών σειρών συνεργαζόμενος με τις εκδόσεις "Προσκήνιο", "University Studio Press", "Ελληνικά Γράμματα", "Gutenberg", κ.ά. Πέθανε στη Θεσσαλονίκη το Σάββατο 28 Οκτωβρίου 2000, σε ηλικία 54 ετών, από οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου. Η κηδεία του έγινε δημοσία δαπάνη. Γνωστότερα βιβλία του είναι: "Νεοελληνική πολιτική ιστορία", "Η ευρωπαϊκή πολιτική του Καποδίστρια", "Ξένη εξάρτηση και εθνική πολιτική", "Δολοφονία Λαμπράκη", "Στη δίνη του εμφυλίου πολέμου", "Σύγχρονη ελληνική πολιτική ιστορία", "Βασιλική προδοσία", "Στη συγκυρία της αβασίλευτης", "Η βασιλεία των Γλύξμπουργκ στην Ελλάδα", "Ανάλεκτα ιστορικοπολιτικά", "Οι δίκες του Γοργοπόταμου", "Εξουσία και παραεξουσία στην Ελλάδα", κ.ά.

O Στέφανος Παπαγεωργίου είναι Ομότιμος Καθηγητής Νεότερης Ιστορίας του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου.

Ο Δημήτρης Μαλέσης είναι πτυχιούχος του Παντείου Πανεπιστημίου (Tμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας). Μετά τον πενταετή κύκλο των Μεταπτυχιακών Σπουδών ανακηρύχθηκε παμψηφεί με βαθμό 'Άριστα' σε διδάκτορα της Νεότερης Ελληνικής Ιστορίας από το ίδιο Πανεπιστήμιο. Τα ερευνητικά και συγγραφικά του ενδιαφέροντα αφορούν κυρίως στη λειτουργία των κοινωνικών θεσμών του Νεοελληνικού Κράτους κατά τον 19ο και 20ό αιώνα, όπως ο Στρατός και η Εκκλησία. Έχει συγγράψει επτά μονογραφίες και πάνω από είκοσι άρθρα, δημοσιευμένα σε επιστημονικά περιοδικά με κριτές, ενώ έχει συμμετάσχει σε επιστημονικά συνέδρια με ανακοινώσεις. Έχει εργασθεί στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών και έχει διδάξει στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο, στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Από το 2008 έχει εκλεγεί ως διδάσκων στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων.

Ο Νίκος Κοταρίδης γεννήθηκε στην Καστορία και σπούδασε στην Αθήνα και στο Παρίσι. Σήμερα διδάσκει Ιστορία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Είναι τακτικός συνεργάτης του π. "Ο πολίτης" καια της εφ. "Η Αυγή". Μαζί με τον Νίκο Θεοτοκά και τον Παντελή Λέκκα διευθύνουν το περιοδικό "Δοκιμές".

Η Καίτη Αρώνη-Τσίχλη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1947. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Μέση και Νεότερη Ιστορία στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης και στη Νεότερη Οικονομική και Κοινωνική Ιστορία στη Σορβόννη (Paris I) και στην Ecole de Hautes Etudes en Sciences Sociates στο Παρίσι. Είναι καθηγήτρια Νεότερης Ιστορίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Έχει δημοσιεύσει άρθρα και μελέτες γύρω από την συγκρότηση της νεοελληνικής κοινωνίας, τα κοινωνικά κινήματα και το αγροτικό ζήτημα.

Ο Σωτήρης Ριζάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1964. Είναι διευθυντής ερευνών από το 2005 και διευθύνει το Κέντρο Ερεύνης της Ιστορίας του Νεώτερου Ελληνισμού της Ακαδημίας Αθηνών από το 2016. Διδάκτορας του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σπουδών του Παντείου Πανεπιστημίου το 1992. Έχει διδάξει στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης, στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο και στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα Νεώτερης και Σύγχρονης Ιστορίας του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας και Διαχείρισης Πολιτισμικών Αγαθών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Υπήρξε Visiting Research Associate στο Τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών του King’s College London (1994-1995), Stanley J. Seeger Visiting Fellow in Research, στο Πρόγραμμα Ελληνικών Σπουδών του Princeton University (2004-2005), Ειδικός Μεταπτυχιακός Υπότροφος στο Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου (1991-1992) και Μέλος του Επιστημονικού Εκπαιδευτικού Συμβουλίου του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης (2008-2011).