Δέρμα από πεταλούδες

Ο ποιητής Τούμας Τράνστρεμερ γεννήθηκε στις 15 Απριλίου του 1931 στη Στοκχόλμη. Σπούδασε ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης και για πολλά χρόνια εργάστηκε σε φυλακές ανηλίκων και σε κέντρα απεξάρτησης από τα ναρκωτικά. Η πρώτη του ποιητική συλλογή, "17 Dikter" ("17 ποιήματα") εκδόθηκε το 1954, ενώ φοιτούσε ακόμα στο κολέγιο. Οι κυριότερες ποιητικές συλλογές του είναι: "Μυστικά καθ' οδόν" (1958), "Ο μισοτελειωμένος ουρανός" (1962), "Ήχοι και ίχνη" (1966), "Βλέποντας στο σκοτάδι" (1970), "Παράθυρα και πέτρες" (1972), "Μονοπάτια" (1973), "Βαλτικές" (1974), "Το φράγμα της αλήθειας" (1978), "Ποιήματα 1954-1978" (1979), "PS" (1980), "Η άγρια πλατεία" (1983), "Για τους ζώντες και τους νεκρούς" (1989), "Η πένθιμη γόνδολα" (1996), "Ποιήματα" (συγκεντρωτική έκδοση) (1997), "Φυλακή: εννιά χαϊκού από το αναμορφωτήριο του Χέλμπι" (1959/2001), "Το μεγάλο αίνιγμα" (2004). Ποίησή του έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από πενήντα γλώσσες. Είχε τιμηθεί με πολυάριθμες λογοτεχνικές διακρίσεις όπως τα βραβεία Aftonbladets Literary Prize, Bonnier Award for Poetry, Neustadt International Prize for Literature, Oevralids Prize, Petrach Prize (στη Γερμανία) και με το βραβείο του Διεθνούς Φόρουμ Ποίησης. Τον Οκτώβριο του 2011 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας "διότι μέσω πυκνών, διαυγών εικόνων μας προσφέρει μια ανανεωμένη πρόσβαση στην πραγματικότητα", σύμφωνα με την ανακοίνωση της Σουηδικής Ακαδημίας. Πέθανε στις 26 Μαρτίου 2015, στα 83 του χρόνια.

Η Κάριν Μπόγιε γεννήθηκε το 1900 στο Γκέτεμποργκ και αυτοκτόνησε το 1941. Σπούδασε στο πανεπιστήμιο της Ουψάλα και εργάστηκε ως καθηγήτρια. Ήταν μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού "Spectrum". Συνεργάστηκε ως κριτικός της λογοτεχνίας με την εφημερίδα "Άρμπετετ" ("Arbetet"). Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές: "Σύννεφα" (1922), "Κρυμμένη Χώρα" (1924), "Οι εστίες" (1927), "Χάριν του δέντρου" (1935), "Οι εφτά θανάσιμες αμαρτίες" (μεταθανάτια έκδοση 1941). Επίσης εξέδωσε τα πεζά: "Αστάρτη" (1931), "Η ικανότητα ξυπνάει" (1933), "Κρίση" (1934), "Συμφωνίες" (1934), "Πολύ λίγο" (1936), "Καλλοκαίνη" και "Εκτός λειτουργίας" (1940).

Η Γιλά Μοσάεντ (Jila Mossaed) γεννήθηκε στην Τεχεράνη το 1948. Έγραφε ποίηση από την παιδική της ηλικία. Στα 17 της έγραψε το πρώτο της βιβλίο. Μετά από σπουδές σε ΗΠΑ και Ιράν, εργάστηκε στην ιρανική ραδιοφωνία και τηλεόραση. Μετά την κατάληψη της εξουσίας από τον Χομεϊνί το 1979 έχασε τη δουλειά της και το 1986 έφυγε για τη Σουηδία. Άρχιζε να γράφει στα σουηδικά και το 1997 κυκλοφόρησε το πρώτο της βιβλίο. Έγινε μέλος της Σουηδικής Ακαδημίας στις 4 Οκτωβρίου 2018. Έχει γράψει δέκα ποιητικές συλλογές και δύο μυθιστορήματα στα φαρσί, οκτώ ποιητικές συλλογές και δύο θεατρικά στα σουηδικά. Έχει λάβει πολλά βραβεία στη Σουηδία και ένα στη Γαλλία.