Περιγραφή
Στο βιβλίο αυτό παρουσιάζεται μια πρόταση για τη λογοτεχνική εκπαίδευση που βασίζεται στην έννοια της διαλογικότητας, όπως αυτή νοηματοδοτείται αφενός στο έργο του Μπαχτίν και αφετέρου στη διαλογική παιδαγωγική. Ο πιο ορατός στόχος του είναι να αναδείξει μια νέα αναγνωστική πρακτική για τη λογοτεχνική εκπαίδευση, τον «ερμηνευτικό διάλογο». Το βιβλίο μάς θυμίζει, επίσης, ποια είναι τα πράγματα που μόνο η λογοτεχνία μπορεί να μας προσφέρει. Στο επίπεδο αυτό, αποκαλύπτεται ότι το πρωτείο του ερμηνευτικού διαλόγου δεν είναι μόνο μεθοδολογικό, αλλά οντολογικό και ηθικό. Ο απώτερος σκοπός της μεθόδου είναι η διαμόρφωση μιας διαλογικής στάσης σε εκπαιδευτικούς και μαθητές. Και τούτη ενεργοποιείται με την εμπιστοσύνη στον «λόγο του “άλλου”» και με τη δέσμευση στο ίδιο ιδανικό της αλήθειας που δημιουργεί ο διάλογος.
