Περιγραφή
Η έκτη ποιητική συλλογή του Θανάση Καβαλλιεράτου είναι μια σύνθεση από τριάντα εννιά ποιήματα.
Ό,τι δεν αξίζει, δεν αντέχει στο χρόνο.
Κάποτε η μια μέρα χάνεται μετά την άλλη.
Τα λόγια του περσινού έτους τότε σε κόβουν
σαν η σημασία να μην έχει σταθεί όσο έπρεπε.
Τα λόγια τα φετινά σε σκορπάνε αβίαστα.
Κάποιο πρέπει να είμαστε.
Όταν εδώ ξανά θα ιδωθούμε -ανέκαθεν-
κάτι πρέπει να πούμε μπροστά στη σιπωή,
που μας κοιτάζει με τα μάτια ορθάνοιχτα.
Κάτι πρέπει να πούμε μπροστά στο ίδιο,
που αναμασά τις συνθήκες που χάσαμε.
