Περιγραφή
Ο Μωρίς Μπλανσό (1907-2003), μυθιστοριογράφος και κριτικός, όπως ο ίδιος συστήνει τον εαυτό του, συμπληρώνοντας στο τρίτο πρόσωπο: Η ζωή του είναι εξ’ ολοκλήρου αφιερωμένη στη λογοτεχνία και στη σιωπή που της είναι συναφής, ολοκλήρωσε ζωή και έργο σε πλήρη συνταύτιση. Τόσο στα πεζογραφήματά του (Θωμάς ο σκοτεινός, Ο Ύψιστος, Εκείνος που δεν με συντρόφευε, Ο τελευταίος άνθρωπος, Η αναμονή, Η λήθη, Η τρέλα της ημέρας, Η στιγμή του θανάτου μου, κ.ά.) όσο και στα δοκίμιά του (Το μερίδιο της φωτιάς, Ο χώρος της λογοτεχνίας, Λωτρεαμόν και Σαντ, Η απεριόριστη συνομιλία, Η φιλία, Η γραφή της καταστροφής, Από τον Κάφκα στον Κάφκα, Ο τελευταίος ομιλών, Η ανομολόγητη κοινότητα, κ.ά.), η λογοτεχνία θίγεται ως η κρισιμότερη ανθρώπινη δραστηριότητα, εκείνη όπου η ικανότητα του ανθρώπου να επινοεί και να αφηγείται συλλειτουργεί με την άλλη ικανότητά του για στοχασμό και διερώτηση. Αυτός ο συνδυασμός οδήγησε σε κείμενα στα οποία τίθεται μια ανυποχώρητη καλλιτεχνική και πνευματική απαίτηση. Ο Μωρίς Μπλανσό, με το σύνολο του έργου του, έφερε την εμπειρία της γραφής στο πιο προωθημένο εκείνο σημείο όπου η λογοτεχνία βρίσκει τον αληθινό της χώρο και την ύψιστη δικαίωσή της, προτείνοντας έτσι ένα προκλητικά δυσπρόσιτο, γι’ αυτό και ακατανίκητα ελκυστικό, σημείο αναφοράς για όλους, συγγραφείς και αναγνώστες.