Εκπαιδευτικές προσεγγίσεις στις επιστήμες της υγείας

Γυμνάσιο Πρεβέζης (1969). Πτυχίο Ιατρικής Αθηνών (1976). Πνευμονολογία-Φυματιολογία (1980). Κοινωνική Ιατρική (1990). Master of Public Health (1997). Master of Medical Education (2006). Αφυπηρετήσας (2018) αναπληρωτής καθηγητής Υγιεινής* και Ιατρικής Εκπαίδευσης** Πανεπιστημίου Ιωαννίνων {* Δημόσιας Υγείας. ** Πώς διδάσκει το μυαλό τού δασκάλου και, κυρίως, πώς μαθαίνει το μυαλό τού μαθητή}. ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ: Πολιτική, Παιδεία, Υγιεινή, Ποιότητα ζωής (γέννησης, βίου+πολιτείας, θανάτου). ΒΙΒΛΙΑ: (αντι)Παιδαγωγικό Πανόραμα ή πώς η Κοινωνία Παράγει Ανθρωπάκους (1985, 1992). Ξέρουμε τι γίνεται στα σχολεία; Από το νηπιαγωγείο ως το πανεπιστήμιο (1987). Διερεύνηση Θνησιμότητας στην Ελλάδα 1956-1982 (1988). Πολιτική Δημογραφία: Ακτινογραφία της Βουλής (1992). Εισαγωγή στη Σύγχρονη Επιδημιολογία (1992). Πώς να γίνετε ένας καλύτερος δάσκαλος (1992). Το Επόμενο Βήμα: Η γλώσσα κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει (1994). Η Γλώσσα του Σώματος (1999, 2007). Υγεία 21 (2002). Διατριβή περί Ευθανασίας (2005). Η τέχνη να είσαι δάσκαλος (2007). Η Μεγάλη Κραυγή (2014). Λεξικό Όρων Υγιεινής και Επιδημιολογίας (2015). ΆΡΘΡΑ: "Εμβόλιο ή επιδημία;" (1985). "Βαθμοθηρία" (1985). "Εξάρτηση επιστημόνων: Ουδείς δύναται δυσίν κυρίοις δουλεύειν" (1987). "Για νάχουν νόημα οι συνενώσεις δήμων" (1987). "Γιατί δεν κόβεται το κάπνισμα" (1988). "Computer-Εγκέφαλος: βίοι παράλληλοι" (1990). "Ευθανασία ή ευζωία; Η διαθήκη μου" (1990). "Τί θα θέλατε να σας είχε μάθει το πανεπιστήμιό σας;" (1991). "Φοιτητές ιατρικής: απόψεις για το πανεπιστήμιο και σκιαγράφηση της προσωπικής τους ζωής" (1991). "Να φέρεις χαρτί γιατρού: Η ιατρικοποίηση της ζωής μας" (1991). "1 γιατρός ανά 1 κάτοικο!" (1992). "σωματικό Ατύχημα ή διανοητικό ΔΥΣτύχημα;" (1992). "Οικολογία μικροβίων" (1992). "Η Α΄ ηλικία στο Λαό και στη Βουλή" (1994). "Εναλλακτική θεώρηση των συνόρων" (1994). "Νοσηρότητα καρδιαγγειακών: έχει η Κρήτη τη μικρότερη;" (1995). "Η απουσία φυσικής άσκησης ή η ανυπαρξία ποδηλατόδρομων και πεζόδρομων αποτελεί παράγοντα στεφανιαίας νόσου;" (1995). "Για ένα καλιτεχνικό-χαρούμενο σχολείο!" (1998). "Σας αρέσει το επάγγελμά σας; Τί γνώμη έχετε για τις πανελλήνιες; (1997). "Να μεταφερθεί η πρωτεύουσα στη Θεσσαλονίκη" (1998). "Αεικίνητη ανάπτυξη" (1999). "Η ευλογία των πλημμυρών" (1999). "Η απειλή του πολέμου" (2001). "Το αίτημα της ‘ιστορικής’ ορθογραφίας είναι αδύνατο" (2001). "Αν ήμουν υπουργός παιδείας για μία μέρα, θα έδιωχνα τα πανεπιστήμια από το Υπουργείο Παιδείας" (2001). "Η υγιεινή του χρόνου εργασίας και του χρόνου μη εργασίας" (2001). "Ο μύθος της υπεργεννητικότητας του τρίτου κόσμου" (2001). "Η κατανάλωση ψωμιού ολικού αλεύρου" (2001). "Η αρρώστια της υγείας και η θεραπεία της" (2002). "A master of public health must be the minimum prerequisite for a health minister” (2003). "Νυν απολύεις τον δούλον σου Δέσποτα" (2003). "Κατάπτυξη" (2005). "The student is more than a listener” (2012). "Τι νούμερο θρανίο φοράνε οι πιο σκληρά εργαζόμενοι: τα παιδιά μας" (2013). "Η διαθήκη ζωής μου" (2016). "Γιατί η Εκκλησία δεν μπορεί να μην προμαχεί υπέρ της ευθανασίας" (2018). "The outcome-based iCAN! / theyCAN! feedback paradigm: A shift to metacognitive assessment" (2018). "Δάνειες και αντιδάνειες στρεβλώσεις όρων" (1919). "Πότε Πρέπει να Πεθαίνομε;" (2020). "Διασφάλιση δικαιώματος επιλογής αν θα εμβολιαστούμε + Αναλαμβάνομε την ευθύνη της επιλογής μας" (2021). "Από ή Μέ COVID-19; Σύνδρομο Υποκλοπής Υποκείμενης Αιτίας Θανάτου στο Ιατρικό Πιστοποιητικό Αιτιών Θανάτου" (2023). ΣΥΜΠΟΣΙΑ (συντονιστής): Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (1991). Μεθοδολογία Έρευνας (1992). Πότε Πρέπει να Πεθαίνομε (2016, 2017). Πώς Μαθαίνει ο Εγκέφαλος (2017, 2018). ΒΙΒΛΙΟΝΕΤ: person15032. ΟΣΔΕΛ: contributor1053379. ΕΘΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ: lookforΔημολιάτης. idimolia@uoi.gr.

Ο Βαγγέλης Δρόσος ζει στο Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης. Είναι απόφοιτος του Αμερικανικού Κολλεγίου Ανατόλια. Τελείωσε το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης της Παιδαγωγικής Σχολής Φλώρινας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου MAed (LancasterUniversity, UK). Από το 2002 εργάζεται στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Παράλληλα, έχει διδάξει σε μεταπτυχιακό επίπεδο σε Ελλάδα και Κύπρο, αλλά και σε σεμινάρια ενδοσχολικής επιμόρφωσης εκπαιδευτικών και διά βίου μάθησης. Έχει λάβει μέρος ως ομιλητής σε πανελλήνια και διεθνή επιστημονικά συνέδρια. Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά, ενώ είναι και συγγραφέας οχτώ βιβλίων. Είναι διευθυντής του 3ου Πειραματικού Δημοτικού Σχολείου Ευόσμου Θεσσαλονίκης που συνεργάζεται με το Τμήμα Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Α.Π.Θ. Ποιήματά του έχουν βραβευθεί σε πανελλήνιους και ευρωπαϊκούς ποιητικούς διαγωνισμούς, έχουν συμπεριληφθεί σε ποιητικές ανθολογίες και έχουν δημοσιευθεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά. Διηγήματά του και παραμύθια του έχουν διακριθεί σε πανελλήνιους διαγωνισμούς. Το 2021 συμπεριλήφθηκε στη βραχεία λίστα για το Βραβείο Μεσογειακής Ποίησης. Βιβλία του: • Δρόσος Β. (2019). Φωτογραφικά Γυμνάσματα, Ποιήματα. Αθήνα: Ιωλκός. • DrossosE. (2020). Why dogs, cats and mice are enemies, Based on a traditional Greek fable. Poland: Amazon Kindle Direct Publishing. • Δρόσος, Β. Κυρίδης, Α.. & Σουλιώτης, Μ (2001). Ένα βιβλίο για το βιβλίο. Αθήνα: Βιβλιολογείον, Τυπωθήτω - Γιώργος Δαρδανός. (Πηγή: "Εκδόσεις Όστρια", 2023)

Ο Πέτρος Γαλάνης είναι μέλος του Εργαστηριακού και Διδακτικού Προσωπικού του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και εργάζεται στο Εργαστήριο Οργάνωσης και Αξιολόγησης Υπηρεσιών Υγείας του Τμήματος Νοσηλευτικής. Είναι Διδάκτορας του ΕΚΠΑ και διατέλεσε υπότροφος του Ιδρύματος Ωνάση. Το επιστημονικό του έργο περιλαμβάνει περισσότερες από 150 δημοσιεύσεις σε ξενόγλωσσα και ελληνικά επιστημονικά περιοδικά και περισσότερες από 700 ετερο-αναφορές. Το επιστημονικό του ενδιαφέρον επικεντρώνεται στα αντικείμενα της Μεθοδολογίας της Έρευνας, της Επιδημιολογίας και της Βιοστατιστικής και είναι συγγραφέας επτά βιβλίων.

Η Δρ. Νίκη Λαμπροπούλου έχει εξειδίκευση στην Κοινωνικοπολιτισμική Μάθηση, τη Δημιουργική Αφήγηση, και με την υποστήριξη των Νέων Τεχνολογιών, την Ψηφιακή Αφήγηση, τον Ψηφιακό Πολιτισμό και τις Ψηφιακές Ανθρωπιστικές Επιστήμες (Digital Storytelling, Digital Culture και Digital Humanities). Έχει Μάστερ στην ομαδοσυνεργατική μάθηση με Η/Υ στην Εκπαίδευση από το Institute of Education, University College London, και Διδακτορικό από το London South Bank University στην Αλληλεπίδραση Ανθρώπου-Μηχανής στην Εκπαίδευση (Human-Computer Interaction Education). Επίσης, ολοκλήρωσε μεταδιδακτορική έρευνα Marie Curie με χρηματοδότηση της Ε.Ε. διάρκειας δύο ετών. Έχει τελειώσει την Ακαδημία Τρίπολης με εξομοίωση πτυχίου στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Δίπλωμα στο Μαράσλειο Διδασκαλείο και πάνω από 25 χρόνια εκπαιδευτικής εμπειρίας σε διάφορες βαθμίδες της εκπαίδευσης στην Ελλάδα, τη Μ. Βρετανία και τη Γαλλία. Εργάζεται ως Ε.ΔΙ.Π. και διδάσκει Πρότζεκτ και Δημιουργική Αφήγηση στο Τμήμα Επιστημών της Εκπαίδευσης και Κοινωνικής Εργασίας στο Πανεπιστήμιο Πατρών, και είναι σεναριογράφος έχοντας κερδίσει διεθνή βραβεία. (Πηγή: "Εκδόσεις Γρηγόρη", 2024)