Availability: Σε Αποθεμα

Ηθικά Ευδήμεια

(Τόμος 1)

10,55

Κατηγορία:

Συγγραφέας: Αριστοτέλης π.Χ. 385-322

Εκδότης: Γεωργιάδης - Βιβλιοθήκη των Ελλήνων

Ημερ. Έκδοσης: 01/05/2004

Περιγραφή

Τα Ηθικά Ευδήμεια είναι η πρώτη από τις τρεις περί ηθικής πραγματείες του Αριστοτέλους (οι άλλες δύο είναι τα Ηθικά μεγάλα και τα Ηθικά Νικομάχεια). Το όνομα Ευδήμεια το έλαβε από το γεγονός ότι εκδότης αυτής ήταν ο περισσότερο εκτιμώμενος από τον Αριστοτέλη μαθητής του Εύδημος ο Ρόδιος ή, κατ’ άλλους, διότι ο φιλόσοφος αφιέρωσε την πραγματεία αυτή στον Εύδημο.
Η πραγματεία αυτή αποτελείται από επτά βιβλία και το περιεχόμενό της είναι αυστηρώς ηθικό· δεν συνδέεται δηλαδή με μία πολιτική, πράγμα που συμβαίνει στα Ηθικά Νικομάχεια. Τα Ηθικά Ευδήμεια έχουν επί πλέον μία θρησκευτική χροιά. Σ’ αυτά η αληθινή αρετή βασίζεται στην θρησκεία και αποτελεί εκδήλωση της εντολής και εμπνεύσεως ενός υπεράνθρωπου λογικού. Η ιδιομορφία αυτή απηχεί την πλατωνική κληρονομιά του Αριστοτέλους ή, κατ’ άλλους, στωική επίδραση.

Μεταφραστής: Κυργιόπουλος Νικόλαος

Πρώτη Έκδοση : 01/05/2004

Αριθμός Σελίδων : 179

Διαστάσεις : 21 x 17 cm

Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο

Γλώσσα Πρωτοτύπου : Αρχαία Ελληνικά

Τόπος Έκδοσης : Αθήνα

Τόμος : 1

Τόμοι : 2

Αριστοτέλης π.Χ. 385-322

Ο Αριστοτέλης ένας απο τους μεγαλύτερους Έλληνες φιλοσόφους, ερευνητές και διανοητές, γεννήθηκε στα Στάγειρα της Χαλκιδικής απ' το γιατρό Νικόμαχο και τη Φαιστίδα το 385 π.Χ. Ακολούθησε το χρησμό του Μαντείου των Δελφών -του Πυθοί θεού χρήσαντος αυτώ φιλοσοφείν Αθήνησι- σπούδασε φιλοσοφία υπό τον Πλάτωνα στην Αθήνα και δίδαξε στην Ακαδημία (367 - 384 π.Χ.). Το 348 π.Χ., μετά το θάνατο του Πλάτωνα, πήγε μαζί με τον Ξενοκράτη στον Άσσο της Μικράς Ασίας και δίδαξε φιλολσοφία και επιστημονικά μαθήματα σε ευρύ κύκλο ακροατών. Το 345 π.Χ. ίσως ύστερα από πρόσκληση του Θεοφράστου, εγκαταστάθηκε στη Μυτιλήνη και έμεινε εκεί διδάσκων μέχρι το 342 π.Χ., που ο Φίλιππος του ανέθεσε τη διαπαιδαγώγηση του δεκατριετούς τότε Αλεξάνδρου. Το 336 π.Χ., μετά το θάνατο του Φιλίππου, επανήλθε στην Αθήνα και το 335 π.Χ., ίδρυσε μεταξύ Λυκαβηττού και Ιλισσού το "Λύκειο" που εκλήθη και "περίπατος" λόγω των πολλών στοών του Μεγάρου. Το 323 π.Χ., μετά το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, απεσύρθη στην Χαλκίδα, την πατρίδα της μητέρας του, όπου και πέθανε από στομαχικό νόσημα το 322 π.Χ. Τα περισσότερα έργα του Αριστοτέλη έχουν απωλεσθεί. Αυτά που έχουν διασωθεί διακρίνονται σε λογικά, φυσικά, βιολογικά, ψυχολογικά, μεταφυσικά, ηθικά, πολιτικά, τεχνολογικά και προβλήματα.