Περιγραφή
Το βιβλίο αυτό, του οποίου η πρώτη έκδοση κυκλοφόρησε το 1923, είναι το πρώτο μιας μεγάλης σειράς έργων που δημοσίευσε ο Ζαν Πιαζέ. Αμέσως προκάλεσε το ενδιαφέρον -και μερικές φορές την κριτική- των ψυχολόγων όλου του κόσμου. Σήμερα, τρία τέταρτα του αιώνα από τη στιγμή που πρωτοκυκλοφόρησε, είναι πάντα επίκαιρο και αποτελεί ένα πολύτιμο κείμενο για τους ψυχολόγους και τους παιδαγωγούς που ενδιαφέρονται να ανακαλύψουν τις σχέσεις ανάμεσα στην κατάκτηση της γλώσσας και την ανάπτυξη της λογικής.
Ύστερα από παρατηρήσεις πάνω στην αυθόρμητη γλώσσα παιδιών ηλικίας 4 έως 8 ετών, ο συγγραφέας συνέλαβε το λειτουργικό πυρήνα της γνώσης στον οποίο στηρίζεται η γλώσσα των μικρών παιδιών, τον εγωκεντρισμό της σκέψης τους. Ο εγωκεντρισμός αυτός εξηγεί τη δυσκολία του μικρού παιδιού να διαφοροποιήσει τη δική του άποψη από εκείνη του συνομιλητή του.
Ο συγγραφέας επίσης δείχνει με ποιον τρόπο το παιδί, κατά τη διάρκεια της ανάπτυξής του, κατορθώνει προοδευτικά να τοποθετείται σε σχέση με την άποψη του άλλου και να οργανώνει το λόγο του σύμφωνα με το συνομιλητή του.
