Availability: Σε Αποθεμα

Η ψυχολογία του Μ@λ@κ@

SKU: 9789604844944

13,99

Κατηγορία:

Συγγραφέας: Συλλογικό Έργο

Εκδότης: Εκδόσεις Παπαδόπουλος

Ημερ. Έκδοσης: 01/10/2019

Περιγραφή

Ένας κόσμος χωρίς μ@λ@κες είναι άραγε εφικτός;

Μπα, όχι. Δεν είναι. Λυπούμαστε πολύ. Μ@λ@κες συναντάμε κάθε μέρα· τους υφιστάμεθα, επίσης, καθημερινά. Είναι πανταχού παρόντες. Κι όμως, οι ψυχολόγοι και οι λοιποί ειδικοί της ανθρώπινης συμπεριφοράς ουδέποτε έχουν προσπαθήσει να ορίσουν την έννοια της μ@λ@κίας. Κι έτσι φτιάχτηκε αυτό το βιβλίο: με την ιδέα πως, ό,τι κατανοούμε καλύτερα, μπορούμε και καλύτερα να το αντιμετωπίσουμε, ακόμα κι αν είμαστε χαμένοι από χέρι.

Ψυχολόγοι από όλο τον κόσμο, αλλά και φιλόσοφοι, κοινωνιολόγοι, συγγραφείς, επιστήμονες, νομικοί, μας προσφέρουν σε αυτό το βιβλίο με γενναιοδωρία τη δική τους άποψη περί ανθρώπινης μ@λ@κίας. Σε παγκόσμια πρώτη. Κι ίσως και τελευταία. Οπότε, διαβάστε το!

Με άρθρα των Antonio Damasio, Daniel Kahneman, Tobie Nathan, Jean-Claude Carriere, Alison Gopnik και πολλών άλλων – σε επιμέλεια του Jean-Francois Marmion

Συγγραφέας: Cyrulnik Boris, Damasio R. Antonio, Gopnik Alison, Nathan Tobie, Gardner Howard, Ariely Dan, Kahneman Daniel
Μεταφραστής: Καράμπελας Θ. Γιώργος
Επιμέλεια: Marmion Jean-Francois
ISBN: 978-960-484-494-4

Αριθμός Σελίδων : 304

Διαστάσεις : 21 x 15 cm

Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο

Γλώσσα Πρωτοτύπου : Γαλλικά

Τόπος Έκδοσης : Αθήνα

Cyrulnik Boris

Ο Boris Cyrulnik (γεν. 1937) είναι γάλλος επιστήμονας της συμπεριφοράς, ψυχαναλυτής και νευροψυχίατρος. Γεννήθηκε στο Μπορντώ από γονείς εβραίους ρωσο-πολωνικής καταγωγής. Οι γονείς του εκτοπίστηκαν το 1942 και εξοντώθηκαν από τους Ναζί, ενώ ο ίδιος γλίτωσε τη σύλληψη την τελευταία στιγμή, το 1944, χάρη στη δασκάλα του που τον έκρυψε. Σπούδασε ιατρική, ενδιαφέρθηκε όμως νωρίς για τη βιολογία, επηρεασμένος από το έργο του εντομολόγου Henri Fabre. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του τα ενδιαφέροντά του -και η φήμη του- συνέχισαν να διευρύνονται: ψυχολογία, νευρολογία, ψυχανάλυση, πολιτική. Έχει γράψει τα βιβλία: "Μemoire de singe et paroles d’homme", 1998, "Les vilains petits canards", 2001, "Un merveilleux malheur", 2002, "Le Murmure des fantomes", 2003, (ελλ. έκδοση: "Ο ευαίσθητος εαυτός", Λιβάνης, 2005), "Parler d’amour au bord du gouffre", 2004, "De chair et d'ame", 2006.

Damasio R. Antonio

Ο Αντόνιο Νταμάσιο είναι καθηγητής Πανεπιστημίου, κάτοχος της έδρας Νευροεπιστημών, Ψυχολογίας και Φιλοσοφίας Ντέιβιντ Ντονσάιφ και Διευθυντής του Ινστιτούτου Εγκεφάλου και Δημιουργικότητας στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας του Λος Άντζελες. Γεννήθηκε στην Πορτογαλία και έλαβε μεταπτυχιακό και διδακτορικό δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο της Λισσαβόνας. Έχοντας σπουδάσει Νευρολογία και Νευροεπιστήμες, ο Νταμάσιο έχει συνεισφέρει αποφασιστικά στην κατανόηση των εγκεφαλικών διεργασιών που σχετίζονται με τις συγκινήσεις, τα συναισθήματα και τη συνείδηση. Η εργασία του που αφορά τον ρόλο του θυμικού στη λήψη αποφάσεων έχει επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό τις νευροεπιστήμες, την ψυχολογία και τη φιλοσοφία. Έχει δημοσιεύσει πολυάριθμα επιστημονικά άρθρα και έχει αναδειχθεί σε "Ευρέως Αναφερόμενο Ερευνητή" από το Ινστιτούτο για την Επιστημονική Πληροφόρηση, ενώ θεωρείται ένας από τους πιο διακεκριμένους ψυχολόγους της σύγχρονη εποχής. Έχει διατελέσει πρόεδρος της Academy of Aphasia and of the behavioral Neurology Society. "Το Λάθος του Καρτέσιου" έχει μεταφραστεί σε εικοσιτρείς γλώσσες και στις ΗΠΑ είχε ανακηρυχθεί "Βιβλίο του 1994". Ο Νταμάσιο είναι μέλος της Εθνικής Ακαδημίας Ιατρικής και Επιστημών, της Ακαδημίας Επιστημών της Βαυαρίας και της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών και Καλών Τεχνών. Είναι κάτοχος πολλών βραβείων, όπως το Βραβείο Grawemeyer (2014), το Βραβείο Honda (2010), το Βραβείο Asturias για την Επιστήμη και την Τεχνολογία (2005), καθώς και τα Βραβεία Nonino (2003), Signoret (2004) και Pessoa (1992).

Gopnik Alison

Nathan Tobie

Ο Τομπί Νατάν γεννήθηκε το 1948 στο Κάιρο από Εβραίους γονείς. Η οικογένειά του εκδιώχθηκε από την Αίγυπτο επί Νάσερ το 1956, μαζί με πλήθος Εβραίων, και κατέφυγε στην Ιταλία. Σήμερα είναι ομότιμος καθηγητής ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου Paris VIII και συγγραφέας. Είναι ένας από τους βασικούς εκπροσώπους της γαλλικής εθνοψυχιατρικής επιστήμης. Έχει διδάξει και συμμετάσχει σε πανεπιστημιακούς και ανθρωπιστικούς οργανισμούς στη Γαλλία και την Αφρική. Έχει ιδρύσει και διευθύνει πολλά περιοδικά. Για πολλά χρόνια ήταν επίσημος εντεταλμένος ψυχίατρος στα γαλλικά δικαστήρια. Σπούδασε κοντά στον πρωτοπόρο Georges Devereux και ειδικεύτηκε στην εθνοψυχιατρική, δηλαδή τη μελέτη των μυθολογιών και των δοξασιών των αφρικανικών λαών και φυλών, πέρα από τον φροϋδικό κώδικα και τις θεωρίες για το οιδιπόδειο που ανταποκρίνονται περισσότερο στις μυθολογίες του Δυτικού πολιτισμού. Αυτά εφάρμοσε στις αφρικανικές κοινότητες μεταναστών του Παρισιού και της υπόλοιπης Γαλλίας. Πολυγραφότατος, με τεράστιο δημοσιευμένο επιστημονικό έργο, συγγράφει αστυνομικά και άλλα μυθιστορήματα, όπου η πλοκή διαδραματίζεται στις παραπάνω κοινότητες. Τα γνωστότερα αστυνομικά του μυθιστορήματα είναι το "Saraka Bo", που δημιούργησε μεγάλη αίσθηση όταν πρωτοδημοσιεύθηκε στη Γαλλία το 1993, καθώς και τα "Dieu-Dope", "Qui a tue Arlozoroff" και "Serial Eater".

Gardner Howard

O Howard Gardner είναι καθηγητής Γνώσης και Εκπαίδευσης στην Παιδαγωγική Σχολή του Χάρβαρντ και διευθυντής του "Προγράμματος Μηδέν" του ίδιου πανεπιστημίου. Έχει κερδίσει το βραβείο McArthur και είκοσι άλλες ακαδημαϊκές διακρίσεις. Είναι συγγραφέας πολλών βιβλίων.

Ariely Dan

Ο Νταν Αριέλι (γ. 1967) είναι καθηγητής ψυχολογίας και συμπεριφορικών οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Ντιουκ. Οι έρευνές του καλύπτουν ένα μεγάλο φάσμα της ανθρώπινης συμπεριφοράς και τα πειράματά του είναι πρωτότυπα, διασκεδαστικά και πληροφοριακά, γεμάτα ιδέες που διαφοροποιούνται θεαματικά από την καθιερωμένη οπτική.

Kahneman Daniel

Ο συγγραφέας: Ο Daniel Kahneman (Ντάνιελ Κάνεμαν) είναι ομότιμος καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον, όπου κατέχει την έδρα Eugene Higgins, και ομότιμος καθηγητής ψυχολογίας και δημόσιων υποθέσεων στη Σχολή Δημόσιων και Διεθνών Υποθέσεων Woodrow Wilson του ίδιου πανεπιστημίου. Το 2002 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Οικονομικών Επιστημών, για το πρωτοποριακό του έργο (στο οποίο είχε συνεργάτη Amos Tversky) σχετικά με τους μηχανισμούς λήψης αποφάσεων.