Λαϊκός πολιτισμός και έντεχνος λόγος

Η Άννα Λυδάκη γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης. Σπούδασε παιδαγωγικά στο Ηράκλειο και στην Αθήνα και κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Υπέβαλε τη διδακτορική της διατριβή στην κοινωνική λαογραφία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΠΤΔΕ). Σήμερα είναι επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου, όπου διδάσκει ποιοτικές μεθόδους κοινωνικής έρευνας και κοινωνική λαογραφία. Έχει γράψει τα βιβλία: "Μπαλαμέ και Ρομά: οι τσιγγάνοι των Άνω Λιοσίων", Αθήνα 1997, "Οι τσιγγάνοι στην πόλη: μεγαλώνοντας στην Αγία Βαρβάρα", Αθήνα 1998, "Ποιοτικές μέθοδοι της κοινωνικής έρευνας", Αθήνα 2001, "Μέσα από την κάμερα. Κινηματογράφος και κοινωνική πραγματικότητα", Αθήνα 2009, 2012. Έχει δημοσιεύσει άρθρα σε συλλογικούς τόμους, περιοδικά και εφημερίδες. Τα βιβλία της για τους Τσιγγάνους έχουν μεταφραστεί στα ουγγρικά.

Ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, λαογράφος και φιλόλογος Μ. Γ. Μερακλής γεννήθηκε το 1932 στην Καλαμάτα. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και της Γοτίγγης της Γερμανίας, όπου και εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή. Το 1975 εξελέγη τακτικός καθηγητής λαογραφίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, του οποίου διετέλεσε και πρύτανης (1981-1982). Στο χρονικό διάστημα 1990-1999 δίδαξε το ίδιο αντικείμενο στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών, ύστερα από μετάκληση. Είναι προεδρος της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας και χρημάτισε πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων. Έχει εκδώσει βιβλία αναφερόμενα στη λαογραφία και τη (νεοελληνική κατεξοχήν) φιλολογία και έχει δημοσιεύσει πολυάριθμα άρθρα σχετικά με τα δύο αυτά αντικείμενα.

Η Κυριακή Πετράκου είναι καθηγήτρια στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει ασχοληθεί ερευνητικά και διδακτικά με θέματα ιστορίας και δραματουργίας του ευρωπαϊκού θεάτρου. Αντικείμενο του ιδιαίτερου επιστημονικού της ενδιαφέροντος είναι το νεοελληνικό θέατρο του 19ου και 20ού αιώνα.

Ο Βασίλης Νιτσιάκος γεννήθηκε στην Αετομηλίτσα Ιωαννίνων το 1958. Σπούδασε Φιλολογία, Λαογραφία και Κοινωνική Ανθρωπολογία στα πανεπιστήμια Ιωαννίνων, Leeds και Cambridge. Από το 1989 διδάσκει Λαογραφία στο Τμήμα Ιστορία και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, όπου σήμερα κατέχει θέση αναπληρωτή καθηγητή. Από το 1994 μέχρι το 1998 υπήρξε επιστημονικός συνεργάτης του Πανεπιστημίου του Cambridge σε διεθνές ερευνητικό πρόγραμμα. Έχει συγγράψει τα βιβλία "Παραδοσιακές κοινωνικές δομές", Οδυσσέας 1991, "Οι ορεινές κοινότητες της Πίνδου. Στον απόηχο της μακράς διάρκειας", Πλέθρον 1995, "Λαογραφικά ετερόκλητα", Οδυσσέας 1997, "Νομός Ιωαννίνων. Σύγχρονη πολιτισμική γεωγραφία" (σε συνεργασία), Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ιωαννίνων 1998, "Τα ποτάμια της Ηπείρου. Τόποι και δρόμοι των νερών, των ανθρώπων και των πολιτισμών" (σε συνεργασία), Ν.Α.Ι. 2001 και "Χτίζοντας το χώρο και το χρόνο", Οδυσσέας 2003.

Ο Ανδρέας Μαρκαντωνάτος γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου και ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του. Τελείωσε το Γενικό Λύκειο με άριστα το 1988 και φοίτησε στο Τμήμα Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1988-1993) απ' όπου πήρε πτυχίο με "λίαν καλώς". Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, απ' όπου πήρε Master of Studies και D.Phil στην Κλασική Φιλολογία. Κέρδισε τριετή υποτροφία (1994-1997) από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης ως επιβράβευση της εργασίας του για το Master. Υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία (1999-2001) ως έφεδρος ανθυπολοχαγός Σώματος Υλικού Πολέμου. Είναι έγγαμος με ένα τέκνο. Η διδακτορική του εργασία "Tragic Narrative. A Narratological study of Sophocles' Oedipus at Colonus" εκδόθηκε από τον εκδοτικό οίκο Walter de Gruyter (Berlin και N. York, 2002). Έχει δημοσιεύσει άρθρα και βιβλιοκρισίες πάνω σε θέματα Κλασικής Φιλολογίας. Κατέχει άριστα την Αγγλική Γλώσσα και χειρίζεται επαρκώς τη γερμανική και Γαλλική. Υπηρέτησε ως καθηγητής φιλολογίας στο Κλασικό Λύκειο Αρσακείου (2001-2002). Υπηρέτησε ως προσωρινός Λέκτορας Κλασικής Φιλολογίας (Ν. 407) στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης (Τμήμα Ελληνικής Φιλολογίας, Ρέθυμνο).

Η Ευαγγελή Αρ. Ντάτση γεννήθηκε στο Ριζοβούνι της επαρχίας Νικοπόλεως Πρεβέζης. Το 1969 αποφοίτησε από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Το διάστημα 1981-1983 πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης, όπου παρακολούθησε μαθήματα κοινωνικής και πολιτισμικής ανθρωπολογίας. Το διάστημα 1990-1991 παρακολούθησε στο Πανεπιστήμιο της Βενετίας μαθήματα ιστορικής ανθρωπολογίας. Εργάζεται ως αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.

Η Μαριλένα Παπαχριστοφόρου γεννήθηκε το 1966. Σπούδασε γαλλική φιλολογία και συγκριτική λογοτεχνία στη Σορβόνη (Paris IV) και εκπόνησε τη διδακτορική της διατριβή στην κοινωνική ανθρωπολογία και εθνολογία στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales, στο Παρίσι. Κατά το διάστημα 1997-2009 εργάστηκε κυρίως ως ερευνήτρια στο Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών. Έχει επίσης συνεργαστεί με το Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο της Αθήνας (Διδασκαλείο Νηπιαγωγών) και με το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Από το 2009 διδάσκει λαογραφία και λαϊκή λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων από τη θέση της Επίκουρης Καθηγήτριας στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας. Μελέτες και άρθρα της έχουν δημοσιευθεί σε ελληνικά και διεθνή επιστημονικά περιοδικά, συλλογικούς τόμους και εγκυκλοπαίδειες.

Η Ανδρομάχη Οικονόμου γεννήθηκε στις Ερυθρές Αττικής. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή (τμήμα Ιστορικό-Αρχαιολογικό) του Πανεπιστημίου Αθηνών. Στη συνέχεια έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην εθνολογία και την κοινωνική ανθρωπολογία του ΙΚΥ στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales (Παρίσι) από όπου έλαβε το 1991 το διδακτορικό της. Εργάστηκε ως προϊσταμένη του τμήματος Μουσείων του Πολιτιστικού Τεχνολογικού Ιδρύματος ΕΤΒΑ. Δίδαξε κοινωνική ανθρωπολογία στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας (2001-2003). Από το 2004 εργάζεται ως ερευνήτρια στο Κέντρο Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών. Ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Εθνολογίας έχει διατελέσει πρόεδρός της και επί σειρά ετών μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου. Μελέτες της έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά και συλλογικούς τόμους.

Ο Στέλιος Πελασγός (Δρ) ξεκίνησε την αναβίωση της τέχνης της προφορικής λογοτεχνίας και αφήγησης στην Ελλάδα. Σπούδασε και δημιούργησε στα τέσσερα μονοπάτια των παραδοσιακών παραμυθάδων και των σύγχρονων αφηγητών: τη λογοτεχνία / φιλολογία, την παιδαγωγική, το θέατρο και την ψυχολογία. Γνώρισε τους σύγχρονους παραμυθάδες στη Γαλλία. Εγκατέλειψε την Αθήνα αναζητώντας τη σιωπή και το σκοτάδι που κλωσούν τα παραμύθια. Στις μικρές ανθρώπινες κοινότητες και στη Φύση ξαναβρήκε τις ρίζες του. Ταξιδεύει σε όλη την Ελλάδα, την Κύπρο και την Ευρώπη δίνοντας παραστάσεις αφήγησης για ενήλικες ή παιδιά και διδάσκοντας την πανάρχαια τέχνη της προφορικής αφήγησης.

Ο Γιάννης Πλεμμένος έχει λάβει το μεταπτυχιακό (MPhil) και το διδακτορικό του δίπλωμα (PhD) στην Εθνο-μουσικολογία από το Πανεπιστήμιο του Gabrige. Είναι ερευνητής στο Κέντρο Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών. Έχει διδάξει στα Πανεπιστήμια Αιγαίου (Παιδαγωγικό Τμήμα, Ρόδος), Κρήτης (Φιλοσοφική Σχολή, Ρέθυμνο), στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου (Κέρκυρα) και στο Τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Διαχείρισης Πολιτισμικών Αγαθών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Έχει δημοσιεύσει άρθρα σε ελληνικά και ξένα περιοδικά.

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε παιδαγωγικές επιστήμες και ειδικεύτηκε στη Λαογραφία στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης (Π.Τ.Δ.Ε.) του Πανεπιστημίου Αθηνών, απ' όπου αποφοίτησε το 2001 με βαθμό "άριστα". Το 2002, ύστερα από επιτυχείς εξετάσεις, ανακηρύχθηκε πρώτη υπότροφος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών και εισήχθη στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών του ίδιου Τμήματος. Το 2003 διορίστηκε, εκ των πρώτων, μετά από εξετάσεις στο Ανώτατο Συμβούλιο Επιλογής Προσωπικού, στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Το 2005 ολοκλήρωσε αριστούχος τις μεταπτυχιακές σπουδές της. Έχει λάβει μέρος με ανακοινώσεις σε συνέδρια Λαογραφίας και Πολιτισμού και τώρα είναι αποσπασμένη στον Τομέα Ανθρωπιστικών Σπουδών του Π.Τ.Δ.Ε. του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου εκπονεί τη διδακτορική της διατριβή. Το 2006 δημοσιεύθηκε το βιβλίο της "Η λειτουργικότητα των λαογραφικών θεμάτων στον επιστολικό λόγο αθηναϊκών πολιτικών εφημερίδων (1974-2005)", Εκδόσεις Γρηγόρη, Αθήνα 2006, σσ. 260.

Η Σταυρούλα Γ. Τσούπρου (Αθήνα, 1968), δρ. Ελληνικής Φιλολογίας ΕΚΠΑ, είναι νεοελληνίστρια φιλόλογος, πανεπιστημιακός, δοκιμιογράφος, διηγηματογράφος και κριτικός λογοτεχνίας. Σπούδασε στην Φιλοσοφική Σχολή τού Πανεπιστημίου Αθηνών όπου και εκπόνησε την βαθμολογημένη με άριστα Διατριβή της (2005). Αρχικά εργάστηκε στον ιδιωτικό τομέα ως φιλόλογος της ελληνικής, της αγγλικής και της γαλλικής γλώσσας (κατέχει επίσης διπλώματα της Γερμανικής, της Ιταλικής, της Ισπανικής και της Ρωσικής γλώσσας). Κατά τα Ακαδημαϊκά Έτη 2006-2009 δίδαξε (ως Διδάσκουσα Π.Δ. 407/80) τα μαθήματα της "Νεοελληνικής Λογοτεχνίας", της "Νεοελληνικής Φιλολογίας" και της "Συγκριτικής Γραμματολογίας", στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου / Καλαμάτα, ενώ, παράλληλα, στην διάρκεια των Ακαδημαϊκών ετών 2007-2011, παρέδωσε σεμινάρια σε μεταπτυχιακούς φοιτητές (με αντικείμενο την Θεωρία Λογοτεχνίας) στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης/ Τομέας Ανθρωπιστικών Σπουδών τού Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, στο Τμήμα Γλώσσας, Φιλολογίας και Πολιτισμού Παρευξεινίων Χωρών τού Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης (Κομοτηνή) και στο Τμήμα Φιλολογίας/ Τομέας Μεσαιωνικών και Νεοελληνικών Σπουδών τού Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Κατά τα Ακαδημαϊκά έτη 2012-2013 και 2013-2014 δίδαξε "Ιστορία Νεότερης Ελληνικής και Ευρωπαϊκής Λογοτεχνίας" στην Δραματική Σχολή "Κεντρική Σκηνή", στην Αθήνα. Από το Ακαδημαϊκό έτος 2014-2015 διδάσκει το μάθημα "Νεοελληνική Φιλολογία: 19ος & 20ός αιώνας", ως μέλος Συνεργαζόμενου Εκπαιδευτικού Προσωπικού στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Στο ερευνητικό έργο της έχει ασχοληθεί συστηματικά με την Θεωρία τής Λογοτεχνίας και την εφαρμογή της στην Ανάλυση των λογοτεχνικών κειμένων, ενώ έχει συμμετάσχει με Ανακοίνωση σε περισσότερα από 45 Διεθνή Συνέδρια και Διεπιστημονικές Ημερίδες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει δημοσιεύσει μελέτες της για μία σειρά παλαιότερων και σύγχρονων πεζογράφων, κυρίως, αλλά και ποιητών, ενώ συνεργάζεται τακτικά με τον ημερήσιο και περιοδικό, έντυπο και ηλεκτρονικό, Τύπο. Είναι μέλος τής Ελληνικής Εταιρείας Γενικής και Συγκριτικής Γραμματολογίας, της Εταιρείας Παπαδιαμαντικών Σπουδών και της Εθνικής Εταιρίας των Ελλήνων Λογοτεχνών. Έχουν εκδοθεί τέσσερεις συλλογές δοκιμίων της: "Τάσος Αθανασιάδης. Με τα μάτια τής γενιάς μας" (2007), "Οι "παιδιάστικες" ιστορίες τού Κοσμά Πολίτη" (2007), "Δοκιμές Ανάγνωσης" (2013) και "Μεταφραστές και Διακείμενα" (Μελάνι, 2016), ενώ εκδόθηκε και η Διατριβή της, με τον τίτλο "Το Παρακείμενο και η ...-(Δια)κειμενικότητα ως Σχόλιο στο πεζογραφικό έργο τού Τάσου Αθανασιάδη (και στα 21 εγκιβωτισμένα ποιήματα του πεζογράφου)", από το Ίδρυμα Κώστα και Ελένης Ουράνη (2009). Την Άνοιξη του 2013 κυκλοφόρησε η πρώτη συλλογή διηγημάτων της με τον τίτλο "Σε κοιτούν" και το καλοκαίρι τού 2015 η δεύτερη συλλογή, με τον τίτλο "Οι αντίχειρες των παλαιών θεών", ενώ τον Φεβρουάριο του 2016 εκδόθηκε μία επιλογή από διηγήματά της μεταφρασμένα στην αγγλική γλώσσα, με τον τίτλο "And Tomorrow is Now" (εκδόσεις Ρώμη). Τα δύο τελευταία συστεγάστηκαν στην δίγλωσση έκδοση "Και το αύριο, τώρα είναι" (Γρηγόρης, 2017). Ακολούθησε η συλλογή με τον τίτλο "Βαριετέ" (Γρηγόρης, 2018). Επίσης, η έκδοση "William Shakespeare, Άμλετ. Το κείμενο της παράστασης του "Πειραματικού Θεάτρου" τής Μαριέττας Ριάλδη, 1971-1972", Μετάφραση: Κοσμάς Πολίτης, Επιμέλεια - Σημειώσεις - Επίμετρα: Σταυρούλα Γ. Τσούπρου, εκδόσεις Νεφέλη, 2014, η οποία κυκλοφόρησε την Άνοιξη του 2014, τιμήθηκε με τον Έπαινο Θεατρολογικού Συγγράμματος 2014 των Κριτικών Θεάτρου, της Ενώσεως Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών.

Ο Αθανάσιος Μπλέσιος του Γεωργίου είναι Αναπληρωτής Καθηγητής στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, Υπήρξε Αναπληρωτής Κοσμήτορας της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου από το 2018 έως τον Σεπτέμβριο του 2019. Τα γνωστικά του αντικείμενα είναι το νεοελληνική θέατρο και η νεοελληνική λογοτεχνία. Διδάσκει νεοελληνικό και παγκόσμιο θέατρο σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο. Έχει γράψει επτά βιβλία και έχει εκδώσει δεκάδες μελέτες στα αντικείμενα της ειδίκευσής του, δηλαδή στη θεατρολογία και στη νεοελληνική λογοτεχνία. Έχει πάρει μέρος σε Συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό με ανακοινώσεις σε ελληνικά, γαλλικά και αγγλικά.

Ο Γιάννης Ξούριας γεννήθηκε το 1971. Σπούδασε Νεολληνικη Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου ολοκλήρωσε μεταπτυχιακές σπουδές. Εϊναι Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Φιλολογίας του ΕΚΠΑ. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται κυρίως στη νεοελληνική λογοτεχνία του 18ου και του 19ου αιώνα, στην ποιητική θεωρία της εποχής του νεοελληνικού Διαφωτισμού, στη βιβλιογραφία και την εκδοτική.

Η Μεταξούλα Μανικάρου γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Σπούδασε Ελληνική Φιλολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Απέκτησε Μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στις Επιστήμες της Αγωγής (Κατεύθυνση: Νεοελληνική Γλώσσα και Παιδική Λογοτεχνία) και Διδακτορικό τίτλο στη Νεοελληνική Λογοτεχνία από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Μετεκπαιδεύτηκε στις Επιστήμες της Αγωγής στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας (Κατεύθυνση: "Θεωρία, Πρακτική και Αξιολόγηση Διδασκαλίας"). Είναι κάτοχος Πιστοποιητικού Παιδαγωγικής και Διδακτικής Επάρκειας από την ΑΣΠΑΙΤΕ (τμήμα ΕΠΠΑΙΚ Ιωάννινα). Είναι Επιμορφώτρια Εκπαιδευτικών, κλάδου ΠΕ02 (Φιλολόγων), στις Νέες Τεχνολογίες (Β΄ Επίπεδο). Ζει στο Αγρίνιο και από το 2012 εργάζεται ως Σχολική Σύμβουλος Φιλολόγων.

Η Άννα Μαυρολέων κατάγεται από την Κάσο. Σπούδασε Κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και είναι διδάκτορας Επικοινωνίας Μέσων και Πολιτισμού, με ερευνητικά πεδία εστιασμένα στη Θεατρολογία, στα Ζητήματα πρόσληψης Αρχαίου Δράματος, στη Μεθοδολογία της Θεατρολογικής Έρευνας και την Πολιτιστική Διαχείριση. Επί σειρά ετών εργάστηκε στο Κέντρο Μελέτης και Έρευνας του Ελληνικού Θεάτρου - Θεατρικό Μουσείο, στη δημιουργία θεατρολογικής βάσης δεδομένων του αρχειακού υλικού. Διδάσκει Αρχαίο Θέατρο στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο - Πολιτισμός. Έχει διδάξει στο τμ. Επικοινωνίας Μέσων & Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου (2004 και 2008), στο τμ. Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου (2006-2013), στα μεταπτυχιακά προγράμματα του ίδιου τμήματος (2015/2016, 2018/2019), στο τμ. Θεατρικών Σπουδών του Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (2017/2018), επίσης στα προγράμματα "Κωστής Παλαμάς" (2014-2015), "Ακαδημία Πλάτωνος" (2013-2015), e-learning του Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου της Αθήνας, στο Λαϊκό Πανεπιστήμιο του Δήμου Ελευσίνας, σε θεατρικά εργαστήρια, σε σεμινάρια πολιτιστικής αναμόρφωσης και σε δημόσια ΙΕΚ. Έχει γράψει τα θεατρικά έργα: "Η ιστορία δεν μας αγάπησε. Κυριάκος", 2ο βραβείο στον διαγωνισμό μονόπρακτων ΕΘΑΛ στην Κύπρο (2013), "Η Υπόσχεση", δραματουργική επεξεργασία της παραλογής "Του Νεκρού αδερφού" που παρουσιάστηκε από το θεατρικό εργαστήρι "Εν δράσει" του Δήμου Μοσχάτου-Ταύρου (2014), "Καλλιόπη", 3ο βραβείο στον διαγωνισμό "Ασημένια Σελίδα" (2016), "Ο τελευταίος πόλεμος" 1ο βραβείο σύνθεσης κειμένων Φεστιβάλ Διστόμου (2018). Διευθύνει τον χώρο τέχνης και πολιτιστικής εκπαίδευσης στην Νέα Κηφισιά.

Ο Δημήτρης Λάλλας είναι κάτοχος διδακτορικού τίτλου Κοινωνιολογίας του Τμήματος Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού (Πάντειο Πανεπιστήμιο), καθώς και απόφοιτος του μεταπτυχιακού προγράμματος σπουδών του Τμήματος της Κοινωνιολογίας "Κοινωνικός Αποκλεισμός, Μειονότητες και Φύλο". Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα αφορούν τον χώρο του άστεως, την κατανάλωση και τις κοινωνικές διακρίσεις.

Η Ελένη Μπολιάκη σπούδασε στο Department of Religion του Syracuse University της Νέας Υόρκης, απ' όπου έλαβε το διδακτορικό της το 2000. Έχει διδάξει στο Syracuse University, στο State University of New York και στο Αμερικανικό Κολέγιο Ανατόλια στη Θεσσαλονίκη. Από το 2002 διδάσκει στο Τμήμα Γλώσσας, Φιλολογίας και Πολιτισμού του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Έχει διδάξει Ιστορία Δυτικού Πολιτισμού, Εισαγωγή στις Μεγάλες Θρησκείες, Ελληνική Μυθολογία, Ορφέα, Διόνυσο, και Ισλάμ.

Η Μαίρη Μαργαρώνη σπούδασε Ελληνική Φιλολογία στο ΑΠΘ, στο Freie Universitat Βερολίνου και στο Αµβούργο Γερµανίας (1987-1991), Νοσηλευτική στην Κρατική Νοσηλευτική Σχολή Altona στο Αµβούργο (1992-1995), Γερµανική Φιλολογία στο ΕΚΠΑ και το Πανεπιστήµιο της Caen στη Γαλλία (1996-2000), Ιστορία, Αρχαιολογία και Κοινωνική Ανθρωπολογία (2000-2005) και Ειδική Αγωγή (2006-2010) στο Πανεπιστήµιο Θεσσαλίας (ΠΘ). Έκανε µεταπτυχιακές σπουδές στην Ιστορία και την Κοινωνική Ανθρωπολογία στο ΠΘ (2004-2006), την Εκπαίδευση Ενηλίκων στο ΕΑΠ (2010-2013), τη Θεατρική Εκπαίδευση στο Ανοιχτό Πανεπιστήµιο Κύπρου (2011-2014) και την Ευρωπαϊκή Λογοτεχνία και Πολιτισµό στο ΑΠΘ (2011-2014). Είναι υποψήφια διδάκτωρ στη Σύγχρονη Κοινωνική Ιστορία στο Κέντρο Αντισηµιτικών Ερευνών του Βερολίνου. Εργάστηκε στον χώρο της υγείας, της εκπαίδευσης και της έρευνας στη Γερµανία, την Ελλάδα και το Βέλγιο, ενώ από το 2012 είναι επικεφαλής ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Έρευνας και Κατάρτισης Ευρωπαϊκών Θεµάτων. Τα επιστηµονικά της ενδιαφέροντα και οι δηµοσιεύσεις της εστιάζονται σε ζητήµατα γλώσσας, εκπαίδευσης και κοινωνικού βίου µειονοτικών οµάδων.