Με τους αντάρτες στη δυτική Μακεδονία

Ο Χρήστος (Τάκης) Κωστόπουλος γεννήθηκε το 1923, στο Σκαλοχώρι Κοζάνης. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής λαμβάνει μέρος στον απελευθερωτικό αγώνα και το 1942 προσχωρεί στην ΕΠΟΝ. Τον Μάιο του 1947, και ενώ η εμφύλια σύρραξη μαίνεται, ανεβαίνει στον Γράμμο, όπου θα πάρει μέρος σε πολλές μάχες και εκκαθαριστικές επιχειρήσεις. Τον Αύγουστο του 1948, ύστερα από απόφαση του ΔΣΕ, εγκαταλείπει με τους συντρόφους του τον Γράμμο και μεταβαίνει στο Βίτσι, όπου θα γνωρίσει τη σύντροφο της ζωής του και μελλοντική σύζυγό του, Ευδοξία. Θα επιστρέψει στον Γράμμο λίγο αργότερα, έως και τον Αύγουστο του 1949, οπότε, μετά την ήττα του Δημοκρατικού Στρατού, περνάει στο αλβανικό έδαφος ξεκινώντας μια καινούργια ζωή, μακριά από την Ελλάδα. Τελικός προορισμός του είναι η Τασκένδη, όπου εγκαθίσταται, και το 1951 γίνεται δεκτός στο Μεσοασιατικό Πολυτεχνείο. Μετά την αποφοίτηση του διορίζεται στο Υπουργείο Γεωργίας της Δημοκρατίας του Ουζμπεκιστάν έως τον Αύγουστο του 1958, οπότε και προσλαμβάνεται στην επιχείρηση Γκολόντναγια Στέπα (Πεινασμένη Στέπα). Το 1968, ως απόρροια της διάσπασης στους κόλπους της κομμουνιστικής Αριστεράς, διαγράφεται από το ΚΚΕ δηλώνοντας πως ανήκει σε έναν νέο πολιτικό φορέα, το ΚΚΕ Εσωτερικού. Το 1974, μετά τη Μεταπολίτευση στην Ελλάδα, αναχωρεί από τη Σοβιετική Ένωση για τα Σκόπια, όπου παρέμεινε έως τον Σεπτέμβριο του 1976, οπότε και επαναπατρίστηκε.