Availability: Σε Αποθεμα

Μια αθηναϊκή βεγγέρα του 1944

Ημερολόγιο από την Ελεύθερη Ορεινή Ελλάδα

SKU: 9789606691331

16,83

Κατηγορία:

Συγγραφέας: Ρωμανός Α. Γεώργιος

Εκδότης: Ποταμός

Ημερ. Έκδοσης: 01/11/2008

Περιγραφή

Ο Γιώργος Ρωμανός, δικηγόρος και μετέπειτα πολιτευτής, εντάχθηκε στο αντάρτικο του ΕΔΕΣ και έδρασε στην Ελεύθερη Ορεινή Ελλάδα, στο Αρχηγείο Ηπείρου, από τις 9.8.1943 μέχρι τέλους Δεκεμβρίου του ’43, διάστημα κατά το οποίο κράτησε ένα ενδιαφέρον ημερολόγιο.

Σε μια βεγγέρα στο διαμέρισμά μας, το χειμώνα του 1944 έδωσε μια ομιλία σε φιλικό κύκλο για να διαλύσει τη δυσπιστία των Αθηναίων στη σκοπιμότητα του αντάρτικου αγώνα.

Τα δύο αυτά κείμενα, που αποτελούν τον κορμό του βιβλίου, συνοδεύονται από μια εισαγωγή, στην οποία σκιαγραφείται ο χαρακτήρας και η δράση του πατέρα μου και περιγράφονται οι εμπειρίες από τη Μπλε Πολυκατοικία των Εξαρχείων: του χώρου όπου η οικογένειά μας έζησε τα χρόνια της Κατοχής και τη διπλή απουσία του πατέρα μου, μια στο Αντάρτικο και μια στην ομηρεία των Δεκεμβριανών.

Αρ. Ρωμανός

ISBN: 978-960-6691-33-1

Πρώτη Έκδοση : 01/11/2008

Αριθμός Σελίδων : 237

Διαστάσεις : 24 x 17 cm

Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο

Τόπος Έκδοσης : Αθήνα

Ρωμανός Α. Γεώργιος

Γεννήθηκε το 1908. Γιος του Αριστείδη και της Κατίνας, το γένος Καμπάνη (καταγωγής από τη Σίφνο). Αποφοίτησε από το Πρότυπο Κλασικό Γυμνάσιο ("παρά τω Διδασκαλείω της Μ. Εκπαιδεύσεως"), Πλατεία Κουμουνδούρου, 1924. Πτυχίο Νομικής Πανεπιστημίου Αθηνών, 1928. Μεταπτυχιακές σπουδές στα Πανεπιστήμια Μονάχου, Βερολίνου, Παρισίων και Λονδίνου καθώς και στην Ακαδημία Διεθνούς Δικαίου της Χάγης. Δίδαξε πολιτική δικονομία στη Πάντειο Σχολή. Τακτικό μέλος της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής του Υπουργείου Δικαιοσύνης. Αντιπρόσωπος της Ελλάδας σε δύο γενικές συνελεύσεις του Συμβουλίου της Ευρώπης. Εκλέχτηκε βουλευτής Κυκλάδων του Ελληνικού Συναγερμού το 1952. Τον Απρίλιο του 1954 ορκίστηκε Υφυπουργός Ανοικοδομήσεως Ιονίων Νήσων, θέση από την οποία παραιτήθηκε το Νοέμβριο του ιδίου έτους (δήλωση ανεξαρτητοποίησης στη Βουλή 11.11.1954), για να ακολουθήσει τον Σπ. Μαρκεζίνη, που είχε ήδη αποχωρήσει από την κυβέρνηση Παπάγου και να ενταχθεί στο Κόμμα των Προοδευτικών λίγους μήνες αργότερα (3.2.1955). Παντρεύτηκε τη Σοφία Λυδάκη το 1935 με την οποία απέκτησαν τρία παιδιά. Πέθανε στις 30 Ιανουαρίου 1996.