Μνημεία αρχέγονου χριστιανισμού στη βυζαντινή Ιορδανία, Συρία, Κύπρο, Θράκη, Ν.Α. Βουλγαρία

Η Άννα Μαραγκού γεννήθηκε στη Λευκωσία το 1951 και σπούδασε Κλασική και Μεσαιωνική Αρχαιολογία και Ιστορία της Τέχνης στο Καθολικό Πανεπιστήμιο του Λουβαίν στο Βέλγιο (1968-1971). Κατέχει μεταπτυχιακό δίπλωμα στη Νεώτερη και Σύγχρονη Ιστορία της Κύπρου από το Πανεπιστήμιο Κύπρου (2012) για την εργασία της με θέμα τις απαρχές της μεταλλουργίας στο νησί. Έζησε στο Βέλγιο μέχρι το 1976 και επέστρεψε στην Κύπρο όπου εργάστηκε ως Πολιτιστική Λειτουργός στο Δήμο Λευκωσίας από το 1979-1991. Δραστηριοποιήθηκε ιδιαίτερα σε θέματα καταγραφής, συντήρησης και αναβίωσης των οικισμών της εντός των τειχών πόλης. Οργάνωσε και επιμελήθηκε σειρά εκθέσεων πολιτισμικού χαρακτήρα στην Κύπρο και στο εξωτερικό, ενώ είναι συγγραφέας αρκετών εκδόσεων με κύριο αντικείμενο την ιστορία και τον πολιτισμό του νησιού από την αρχαιότητα μέχρι και την Αγγλοκρατία. Συνέγραψε τη μουσειολογική μελέτη και επιμελήθηκε δύο μουσεία στην Κύπρο, το Οινομουσείο στην Ερήμη, και το Μουσείο για τη Δημοτική Εκπαίδευση στη Βάσα Κοιλανίου. Εξέδωσε με τον Δρ Βάσο Καραγιώργη και την Γαλλίδα αρχαιολόγο Marguerite Yon την ιστορία της πόλης της αρχαίας Σαλαμίνας. Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την ιστορία της αρχαιοκαπηλίας στην Κύπρο και δημοσίευσε μελέτες για τους σημαντικότερους εκπροσώπους της κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα (Luigi Palma di Cesnola, και Μax Ohnefalsch Richter). Ερεύνησε και δημοσίευσε τα φωτογραφικά αρχεία Kύπριων, Γερμανών και Aρμένιων φωτογράφων (Glazner, Mangoian, Richter, Edwards) που αποτύπωσαν πόλεις και ανθρώπους της Κύπρου τον 19ο αιώνα. Μελέτησε ιδιαίτερα την ευρωπαϊκή μεσαιωνική οχυρωματική αρχιτεκτονική, την ιστορία της Λευκωσίας, της Αμμοχώστου και της Πάφου, την ιστορία των λιμανιών της Κύπρου και των εγκαταστάσεων και βελτιώσεων που ανέλαβαν οι Άγγλοι, την ιστορία των οθωμανικών λουτρών στην Κύπρο, αλλά και των βιομηχανικών κτηρίων της Λεμεσού και της περιοχής των κρασοχωριών. Ερεύνησε τα αρχεία δύο ιδιωτικών εταιριών – Ελληνική Μεταλλευτική Εταιρεία (ΕΜΕ) και Κυπριακή Εταιρεία Οίνων και Οινοπνευμάτων (ΚΕΟ) – που αποτελούν τη βάση της βιομηχανίας στην Κύπρο. Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με το θέμα της καταστροφής της πολιτιστικής κληρονομιάς και δημοσίευσε σειρά σχετικών συγγραμμάτων, ενώ εκπροσώπησε την Κύπρο και τις προσπάθειες που καταβάλλονται για τη συντήρηση των εκκλησιών σε ευρωπαϊκά συνέδρια. Επισκέπτεται και δίνει διαλέξεις για θέματα διατήρησης της πολιτιστικής μας κληρονομιάς σε Πανεπιστήμια και σχολεία, τόσο στην Κύπρο, όσο και στο εξωτερικό. Διατηρεί εδώ και είκοσι χρόνια προσωπική στήλη στις δυο μεγαλύτερες εφημερίδες της Κύπρου. (Πηγή: "Εκδόσεις Το Ροδακιό", 2025)