Availability: Εξαντλημένο

Νιέτοτσκα Νιεζβάνοβα

Μυθιστόρημα

SKU: 9789602082126

9,32

Εξαντλημένο

Κατηγορία:

Συγγραφέας: Dostojevskij Michajlovic Fedor

Εκδότης: Ζαχαρόπουλος Σ. Ι.

Ημερ. Έκδοσης: 01/01/1991

Σειρές: Κλασική Λογοτεχνία

Περιγραφή

Από τρεις μεγάλες ενότητες αποτελείται το θαυμάσιο αυτό μυθιστόρημα του Ντ. Η μικρούλα Νιέτοτσκα είναι η ηρωίδα του, κι αυτή η ίδια διηγείται την ιστορία της. Τον πατέρα της δεν τον θυμάται. Η μητέρα της ξαναπαντρεύτηκε.

Το πρώτο μέρος καλύπτεται από τη ζωή του μουσικού Γιεφήμοφ, πατριού της Νιέτοτσκα, ο οποίος υπό τη μυστηριώδη επίδραση ενός βιολιού που του κληροδότησε ένας ιταλός μουσικός, γίνεται ένας μεγαλοφυής βιολιστής.

Η οικογενειακή όμως ζωή της Νιέτοτσκα είναι γεμάτη από φτώχεια, στενοχώρια και καβγάδες ανάμεσα στη μάνα της και τον πατριό της.

Η μητέρα της πεθαίνει, και λίγο αργότερα πεθαίνει και ο πατριός της.

Στο δεύτερο μέρος βρίσκουμε τη μικρή Νιέτοτσκα στο σπίτι ενός πρίγκιπα. Τα επεισόδια διαδέχονται το ένα το άλλο: η μικρή κάνει τη γνωριμία της πριγκίπισσας, συναντιέται με ένα μικρό αγόρι, ορφανό κι αυτό, που θεωρεί τον εαυτό του αιτία για το θάνατο των γονέων του, θαυμάσιο εύρημα για να περιγράψει ο Ντ. την παιδική ψυχολογία. Και τελικά, γνωρίζεται με την Κάτια, και μια παθιασμένη αγάπη γεννιέται ανάμεσα τους.

Το τρίτο μέρος διαδραματίζεται στο σπίτι της Αλεξάνδρας Μιχάιλοβνα, κόρης της πριγκίπισσας από πρώτο γάμο. Ο άντρας της Αλεξάνδρας φέρεται στη γυναίκα του με έναν τρόπο σκαιό και βάρβαρο, και τα πράγματα περιπλέκονται ακόμα περισσότερο από τη στιγμή που η Νιέτοτσκα θα βρει στη βιβλιοθήκη του σπιτιού ένα γράμμα σταλμένο από έναν άγνωστο προς την Αλεξάνδρα…

Το τέλος του μυθιστορ��ματος αποκαλύπτει ακόμα μια φορά πως ο Ντ. υπήρξε ένας εμπνευσμένος συγγραφέας.

Μεταφραστής: Σαραντόπουλος Σ. Ανδρέας
Σειρές: Κλασική Λογοτεχνία
ISBN: 978-960-208-212-6

Πρώτη Έκδοση : 01/01/1991

Αριθμός Σελίδων : 215

Διαστάσεις : 17 x 12 cm

Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο

Γλώσσα Πρωτοτύπου : Ρωσικά

Τόπος Έκδοσης : Αθήνα

Dostojevskij Michajlovic Fedor

Γεννήθηκε στις 11 Νοεμβρίου του 1821 στη Μόσχα. Ο πατέρας του, Μιχαήλ Αντρέγεβιτς, ήταν στρατιωτικός γιατρός, Το 1838 γίνεται δεκτός στη Στρατιωτική Ακαδημία Μηχανικών της Πετρούπολης, στην οποία έδωσε εξετάσεις διότι αυτό απαιτούσε ο πατέρας του, και χωρίζεται από τον αδελφό του. Ο Μιχαήλ Αντρέγεβιτς δολοφονείται το 1839 στο κτήμα της οικογένειας, στην επαρχία της Τούλα. Η δολοφονία του πατέρα Ντοστογέφσκι συνταράσσει τον Φιοντόρ. Υπηρέτησε στο στρατό για ένα μικρό χρονικό διάστημα αλλά τον εγκατέλειψε γρήγορα για να αφοσιωθεί στη λογοτεχνία. Μελέτησε την κοινωνία και τον κόσμο όχι θεωρητικά αλλά στην πράξη. Θέμα των έργων του, η ίδια η ζωή. Είδε από κοντά τις υποβαθμισμένες συνοικίες, γνώρισε τη φτώχεια, τον πόνο, την εξαθλίωση των ταπεινών ανθρώπων και στη συνέχεια μετέφερε τις εικόνες αυτές στα μυθιστορήματα του. Ασχολήθηκε με τον άνθρωπο και την κοινωνία και υπήρξε αγωνιστής και επαναστάτης. Εναντιώθηκε στην πολιτική του Τσάρου Νικολάου του Α΄. Αυτή του η στάση είχε αποτέλεσμα να κατηγορηθεί για συνωμοσία και να καταδικαστεί σε τετραετή φυλάκιση. Τα χρόνια του εγκλεισμού του στις φυλακές του Όμσκ υπέφερε τρομερά βασανιστήρια και εξευτελισμούς. Το 1857 νυμφεύεται τη Μαρία Ντμιτρίεβνα Ισάεβα, και το 1859, μαζί με τη σύζυγό του, λαμβάνουν την άδεια που τους επιτρέπει να εγκατασταθούν στην Ευρωπαϊκή Ρωσία. Το 1859 εκδίδει στην Πετρούπολη μαζί με τον αδελφό του δύο περιοδικά τα οποία ,όμως, δεν σημείωσαν επιτυχία με αποτέλεσμα ο Ντοστογιέφσκι να βρεθεί καταχρεωμένος. Ο μόνος τρόπος για να συγκεντρώσει χρήματα και να ξεπληρώσει τα χρέη του ήταν η συγγραφή. Άρχισε λοιπόν να γράφει συνέχεια και ακούραστα με αποτέλεσμα να καταφέρει να ζήσει τα τελευταία χρόνια της ζωής του σχετικά άνετα. Σ’ αυτό το διάστημα έγραψε τα καλύτερα του έργα: "Ο παίχτης", "Οι αδερφοί Καραμαζώφ", "Έγκλημα και Τιμωρία", "Ο Ηλίθιος", "Οι δαιμονισμένοι". Όταν κατάφερε πλέον να ανασάνει από το βάρος των χρεών ανέλαβε τη διεύθυνση του περιοδικού "Πολίτης" και λίγα χρόνια αργότερα εξέδωσε το δικό του περιοδικό, "Το Ημερολόγιο ενός συγγραφέα", που σε αντίθεση με τις προηγούμενες εκδοτικές εμπειρίες σημείωσε τεράστια επιτυχία. Στις 9 Φεβρουαρίου του 1881, ο Φιοντόρ Μιχαΐλοβιτς Ντοστογέφσκι υπέκυπτε σε αγνώστου αιτίας πνευμονική αιμορραγία. Ετάφη στο κοιμητήριο της μονής Αλεξάντερ Νιέφσκι, στην Πετρούπολη. Άλλα έργα του είναι τα μυθιστορήματα: "Ο φτωχόκοσμος", "Λευκές νύχτες", "Ταπεινωμένοι και καταφρονεμένοι", "Αναμνήσεις από το σπίτι των πεθαμένων", "Το υπόγειο". Υπήρξε μέλος της Ακαδημίας Επιστημών και η προσφορά του στην παγκόσμια λογοτεχνία είναι διεθνώς αναγνωρισμένη. Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους μυθιστοριογράφους όλων των εποχών και τα έργα του έχουν μεταφραστεί σχεδόν σε όλες τις γλώσσες του κόσμου.