Περιγραφή
Κι όταν το δέρμα σου γίνει λείο
και η λάβα σου σβήσει,
και δεν έχει πια το κουράγιο να ερωτευτεί
Τότε εγώ θα είμαι αυτή που θα σπρώξω τις ιδέες
και τα θέλω σου
να βουλιάξουν σε ένα νερό νεκρό
Σε μια γη που ζωντανό ον δεν υπάρχει,
σε μια αμμουδιά που ψάρια νεκρά θα τρώνε
τα όνειρα που ποτέ δεν έκανες για ‘μένα.
