Οι καλύτερες μου φλέβες

Η Άλντα Μερίνι, γεννήθηκε στο Μιλάνο "μαζί με την άνοιξη" όπως έγραψε η ίδια, στις 21 Μαΐου 1931, σε μια ήσυχη οικογένεια όπου ο πατέρας δούλευε στις Γενικές ασφάλειες, η μητέρα ασχολούνταν με τα οικιακά, και στην οικογένεια υπήρχε ακόμη ένας αδελφός μικρότερος και μια αδελφή μεγαλύτερη. Η Άλντα φοίτησε από νεαρή κοπέλα στις επαγγελματικές σχολές στο ινστιτούτο Laoura solera Mantegazza και μαζί μελέτησε και πιάνο, όργανο το οποίο θα μυθοποιηθεί πολλές φορές μέσα στην ποίηση της. Τα πρώτα της ποιήματα τα γράφει στα δεκαπέντε της χρόνια και η πρώτη επαφή με την λογοτεχνία υπήρξε η Σιλβάνα Ροβέλλι, εξαδέλφη της Άντα Νέγκρι, η οποία έδωσε κάποια ποιήματα στον Άντζελο Ρομανό, που με τη σειρά του τα έδωσε στον Τζιακίντο Σπανιολέττι, ο οποίος είναι ο πρώτος που ανακάλυψε την ποιήτρια.

Η Μαρία Γκράτσια Καλαντρόνε γεννήθηκε στο Μιλάνο το 1964 και ζει στην Ρώμη. Έχει δημοσιεύσει τις ποιητικές συλλογές "Μέτρο σύγκρισης" Tracce, 1998, "Η περιπλανώμενη μαϊμού", Crocetti 2003, "Η υπεύθυνη μηχανή", Crocetti 2007, "Στο στόμα όλων", Crocetti 2010 και άλλα κείμενα σε πολλές ανθολογίες και περιοδικά. Έχει επίσης γράψει θεατρικά κείμενα για την Ιταλίδα ηθοποιό Σόνια Μπεργκαμάσκο και ένα ποίημα για τον Ισπανικό εμφύλιο (ο πατέρας της Τζιάκομο είχε πάρει μέρος στον εμφύλιο με τις Διεθνείς Ταξιαρχίες) για το διεθνές συγκρότημα "Theatre en vol" και για το Radio 3. Έχει μεταφέρει στην σκηνή στην Ιταλία και στην Ευρώπη μαζί με τον συνθέτη Στέφανο Σάβι Σκαρπόνι το βιντεοκο-ντσέρτο "Χωρίς αποσκευές".

Ο ποιητής Francesco Tomada, (γεννημένος στο Ούντινε, το 1966), πρωτοεμφανίζεται στο ποιητικό προσκήνιο το 2005 με τη συλλογή Η παιδικότητα ιδωμένη από εδώ (L’infanzia vista da qui, Γκορίτσια: εκδ. Sottomondo) και κερδίζει το εθνικό βραβείο «Beppe Manfredi» το 2007. Η δεύτερη συλλογή με τίτλο Κάθε πράγμα με τ’ όνομά του, (A ogni cosa il suo nome, Sasso Marconi, Μπολόνια: εκδ. Le Voci della Luna), που θα του αποφέρει διακρίσεις και βραβεία, θα κυκλοφορήσει το 2008. Θα ακολουθήσουν οι συλλογές: Να προχωράς μαζί με τους αποχαιρετισμούς (Portarsi avanti con gli addii, Ρίμινι: εκδ. Raffaelli 2014), Δεν επιβάλλεται το χρώμα σ’ ένα ρόδο (Non si può imporre il colore ad una rosa, Μεσσήνη: εκδ. Carteggi Letterari 2016 & 2019 —δίγλωσση έκδοση που κυκλοφόρησε στην Ιταλία στα ελληνικά της Ευαγγελίας Πολύμου) και η συλλογή Κατάμονος ν’ αντιμετωπίζεις τη χαρά (Affrontare la gioia da soli, Πορντενόνε: εκδ. Pordenonelegge-Samuele editore, 2021). Από τα μέσα της δεκαετίας του ’90 o Τομάντα έχει λάβει μέρος σε εθνικές και διεθνείς ποιητικές εκδηλώσεις, καθώς και σε ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές μεταδόσεις στην Ιταλία και στο εξωτερικό. Είναι συνιδρυτής του εκδοτικού οίκου «Sottomondo» της Γκορίτσια και του ηλεκτρονικού περιοδικού ποιητικής τέχνης «Perigeion». Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην ανθολογία «Dall’Adige all’Isonzo», καθώς και σε πολλά έντυπα και ιστοσελίδες στην Ιταλία, την Αυστρία, τη Σλοβενία, τον Καναδά, τη Γαλλία, τη Σλοβακία, την Ελβετία, το Μεξικό, το Βέλγιο, την Ισπανία και την Ελλάδα. Προσφάτως επιμελήθηκε μία ανθολογία που καταγράφει τη λογοτεχνική παραγωγή της Επαρχίας της Γκορίτσια από το 1861 μέχρι σήμερα. (Πηγή: "Εκδόσεις Ενύπνιο", 2024)