Περιγραφή
Αποτελεί γεγονός ότι η ανάθεση αλλά και η επιτέλεση των Κατ’ Οίκον Εργασιών, ανέκαθεν, δημιουργούσε ερωτήματα και προβληματισμούς στον εκπαιδευτικό κόσμο, ειδικά σε ό,τι αφορά την αποτελεσματικότητα, το σχεδιασμό και την ανταπόκριση που οι εργασίες αυτές έχουν στους μαθητές. Η αναζήτηση απαντήσεων δημιούργησε τόσο υπέρμαχους όσο και επικριτές, σχετικά με το παιδαγωγικό ζήτημα των Κατ’ Οίκον Εργασιών. Οι μεν πρώτοι θεωρούν ότι έτσι εμπεδώνονται αποτελεσματικότερα τα διδαχθέντα στο σχολείο, ενώ ταυτόχρονα τα παιδιά δεν μένουν ανενεργά, όταν βρίσκονται στο σπίτι σπαταλώντας άσκοπα τον ελεύθερο χρόνο τους. Οι επικριτές, από την πλευρά τους τονίζουν ότι η διδακτική εργασία πρέπει να ολοκληρώνεται σε όλη της την έκταση στο σχολείο και το παιδί να επιστρέφει απερίσπαστο στο σπίτι του για να απολαύσει τις επόμενες ώρες της ημέρας, με τρόπο που το ίδιο επιθυμεί, χωρίς να διαταράσσεται και η γενικότερη λειτουργία της οικογένειάς του. Τα ανωτέρω συνδυάζονται και με την περιρρέουσα άποψη, κυρίως από την πλευρά των γονέων, ότι αποτελεσματικότερος και καλύτερος ως εκπαιδευτικός είναι εκείνος, ο οποίος αναθέτει πληθώρα Κατ’ Οίκον Εργασιών στους μαθητές του.
Με το παρόν δημοσίευμα επιχειρείται να δοθεί μια επιπλέον ευκαιρία προσέγγισης του ζητήματος περί λειτουργικότητας των Κατ’ Οίκον Εργασιών, κυρίως όμως να υπάρξει ένας εκτενέστερος προβληματισμός. Το βιβλίο αποτελείται από δύο μέρη. Στο πρώτο που περιλαμβάνει τη θεωρητική προσέγγιση του ζητήματος αναπτύσσονται τα ακόλουθα ζητήματα: Η λειτουργικότητα των Κατ’ Οίκον Εργασιών στη μαθησιακή διαδικασία, ο Διδακτικός προσδιορισμός των Κατ’ Οίκον Εργασιών, ο Σχεδιασμός, η Οργάνωση, τα Κριτήρια επιλογής και υλοποίησης των Κατ’ Οίκον Εργασιών. Στο δεύτερο μέρος παρουσιάζονται πρωτογενή εμπειρικά δεδομένα και πορίσματα, σχετικά με τις στάσεις και τις απόψεις δασκάλων, που υπηρετούν σε Δημοτικά Σχολεία, σχετικά με τη δυναμική της διδακτικής λειτουργικότητας των Κατ’ Οίκον Εργασιών.
