Περιγραφή
Η δεξιότητα του Δημοσθένη στη ρητορική τέχνη θεωρείται απαράμιλλη. Από τους λόγους του προκύπτουν οι κανόνες της έντεχνης ρητορείας. Δεν είναι τυχαίο που στη μεταγενέστερη αρχαιότητα οι Έλληνες έλεγαν ο ρήτορας όταν αναφέρονταν στο πρόσωπο του Δημοσθένη, με τον ίδιο τρόπο που στα προγενέστερα χρόνια έλεγαν ο ποιητής, όταν μιλούσαν για τον Όμηρο.
Από τους λόγους του σώθηκαν συνολικά 61: 14 συμβουλευτικοί, 13 δημόσιοι δικανικοί και 34 ιδιωτικοί δικανικοί. Από αυτούς οι 36 θεωρούνται γνήσιοι, ενώ οι υπόλοιποι 25 νόθοι. Οι 6 επιστολές που μας παραδίδονται, θεωρούνται όλες γνήσιες. Η μεγαλοπρέπεια των λόγων του συναρπάζει ακόμη και το σύγχρονο αναγνώστη. […] Στην ουσία, ο μεγάλος αυτός Αθηναίος χρησιμοποιεί με ευφυή και αριστοτεχνικό τρόπο όλα τα μέσα που τού προσφέρει η ρητορική τέχνη, καθώς μέσα απ’ αυτήν εκφράζει την εσωτερική του φλόγα και το πάθος που τον διακατέχει: αυτός είναι και ο λόγος που η υπεροχή του σε σχέση με τους άλλους ρήτορες κρίνεται προφανής.
(από την εισαγωγή του βιβλίου)
