Availability: Εξαντλημένο

Ο ζερβοχέρης

SKU: 9789605762261

10,35

Εξαντλημένο

Κατηγορία:

Συγγραφέας: Lescov Semenovich Nikolai

Εκδότης: Γαβριηλίδης

Ημερ. Έκδοσης: 01/02/2015

Σειρές: Μεταφορές

Περιγραφή

Ο Πλατόφ έφυγε από την Τούλα και τρεις οπλοποιοί, οι πιο επιδέξιοι όλων, μεταξύ των οποίων και ένας αλλήθωρος αριστερόχειρας με ένα σημάδι εκ γενετής στο μάγουλο και μαλλιά ξεριζωμένα στους κροτάφους από την εποχή της μαθητείας του, χαιρέτησαν τους συνάδελφους και τους δικούς τους και, χωρίς να πουν λέξη σε κανέναν, πήραν τις τσάντες τους, τις παραγέμισαν με τρόφιμα και βγήκαν κρυφά από την πόλη.
Κάποιοι τους είδαν ωστόσο να φεύγουν, όχι από την έξοδο που οδηγεί στη Μόσχα, αλλά από την αντίθετη, αυτήν του Κιέβου, και σκέφτηκαν πως πήγαν στο Κίεβο να προσκυνήσουν τους τάφους των αγίων ή να συμβουλευτούν κάποιον από τους εν ζωή άγιους άνδρες που συναντά πάντα κανείς εκεί εν αφθονία.
Αλλά έπεσαν έξω, καθώς αυτό, όσο κι αν έμοιαζε αληθινό, δεν ήταν η πραγματική αλήθεια.

Μεταφραστής: Καμμένου Ιοκάστη
Σειρές: Μεταφορές
ISBN: 978-960-576-226-1

Αριθμός Σελίδων : 165

Διαστάσεις : 17 x 12 cm

Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο

Τόπος Έκδοσης : Αθήνα

Lescov Semenovich Nikolai

Ο Νικολάι Σεμένοβιτς Λέσκοφ (1831-1895) γεννήθηκε στη δυτική Ρωσία από σχετικά φτωχή οικογένεια. Στα δεκαπέντε του άρχισε να εργάζεται στο στρατολογικό γραφείο του Κιέβου, και σε αυτό το διάστημα διάβαζε πολύ, αποκτώντας εκτεταμένες γνώσεις για πολλά θέματα, με κυριότερο την ορθόδοξη θεολογία. Στο Κιέβο γνώρισε και παντρεύτηκε την Όλγα Βασίλιεβνα Σμιρνόβα, κόρη εμπόρου. Απέκτησαν δύο παιδιά, αλλά αργότερα η Όλγα κλείστηκε σε ψυχιατρική κλινική. Το 1857, ο Λέσκοφ και η οικογένειά του μετακόμισαν στη βορειοανατολική Ρωσία, όπου άρχισε να εργάζεται στην εταιρεία ενός βρετανού θείου του, ταξιδεύοντας σε όλη τη χώρα. Μετά από τρία χρόνια όμως, η εταιρεία ναυάγησε και ο Λέσκοφ άρχισε μια νέα καριέρα ως δημοσιογράφος, πρώτα στο Κιέβο και αργότερα στην Αγία Πετρούπολη, όπου και εξέδωσε το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο "Ο Μόσχος" (1863). Το 1864, δύο χρόνια μετά το χωρισμό του από την Όλγα, ο Λέσκοβ γνώρισε την Κατερίνα Μπούμπνοβα, με την οποία απέκτησε ένα τρίτο παιδί, τον Αντρέι. Τον επόμενο χρόνο έγραψε το πιο γνωστό έργο του, τη "Μαίρη Μάκβεθ του Μτσενσκ" , το οποίο ενέπνευσε μια όπερα του Σοστάκοβιτς (1934). Υπήρξε παραγωγικότατος συγγραφέας, αλλά συχνά τα έργα του δεν είχαν απήχηση. Το 1875, απογοητευμένος από την αδιαφορία του λογοτεχνικού και πολιτικού κόσμου για τα έργα του, και έχοντας προβλήματα από τον ανεπίσημο γάμο του, έφυγε από τη Ρωσία για μια επίσκεψη στο Παρίσι. Εκεί βίωσε μια πνευματική κρίση που τον έστρεψε ενάντια στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Άρχισε να αναπτύσσει μια μορφή πνευματικού χριστιανισμού παρόμοια με του Τολστόι, τον οποίο θαύμαζε πολύ. Χώρισε από την Μπούμπνοβα σε μια προσπάθεια να διάγει άγαμο βίο. Οι κριτικές του κατά της Ορθόδοξης Εκκλησίας προκάλεσαν νέες διαμάχες και απορρίψεις. Προς το τέλος της ζωής του ο Λέσκοφ απογοητευόταν όλο και περισσότερο, τόσο από τη μεταχείριση που αντιμετώπιζε όσο και από το ηθικό επίπεδο του ρωσικού λαού. Περιέγραψε θαυμάσια τις άθλιες συνθήκες που επικρατούσαν στις μεγάλες ιδιοκτησίες της τσαρικής Ρωσίας, την κραιπάλη που χαρακτήριζε τη ζωή πολλών μελών της αριστοκρατίας και τις δεισιδαιμονίες του ρωσικού λαού. Γνωστά έργα του είναι: "Ο καλλιτέχνης κομμωτής", "Λιέβσα", "Η ληστεία", "Ο σκοπός", "Ο στοιχειωμένος προσκυνητής".