Περιγραφή
Ο αναγνώστης έρχεται για πρώτη φορά σε άμεση γνωριμία με το περιβόητο Κίνημα του ΠΑΚ (Πανελλήνιου Απελευθερωτικού Κινήματος) και για πρώτη φορά του δίνεται η δυνατότητα να κατανοήσει κι εκτιμήσει σωστά το χαρακτήρα και τη θέση του ΠΑΣΟΚ μέσα στον Ελληνικό πολιτικό Χώρο.
Η βαθιά τομή που γίνεται στα δύο αυτά Κινήματα από τον συγγραφέα παρουσιάζει ανάγλυφη την εσωτερική τους ζωή με τα προβλήματα, τις φοβερές συγκρούσεις και τις διάφορες κρίσεις, που δεν είδαν το φως της δημοσιότητας και δεν βρήκαν την ντοκουμενταρισμένη τους ανάλυση και ερμηνεία ως τώρα.
Ο συγγραφέας, που έζησε ο ίδιος και του οποίου αποτελούν βίωμα τα δυο αυτά κινήματα, προσπαθεί να σταθεί κριτικά απέναντι σ’ αυτά και να προσδιορίσει με κάθε δυνατή ειλικρίνεια κι αντικειμενικότητα την πολιτική τους φύση, όπως εκφράστηκε αυτή μέσα από την θεωρία και την πράξη τους.
Οι διάφορες κρίσεις του ΠΑΣΟΚ αποτελούν αφετηρία για μια πορεία που ξεσκεπάζει τον άγνωστο χαρακτήρα του ΠΑΚ και του ΠΑΣΟΚ και αποκαλύπτει την πραγματική του φυσιογνωμία πέρα από κάθε σκοπιμότητα και παραπλανητικό μύθο.
Εδώ εκφράζονται αλήθειες για ένα κομμάτι του Λαϊκού Κινήματος που καίνε. Αλήθειες που σπάνε ταμπού και γκρεμίζουν είδωλα. Αλήθειες, που όσο κι αν είναι επώδυνες, είναι οι μόνες δυνατές να αποτελέσουν θετική προσφορά στο Λαϊκό Κίνημα και να προστατεύουν τον χαροκαμένο ελληνικό Λαό από καινούργιες αυταπάτες για αλάθητες και χαρισματικές ηγεσίες στις οποίες οφείλουν δήθεν τυφλή εμπιστοσύνη και υπακοή οι λαϊκές δυνάμεις.
Προφητικά αποδεικνύονται στην πράξη, τα όσα καταθέτει στην εισαγωγή του βιβλίου για την παρακμιακή πορεία τους Κινήματος, με τα εξής λόγια:
Όσον αφορά το ΠΑΣΟΚ, τα πρώτα αχνάρια, τις πρώτες αμυδρές ενδείξεις ότι ακολουθούμε λαθεμένη τακτική, άρχισα ν’ αποκτώ με το κυνήγι των παλαιοκομματικών και τη μέθοδο που ακολουθούσε το Κίνημα τότε. Οι ενδείξεις έγιναν πια βεβαιότητα πριν από το συνέδριο στις 16 Μαρτίου 1975 και ύστερα ό,τι ακολούθησε μετά απ’ αυτό. Από κει και πέρα μου ήταν τελείως ξεκάθαρο ότι ακολουθούμε καθοδική πορεία… Και δεν υπάρχει καμιά, μα καμιά απολύτως ένδειξη ότι ο κατήφορος αυτός θα σταματήσει…
Ο συγγραφέας κάνει στο σημείο αυτό αυστηρότατη κριτική στην ηγεσία του Κινήματος, αποδεικνύοντας με τις αναλύσεις του και τα κριτήρια που εφαρμόζει ότι το ΠΑΣΟΚ έχασε στην πράξη τον σοσιαλιστικό του προσανατολισμό και ακολουθεί άλλη πορεία απ’ αυτήν που διακηρύσσεται στην θεωρία: ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΦΡΑΣΕΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΔΕΞΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ.
Ο συγγραφέας προσπαθεί τέλος όχι μόνο να δείξει αυτόν τον αποπροσανατολισμό και την παρακμιακή πορεία και του κόμματος, αλλά και της ελληνικής κοινωνίας, αλλά και να καθορίσει τα κριτήρια και τους όρους για μια πορεία ανάκαμψης και οράματος για τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της Ελλάδας.
