Πολυφωνία

Ο Οδυσσέας Τσαγκαράκης είναι καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης, κλασικός φιλόλογος, με παράλληλα ενδιαφέροντα για τη λογοτεχνία. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κρήτη. Τέλειωσε το εξατάξιο Γυμνάσιο της Σητείας και έφυγε στη Γερμανία για βιοποριστικούς λόγους. Με τα χρήματα που κέρδιζε ως ανειδίκευτος εργάτης σπούδασε κλασική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου και του Μονάχου, απ' όπου πήρε το διδακτορικό του δίπλωμα το 1966. Το ίδιο έτος πήγε στην Αμερική κι άρχισε την πανεπιστημιακή του καριέρα. Το 1978 εξελέγη τακτικός καθηγητής της κλασικής φιλολογίας στο Memorial University of Newfoundland του μακρινού Καναδά. Ο νόστος του πραγματοποιήθηκε ύστερα από είκοσι δύο χρόνια με την εκλογή του στη βαθμίδα του καθηγητή της αρχαίας ελληνικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Διετέλεσε κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του ίδιου πανεπιστημίου και είναι διευθυντής του Τομέα Κλασικών Σπουδών του Τμήματος Φιλολογίας. Το επιστημονικό του έργο είναι διεθνώς αναγνωρισμένο. Έχει δημοσιεύσει μονογραφίες και δεκάδες άρθρα πάνω στον Ομηρο (θρησκεία, μυθολογία, προφορική ποίηση και σύνθεση των επών, δομή και τεχνική), στην αρχαϊκή λυρική ποίηση (το πρόβλημα της αυτοέκφρασης, ερμηνευτικές προσεγγίσεις ), στην τραγωδία και σε άλλες περιοχές της αρχαίας ελληνικής γραμματείας. Το πρώτο του μυθιστόρημα, "Ανοιχτοί Δρόμοι", δημοσιεύτηκε το 1977 (Αθήνα, εκδόσεις "Δίφρος"), μεταφράστηκε στα αγγλικά και δημοσιεύτηκε το 1981 με τίτλο Open Roads (New York, Todd & Honeywell Inc.). Το δεύτερο, "Μαδώντας τη Μαργαρίτα", δημοσιεύτηκε το 1984 (Αθήνα, εκδόσεις "Δίφρος"). Είναι παντρεμένος κι έχει δύο παιδιά.

Καθηγητής Θεατρολογίας στο Τμήμα Φιλολογίας, Πανεπιστήμιο Κρήτης το διάστημα 1982-2005. Διευθυντής ερευνητικού προγράμματος "Πηγές της ιστορίας του νεοελληνικού θεάτρου", Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών (ΙΤΕ) 1988-2007. Βραβείο εξαίρετης πανεπιστημιακής διδασκαλίας το 2004.

Ο Μιχαήλ Πασχάλης είναι Καθηγητής Κλασικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Έχει συγγράψει τη μονογραφία "Virgil’s Aeneid: Semantic Relations and Proper Names" (Οξφόρδη 1997) και πολλές μελέτες για τη λογοτεχνία της ελληνιστικής εποχής, των κλασικών ρωμαϊκών χρόνων και της ύστερης αρχαιότητας. Έχει εκδώσει τρεις τόμους για την ελληνορωμαϊκή ποίηση (επική, λυρική, βουκολική) και έχει συνεπιμεληθεί πέντε τόμους πρακτικών των διεθνών συνεδρίων RICAN για το αρχαίο μυθιστόρημα, στη σειρά Ancient Narrative Supplementa. Έχει δημοσιεύσει μελέτες για την Κρητική Αναγέννηση και τον ρόλο των Ακαδημιών, και έχει συνεπιμεληθεί τα πρακτικά διεθνούς συνεδρίου για τον Ερωτόκριτο. Το έργο του περιλαμβάνει επίσης μελέτες για τους παρακάτω συγγραφείς: Τζιοβάνι Μποκάτσιο, Τορκουάτο Τάσσο, Βιτσέντζο Κορνάρο, Γεώργιο Χορτάτση, Αδαμάντιο Κοραή, Διονύσιο Σολωμό, Ανδρέα Κάλβο, Αλέξανδρο Δουμά, Αλέξανδρο Ρίζο Ραγκαβή, Γκυστάβ Φλωμπέρ, Εμμανουήλ Ροΐδη, Τόμας Χάρντυ, Γεώργιο Βιζυηνό, Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, Κ. Π. Καβάφη, Νίκο Καζαντζάκη, Γιώργο Σεφέρη, Παντελή Πρεβελάκη. Στο πλαίσιο της έρευνάς του για το νεοελληνικό μυθιστόρημα εντάσσεται το υπό έκδοση βιβλίο του για τα "κρητικά" μυθιστορήματα του Καζαντζάκη.

Ο Αλέξης Πολίτης γεννήθηκε το 1945 στην Αθήνα. Σπούδασε νεοελληνική φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και στο Université Paris IV (Sorbonne). Από το 1976 έως το 1989 εργάσθηκε στο Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, και από το 1989 έως το 2012 στη Φιλοσοφική Σχολή, Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Τώρα είναι ομότιμος καθηγητής της ίδιας Σχολής.

Η Παναγιώτα Μήνη είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια ιστορίας του Κινηματογράφου στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Τα θέματα της έρευνάς της περιλαμβάνουν τον ελληνικό κινηματογράφο, τον σοβιετικό κινηματογράφο, τα σενάρια του Νίκου Καζαντζάκη και τις κινηματογραφικές αναπαραστάσεις της ρωμαϊκής αρχαιότητας, εστιάζοντας ιδιαίτερα σε ζητήματα φόρμας, ιδεολογίας και πρόσληψης.

Ο Νίκος Παπαχριστόπουλος είναι ψυχολόγος-ψυχαναλυτής. Σπούδασε ψυχολογία (Πάντειο Πανεπιστήμιο), Φιλοσοφία (Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών), Κοινωνιολογία (Πάντειο Πανεπιστήμιο). Έχει κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στην ψυχανάλυση (Paris VIII-Saint Denis), στην ψυχοπαθολογία (Paris VII-Denis Diderot), στη σημειολογία και τη λογοτεχνική θεωρία (Paris VII-Denis Diderot), στην ιστορία (Paris I-Pantheon-Sorbonne). Έχει συγγράψει, μεταφράσει και επιμεληθεί συγγράμματα για την ψυχανάλυση. Διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Πατρών και στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Εργάζεται ως ψυχαναλυτής στην Πάτρα και στην Αθήνα.

Η Κέλη Δασκαλά γεννήθηκε στην Κοζάνη το 1975. Σπούδασε Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης. Το 2001 ολοκλήρωσε το Master της με θέμα "Οι Ακυβέρνητες Πολιτείες του Στρατή Τσίρκα και το Αλεξανδρινό Κουαρτέτο του Lawrence Durrell" και το 2006 ολοκλήρωσε την διδακτορική της διατριβή με θέμα "Η λογοτεχνική παραγωγή της 'γενιάς του 1940' και η επιστροφή στη λυρική πεζογραφία". Είναι Λέκτορας Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Τμήμα Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης. Διετέλεσε Διευθύντρια Εκπαίδευσης στο Κέντρο Εκπαίδευσης Ενηλίκων (ΚΕΕ Ρεθύμνου) που λειτουργεί υπό την επίβλεψη του Ινστιτούτου Διαρκούς Εκπαίδευσης Ενηλίκών από τον Ιούνιο του 2005 έως τον Δεκέμβριο του 2005. Από τον Ιανουάριο 1999 έως τον Δεκέμβριο του 2000 ήταν μέλος της ομάδας στο Πρόγραμμα Καταλογογράφησης "Προσωπογραφία του Νέου Ελληνισμού" του Αλέξη Πολίτη, με σκοπό την αποδελτίωση πληροφοριών για τη ζωή και το έργο ιστορικών προσωπικοτήτων του 18ου και 19ου αιώνα. Μέλος του Δ.Σ. του Κέντρου Κρητικής Λογοτεχνίας, του γνωστού παγκρήτιου σωματείου μελέτης του έργου Κρητών λογοτεχνών από τη δημώδη βυζαντινή παράδοση και την αναγεννησιακή βενετσιάνικη περίοδο μέχρι σήμερα (2011-2012). Ήταν επίσης μέλος της κριτικής επιτροπής του 27ου λογοτεχνικού διαγωνισμού, που διοργανώνει ο Δήμος Αγίου Νικολάου στο πλαίσιο του ετήσιου τριημέρου "Τέχνης και Λόγου" (Νοέμβριος 2011). Έχει πλούσιο ερευνητικό-συγγραφικό έργο (μελέτες, άρθρα, συμβολές σε πρακτικά συνεδρίων, βιβλιοκριτικές, συμμετοχή-ομιλίες σε συνέδρια) Έχει άριστη γνώση της γαλλικής και της αγγλικής και βασικές γνώσεις γερμανικών, ισπανικών και ιταλικών.

Η Αγγέλα Καστρινάκη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1961. Σπούδασε κλασική φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Σήμερα διδάσκει νεότερη λογοτεχνία στο Φιλολογικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Κρήτης. Το 1990 εξέδωσε την πρώτη της συλλογή διηγημάτων, "Φιλοξενούμενη", από τις εκδόσεις της Εστίας. Ακολούθησαν οι συλλογές διηγημάτων "Εκδρομές με φίλες", Εστία, 1993, "Τα όρια της ζεστασιάς", Πόλις, 1999, "Εκδοχές της Πηνελόπης", Πόλις, 2002, καθώς και το μυθιστόρημα "Έρωτας στον καιρό της ειρωνείας", Ελληνικά Γράμματα, 2008. Κυρίαρχα θέματα της πεζογραφίας της είναι οι λεπτές ψυχολογικές αποχρώσεις στις σχέσεις των δύο φύλων, σε ό,τι αφορά τον έρωτα και τις προκλήσεις της πίστης και της απιστίας, από την οπτική γωνία των γυναικών -θέματα τα οποία χειρίζεται με χιούμορ, παρατηρητικότητα και μια ελαφρά ειρωνική διάθεση. Διηγήματά της έχουν μεταφραστεί στα ισπανικά, στα ιταλικά, στα γαλλικά και στα φινλανδικά. Η ερμηνευτική-ιστορική συμβολή της στη νεοελληνική λογοτεχνία, "Η λογοτεχνία στην ταραγμένη δεκαετία 1940-1950" (εκδ. Πόλις, 2005), τιμήθηκε με το Κρατικό Λογοτεχνικό Βραβείο Δοκιμίου-Κριτικής το 2006.

Ο Δημήτρης Πολυχρονάκης γεννήθηκε το 1967 στο Ηράκλειο Κρήτης και εργάζεται σήμερα ως επίκουρος καθηγητής της νεοελληνικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Έχει εκδώσει τα βιβλία: "Ο κριτικός ιδεαλισμός του Ιάκωβου Πολυλά" (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2002), "Όψεις της ρομαντικής ειρωνείας" (Ίνδικτος, 2007) και "Πιερότοι ποιητές στην εποχή της παρακμής: Το γέλιο ως επιθανάτιος ρόγχος" (Αλεξάνδρεια, 2015), ενώ έχει μεταφράσει το δοκίμιο του Hermann Broch "Ο Χόφμανσταλ και η εποχή του" (Πατάκης, 2003). Άρθρα του για τη νεοελληνική και την ξένη φιλολογία έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά, συλλογικούς τόμους και πρακτικά επιστημονικών συνεδρίων.