Ο Δημήτρης Βουχάρας γεννήθηκε το 1951 στην Κοζάνη, όπου και αποφοίτησε το Γυμνάσιο. Στη συνέχεια φοίτησε στην κινηματογραφική σχολή Σταυράκου χωρίς να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Μετά τη θητεία του μετανάστευσε στο Μόναχο, όπου σπούδασε παιδαγωγικά στην Καθολική Παιδαγωγική Ακαδημία Μονάχου. Εργάστηκε επί 12 συναπτά έτη ως παιδαγωγός στο πρώτο παγγερμανικά μοντέλο «Ελεύθερης Πολυεθνικής Αγωγής» υπό τον φορέα Bayrisches Jugendamt München. Με την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1990 ιδρύει στη Θεσσαλονίκη, μαζί με την συνεργάτιδά του Μαρία Τσαντίλα, το «Sprachzentrun für Deutsch», όπου δίδαξε και διεύθυνε έως το 2008. Ο Δημήτρης Βουχάρας πρωτοπαρουσιάστηκε στα «γράμματα» το 1970 με το ποίημα «Εξομολόγηση» στην Πανελλήνιο Ανθολογία Πεζογραφίας και Ποιήσεως των Γεράσιμου Τσάκαλου και Νίκου Μπατάγια (εκδ. Τυποκαλλιτεχνική - Πειραιεύς). Είχαν προηγηθεί ωστόσο δημοσιεύσεις του σε κάποια τοπικά λογοτεχνικά έντυπα.
Στη Γερμανία ήταν συνεκδότης της εφημερίδας «Ο Ξένος» (’74-’78) με κοινωνικοπολιτικό και λογοτεχνικό προσανατο - λισμό. Έκτοτε συνέχισε να γράφει χωρίς να δημοσιεύει. Ποιήματά του δημοσιεύτηκαν ξανά τα νεότερα χρόνια (2018, 2019) στην «Προθήκη», όργανο της Κοβενταρείου Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης, που επιμελείτο η φιλόλογος Κατερίνα Δημοπούλου, η οποία και επιμελήθηκε την παρούσα συλλογή.
(Πηγή: "ΑΩ Εκδόσεις", 2022)
