Περιγραφή
Δεν είναι λογοτέχνημα κι όμως, στην αφηγηματικότα ξεπερνάει πολλά κείμενα καθιερωμένων λογοτεχνών. Κι αυτό, γιατί μιλάει τη γλώσσα της αλήθειας…
Το σημαντικό είναι η ψυχογράφηση, που επιχειρεί ο συγγραφέας, των μεγάλων και μικρών ηγετών του στρατεύματος: μοναδική επιδίωξή τους η προσπάθεια για αποκήρυξη του επάρατου κομμουνισμού, που περνάει μεσ’ από ιλαροτραγικές καταστάσεις…
Ο ήρωάς μας, με εύστοχες παρατηρήσεις στη ρέουσα αφήγησή του επισημαίνει το αλλοπρόσαλλο του αντικομμουνιστικού αγώνα μέσα στο στρατό…
Οι άνθρωποι και ανθρωπάκια, που ο συγγραφέας σε κάνει συχνά να τα …λυπάσαι, διατυπώνουν ιδεολογικά θέσφατα, που προσδιορίζουν την …ελληνικότητα των Ελλήνων, ήτοι τον εθνικοφρονισμό…
(Κώστας Τσαούσης – Έθνος, 3/2/1982)
