Η Nτάτσια Mαραΐνι γεννήθηκε το 1936 στο Fiesole της Ιταλίας. Από το 1962 έως το 1983 έζησε με τον Aλμπέρτο Mοράβια, τον οποίο συνόδευσε στα πολυάριθμα ταξίδια του στον κόσμο. Έχει εκδώσει περισσότερα από 50 βιβλία, στα οποία περιλαμβάνονται μυθιστορήματα ("La vacanza", 1962, "L' eta del malessere", 1963, "Donna in guerra", 1975, "Isolina", 1980, "La lunga vita di Marianna Ucria", 1990, "Voci", 1994, "Il' treno dell'ultima notte", 2008, κ.ά., έως το τελευταίο της, "La bambina e il sognatore", 2015), συλλογές διηγημάτων ("Mio marito", 1968, "L’ uomo tatuato", 1990, "La ragazza con la treccia", 1994, "Ragazze di Palermo", 2007, "La ragazza di via Maqueda", 2009, κ.ά.), θεατρικά ("Viva l'Italia", 1973, "Maria Stuarda", 1975, "Don Juan", 1976, "Veronica, meretrice e scrittora", 1991, "Camille", 1995, κ.ά.), ποιητικές συλλογές ("Crudelta all'aria aperta", 1966, "Donne mie", 1974, "Viaggiando con passo di volpe", 1991, "Se amando troppo", 1998, κ.ά.), βιβλία για παιδιά ("Storie di cani per una bambina", 1996, "La pecora Dolly", 2001, κ.ά.), δοκίμια, βιβλία προσωπικών αναμνήσεων και συνεντεύξεις. To 2002 δημοσίευσε το έργο "La nave per Kobe", όπου θυμάται την παιδική εμπειρία της φυλάκισης στην Ιαπωνία. Στα ελληνικά έχουν εκδοθεί τα βιβλία της: "Παραξενιές" (Παρατηρητής, 1990), "Η μακριά ζωή της Μαριάννα Ουκρία" (Ωκεανίδα, 1991), "Αναζητώντας την Έμμα" (Παρατηρητής, 1994), "Φωνές" (Ψυχογιός, 1997), "Μπαγκερία" (Καστανιώτης, 1997), "Σκοτάδι" (Ελληνικά Γράμματα, 2001), "Ιζολίνα" (Ελληνικά Γράμματα, 2004). Το 1999 τιμήθηκε με το βραβείο Strega, ενώ υπήρξε υποψήφια για το βραβείο Man Booker International.
