Ω φιλτάτη Τζουμαγιά

Ο Βασίλειος Νικόλτσιος γεννήθηκε στην Ηράκλεια Σερρών. Αποφοίτησε από το Φαρμακευτικό τμήμα της Στρατιωτικής Σχολής Αξιωματικών Σωμάτων και αποστρατεύτηκε το 2002, με αίτησή του, με το βαθμό του Συνταγματάρχη Φαρμακοποιού ε.α. Για περισσότερα από 40 χρόνια ασχολείται με την ιστορική έρευνα, απόκτηση, καταγραφή, φύλαξη, τεκμηρίωση, έρευνα, ερμηνεία, έκθεση και προβολή ιστορικού υλικού. Έχει στην κατοχή του περισσότερα από 20.000 ιστορικά κειμήλια της Νεώτερης Ελληνικής Ιστορίας, τα οποία εκτίθενται σε Μουσεία και με τα οποία έχει οργανώσει περισσότερες από 190 ιστορικές περιοδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το κύριο μέρος της συλλογής του εκτίθεται στο Πολεμικό Μουσείο / Παράρτημα Θεσσαλονίκης και το υπόλοιπο σε δέκα άλλα ιστορικά μουσεία της Ελλάδας, από το Ρέθυμνο και την Καλαμάτα, μέχρι το Σκρα και τα Γιαννιτσά. Για περισσότερα από 25 χρόνια ασχολείται με τη Μουσειολογία. Με διαταγή του ΓΕΣ εργάστηκε για την αναβάθμιση όλων των Στρατιωτικών Μουσείων της χώρας και για το σχεδιασμό και τη δημιουργία όλων των νέων Στρατιωτικών Μουσείων. Έχει επίσης εργαστεί για τη δημιουργία ιδιωτικών μουσείων σε όλη την Ελλάδα. Είναι συγγραφέας δεκαέξι ιστορικών έργων, που έχουν σχέση με τη Νεώτερη Ελληνική Ιστορία. Ασχολείται επίσης ερασιτεχνικά με τη ζωγραφική και τη γλυπτική. Από το 2002 έως το 2013 εργάστηκε στο φαρμακείο του στη Θεσσαλονίκη και παράλληλα ήταν διευθυντής του Ιδρύματος του Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα, μέχρι τον Νοέμβριο του 2017. Διετέλεσε από το 2004 έως το 2013 Αντιπρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης. Από το 2013 είναι διευθυντής και του Ελληνικού Φαρμακευτικού Μουσείου. Το 2014 παρασημοφορήθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος Αριστείας της Τιμής, για εξαίρετες υπηρεσίες προς την Πατρίδα. Το ίδιο έτος παρασημοφορήθηκε από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας με το Σταυρό Αξίας και Τιμής, Α' τάξεως, για διακεκριμένες υπηρεσίες προς τις Ένοπλες Δυνάμεις και την Πατρίδα. Από τον Ιούλιο του 2016 είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού/τμήματος Θεσσαλονίκης. To 2016 τιμήθηκε από το Γενικό Προξενείο της Ρωσικής Ομοσπονδίας στη Θεσσαλονίκη με το Μετάλλιο Εκατονταετηρίδας από το ξεκίνημα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Το ίδιο έτος του απονεμήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, το Οφίκιο του Άρχοντα "Κουροπαλάτη" της Ιεράς Μητροπόλεως Χαλκηδόνος. Είναι παντρεμένος με τη φαρμακοποιό Αναστασία Χαδιά και έχουν τρεις γιους.

Η Στυλιάνα Γκαλινίκη γεννήθηκε το 1968 και μεγάλωσε στην Ηράκλεια Σερρών. Σπούδασε Αρχαιολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και εκπόνησε τη διδακτορική της διατριβή στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Είναι αρχαιολόγος στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης και λογοτέχνης. Το επιστημονικό έργο της αφορά στην ιστορία της αρχαιολογικής έρευνας, στις κοινωνικές χρήσεις της πολιτισμικής κληρονομιάς, καθώς επίσης και σε θέματα συγκρότησης και επιτέλεσης της συλλογικής μνήμης και ταυτότητας, εστιάζοντας στις δημόσιες εκδηλώσεις τους στον αστικό χώρο. Το λογοτεχνικό έργο της περιλαμβάνει τη συλλογή διηγημάτων "Ρούχα από δεύτερο χέρι" (εκδ. University Studio Press, 2008) και το μυθιστόρημα "Όλα πάνε ρολόι (ή σχεδόν)" (εκδ. Μελάνι, 2009). Ζει στη Θεσσαλονίκη. Είναι παντρεμένη και έχει δυο κόρες.

Η Λίλα Θεοδωρίδου - Σωτηρίου γεννήθηκε στην Ηράκλεια Σερρών, όπου έζησε μέχρι το 1965. Είναι διπλωματούχος αρχιτέκτων του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με μεταπτυχιακές σπουδές στην Bartlett School of Architecture and Planning στο University College of London (MSc) και διδάκτωρ του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Είναι καθηγήτρια στο ΤΕΙ Κεντρικής Μακεδονίας, με πολυετή αυτοδύναμη διδασκαλία και συμβολή στη διαμόρφωση του campus. Το δημοσιευμένο έργο της εμβαθύνει σε ζητήματα αρχιτεκτονικής, πολεοδομίας και τοπικής ιστορίας μέσω αρχειακής έρευνας κυρίως κατά την περίοδο του μεσοπολέμου.