Περιγραφή
H Proserpine σηματοδοτεί το ξεκίνημα μιας νέας εποχής: εκείνης της απόλυτης μουσικής. Γιατί στα ώριμα έργα του, ο Lully θα αναπτύξει περισσότερο από κάθε άλλη φορά το αμιγώς μουσικό μέρος των οπερών του, προικίζοντας τον μουσικό λόγο με μεγαλύτερη έκταση, ζωντάνια κι ευελιξία. Η Proserpine αποτελεί ένα μεταβατικό στάδιο, ένα στάδιο πειραματισμού, από το οποίο θα επωφεληθούν στο έπακρο οι όπερες Persee (1682), Amadis (1684), Roland (1685) και, κυρίως, η όπερα Armide (1686). Επιπλέον, διαφέρει από τα υπόλοιπα λυρικά έργα του Lully, καθώς πρόκειται για τη μόνη όπερα όπου ο ηρωισμός δίνει τη θέση του στην ερωτική ελεγεία.
Ο συνοδευτικός τόμος του μουσικού έργου, περιέχει τα κείμενα:
– Fernando Fraga και Blas Matamoro: Η ιστορία της όπερας: ο Richard Strauss και οι συνθέτες της εποχής του (μτφρ. Φ. Βλαχοπούλου)
– Benoit Dratwicki: Μελέτη και σύνοψη: Περσεφόνη: η γυναίκα που έγινε μύθος, ο μύθος που έγινε όπερα (μτφρ. Φ. Βλαχοπούλου)
– Το λιμπρέτο του Philippe Quinault στο γαλλικό πρωτότυπο και σε μετάφραση του Γιάννη Σιδέρη.
