Η Μαρία Αλεξανδροπούλου αγαπάει με πάθος τον τόπο της, την Ιστορία, την Ποίηση, τη συγγραφή και τους ανθρώπους. Κρατάει ιδιαίτερη θέση στη ζωή της για τα ζώα και τη Φύση, που την εμπνέουν. Η θάλασσα παραμένει το παντοτινό της πάθος και αντιλαμβάνεται τη ναυτοσύνη ως την καταγραφή της αυθεντικής ουσίας του Έλληνα· εκεί φυλάσσει κάθε κρυφή της παρότρυνση, κίνητρο και μεράκι. Δικηγόρος στη Γαλλία, έζησε 28 χρόνια στο Εξωτερικό πριν επαναπατρισθεί ώστε να επανασυνδέσει την εσωτερική της μεταμόρφωση με τις εξωγενείς προκλήσεις που καραδοκούν στην Ελληνική κοινωνία, σήμερα. Έχει δύο παιδιά και δύο εγγονές. Το έργο "Μυστικές συνάξεις σε τόπο παλαιό και ένδοξο" αντικατοπτρίζει την επιθυμία της για ορθή ανάγνωση των ιστορικών γεγονότων τα οποία –μοιραία– προκάλεσαν, δημιούργησαν και διαχειρίστηκαν οι κάτοικοι αυτού του τόπου και τα οποία δεν έχουν βρει ακόμα την πολιτική δυναμική τους που –αισιόδοξα αλλά, τελεολογικά– χρειάζεται να τοποθετήσει τον άνθρωπο στο Κέντρο των πάντων. (Πηγή: "Ηδύφωνο", 2025)