Έρωτες γυναικών

Η Κάθρην Μάνσφηλντ (Kathleen Mansfield Beauchamp), θυγατέρα του Χάρολντ και της Άννας Μπωσάμ, γεννήθηκε στο Ουέλλιγκτον της Νέας Ζηλανδίας τον Οκτώβριο του 1888 και πέθανε στο Φονταινεμπλώ τον Ιανουάριο του 1923. Ολοκλήρωσε τις σπουδές της στην Αγγλία. Το 1909, στις 9 Μαρτίου, παντρεύτηκε με πολιτικό γάμο τον Τζορτζ Μπόουντεν και τον εγκατέλειψε το ίδιο βράδυ. Τα πρώτα της γραπτά (εκτός από κάποια πρώιμα σχεδιάσματα) δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό "Νέα Εποχή" ("The New Age"). Το πρώτο της βιβλίο, "Σε μια γερμανική πανσιόν", δημοσιεύτηκε το 1911 από τον εκδοτικό οίκο του Στήβεν Σουίφτ και έγινε αμέσως επιτυχία. Το 1912 άρχισε τη συνεργασία της με το "Rhythm", περιοδικό του Τζον Μίντλετον Μάρρυ. (Τον Μάρρυ τον γνώρισε το 1911, δημιούργησε σχέση μαζί του το 1912 και τον παντρεύτηκε το 1918, τρεις μήνες μετά την έκδοση του διαζυγίου της με τον Μπόουντεν). Τα αμέσως επόμενα χρόνια πειραματίστηκε με τη γραφή. Το 1916 έγραψε το "Πρελούδιο" και έκτοτε το ύφος της εδραιώθηκε. Το 1917 αρρώστησε από φυματίωση κι άρχισε να ταξιδεύει και να ζει σε διάφορα μέρη προσπαθώντας να ανακτήσει την υγεία της. Η δεύτερη συλλογή διηγημάτων της, "Μακαριότητα", εμφανίστηκε μόλις το 1921, και η τρίτη, "Το Γκάρντεν πάρτι", το 1922. Μετά το θάνατό της δημοσιεύτηκαν , εκτός από το "Ημερολόγιο" και την "Αλληλογραφία" της, δύο ακόμη συλλογές διηγημάτων: "Η φωλιά των περιστεριών" και "Κάτι παιδιάστικο". Σύνολο, ογδόντα οκτώ διηγήματα.

Η Αναΐς Νιν (1903-1977), ισπανικής, κουβανικής, γαλλικής και δανέζικης καταγωγής, γεννήθηκε στο Παρίσι. Πατέρας της ήταν ο κουβανός συνθέτης και πιανίστας Joaquin Nin, γαλλικής καταγωγής, και μητέρα της η κουβανή τραγουδίστρια Rosa Culmell, με μικτή γαλλική και δανέζικη καταγωγή. Μετά τον χωρισμό των γονιών της, η Αναΐς θα ακολουθήσει τη μητέρα και τα δύο αδέλφια της στη Βαρκελώνη και στη συνέχεια στη Νέα Υόρκη, όπου θα μάθει άπταιστα αγγλικά, διατηρώντας τα γαλλικά αλλά λησμονώντας τα ισπανικά της. Το 1923 παντρεύεται στην Αβάνα τον πρώτο της άντρα, Hugh Parker Guiler (1898-1985), τραπεζικό και πειραματικό σκηνοθέτη της δεκαετίας του '40 με το ψευδώνυμο "Ian Hugo", και εγκαθίσταται μαζί του στο Παρίσι. Εκεί θα ψυχαναλυθεί από τον Ρενέ Αλαντί και τον Ότο Ρανκ, στον οποίο θα μαθητεύσει για ένα χρονικό διάστημα, και θα έρθει σε επαφή με πολλούς διάσημους καλλιτέχνες του Μεσοπολέμου, μεταξύ των οποίων ο Χένρι Μίλλερ, με τον οποίο θα αναπτύξει μια παθιασμένη σχέση, αλλά και οι Αντονέν Αρτώ, Λώρενς Ντάρελ, κ.ά. To 1932 η Νιν δημοσίευσε το πρώτο της έργο, μια μελέτη για τον Ντ. Χ. Λώρενς. Το 1939, ενόψει του επερχόμενου πολέμου, αναγκάζεται ως ξένη υπήκοος να εγκαταλείψει τη Γαλλία και εγκαθίστανται μαζί με τον Guiler στην Αμερική, όπου θα ζήσει ως το τέλος της ζωής της (στην αρχή στη Ν. Υόρκη και μετά το 1955 στην Καλιφόρνια, με τον κατά δεκαέξι χρόνια νεώτερό της ηθοποιό Rupert Pole, τον οποίο επίσης παντρεύτηκε αλλά αναγκάστηκε να χωρίσει το 1966, για νομικούς λόγους, καθώς δεν είχε πάρει διαζύγιο από τον Guiler). Παρά την πλειάδα των έργων της, η Νιν έγινε κυρίως γνωστή το 1966 όταν εκδόθηκε ο πρώτος τόμος των "Πρώιμων ημερολογίων" της (1931-1934), που βρήκε μεγάλη απήχηση στο κοινό. Ακολούθησαν άλλοι τρεις τόμοι των "Early Diaries" (1934-1947) και, συνολικά, έξι ακόμη τόμοι ημερολογίων. Η ανταπόκριση που συνάντησε η τολμηρή και ειλικρινής γραφή της, την ενθάρρυνε να επιτρέψει, τη δεκαετία του '70, τη δημοσίευση των ερωτικών γραπτών που είχε γράψει επ' αμοιβή τη δεκαετία του '40, για λογαριασμό ενός συλλέκτη, μαζί με τους Χένρι Μίλλερ, Τζορτζ Μπάρκερ, Ρόμπερτ Ντάνκαν, κ.ά. φίλους τους, που σήμερα θεωρούνται κλασικά στο είδος τους (ιδίως οι συλλογές διηγημάτων "Το τρίγωνο της Αφροδίτης" και "Μικρά πουλιά"). Πέθανε στο Λος Άντζελες, το 1977, μετά από μάχη με τον καρκίνο, έχοντας ανακηρυχθεί επίτιμη διδάκτορας του Philadelphia College of Art, το 1973, και εκλεγμένο μέλος του United States National Institute of Arts and Letters, το 1974.