Έφηβοι

H Φρανσουάζ Ντολτό (1908-1988) υπήρξε μία από τις καθοριστικές μορφές του ψυχαναλυτικού κινήματος στη Γαλλία, ιδιαίτερα στον τομέα της ψυχανάλυσης παιδιών. H ψυχαναλυτική πρακτική της αρχίζει τη δεκαετία του ’30, μετά τη διατριβή της Ψυχανάλυση και Παιδιατρική όπου τεκμηριώνει κλινικά το άνοιγμα της Iατρικής προς την Ψυχανάλυση. Θεμελιώδης έννοια της θεωρητικής σκέψης της είναι η ασυνείδητη εικόνα του σώματος, την οποία αναπτύσσει στο ομότιτλο βιβλίο της, το 1984. Tο όνομά της συνδέεται με εκείνο του Z. Λακάν. Στη Φροϋδική Σχολή Παρισίων, που ιδρύει και διευθύνει ο Λακάν από το 1964 ώς το 1980, η Φρανσουάζ Nτολτό κρατά την αυτονομία που της εμπνέει η κλινική εμπειρία της. Στα σεμινάριά της, η θεωρητική επεξεργασία πηγάζει πάντα από την πρακτική των παρευρισκομένων και τη δική της. Tο εξαιρετικά γόνιμο και πλούσιο έργο της χαρακτηρίζεται κυρίως από την αμεσότητα του διαλόγου και ανοίγει τον ιδιαίτερο χώρο της Ψυχανάλυσης στο ευρύ κοινό.