Περιγραφή
Η ξενόγλωσση εκπαίδευση στα τριτοβάθμια ιδρύματα πρέπει να είναι προσανατολισμένη στα επαγγελματικά περιβάλλοντα στα οποία καλούνται οι νέοι να διαχειριστούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις διαγλωσσικές ανάγκες επικοινωνίας. Οι συγγραφείς του βιβλίου, με αφορμή την ύπαρξη ενός Τμήματος Εφαρμοσμένων Ξένων Γλωσσών στην Ελλάδα στο οποίο είναι διδάσκοντες, επιχειρούν την εννοιολογική οριοθέτηση των ειδικών γλωσσών στο πεδίο της ξενόγλωσσης εκπαίδευσης, ώστε να διευκρινιστεί η χρήση των όρων διδασκαλία/εκμάθηση ξένης γλώσσας ειδικότητας, ξένης γλώσσας για επαγγελματικούς σκοπούς και ξένης γλώσσας για ακαδημαϊκούς σκοπούς σε συνάρτηση με τα προγράμματα σπουδών σε ευρωπαϊκό επίπεδο και κατεξοχήν με τα γαλλικά τριτοβάθμια ιδρύματα και τον αντίκτυπο που έχουν στην ελληνική πραγματικότητα. Ταυτόχρονα εστιάζουν σε βασικά θεωρητικά στοιχεία ορολογίας, αναδεικνύοντας τον ρόλο της ορολογίας στη διδασκαλία της γλώσσας ειδικότητας και της εξειδικευμένης μετάφρασης και προτείνουν τρόπους και τεχνικές αξιοποίησης διαδικτυακών γλωσσικών πόρων όπως τα ηλεκτρονικά σώματα κειμένων, τα λεξικά, οι μεταφραστικές μνήμες. Τέλος, προτείνουν τη διδακτική αξιοποίηση ψηφιακών εργαλείων όπως τα εργαλεία κοινωνικής επισήμανσης, τα λεξοσύννεφα, οι νοητικοί χάρτες και τα Wiki, τα οποία θα επιτρέψουν στους φοιτητές να αναδείξουν τον ορολογικό χαρακτήρα του γλωσσικού υλικού που έχουν αποθηκεύσει και επεξεργαστεί, διαμορφώνοντας μια εν δυνάμει κοινότητα πρακτικής.
