Ερμηνευτικές αναλύσεις για τα διδασκόμενα κείμενα νεοελληνικής λογοτεχνίας Β΄ ενιαίου λυκείου

Ο Δαυίδ Αντωνίου είναι φιλόλογος, επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Υπηρέτησε στη Μέση Εκπαίδευση (δημόσια και ιδιωτική) σε διάφορες θέσεις και εργάστηκε στη συγγραφή και αναθεώρηση κρατικών διδακτικών βιβλίων· υπηρέτησε, επίσης, στα Γενικά Αρχεία του Κράτους και ασχολήθηκε με την ταξινόμηση του αρχείου του Υπουργείου Παιδείας. Το συγγραφικό του έργο αναφέρεται στην Ελληνική και Λατινική Φιλολογία και τα τελευταία 25 χρόνια στην Ιστορία της Νεοελληνικής Εκπαίδευσης, έχοντας δημοσιεύσει αυτοτελή έργα και πολυάριθμες μελέτες.

Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια το 1912 και από το 1931 βρίσκεται εγκατεστημένη στην Αθήνα. ΄Εξι χρόνια αργότερα άρχισε να εργάζεται στον περιοδικό τύπο και το 1957 κυκλοφόρησε το πρώτο της παιδικό βιβλίο, Το μυστικό του σοφού, με υπόθεση διαστημική. ΄Εγραψε πολλά βιβλία, τα μισά σχεδόν εμπνευσμένα από την ιστορία, γερά θεμελιωμένα πάνω σε ιστορικά στοιχεία. ΄Ολα έχουν έναν κοινό σκοπό: την καλλιέργεια της ανθρωπιάς. Πέρα από την παιδική λογοτεχνία ασχολήθηκε με τον επαγγελματικό προσανατολισμό, έχει εκδόσει ακόμη έναν τόμο διηγημάτων και τρεις μελέτες, μια για τον Καβάφη, μια για τον Καρκαβίτσα, με θέμα Η γυναίκα στο έργο του Καρκαβίτσα, και μια για τον Ελύτη.