Availability: Σε Αποθεμα

Ηπειρωτικά

Ήτοι ιστορία και γεωγραφία της Ηπείρου παλαιά τε και νέα, και βίος του Πύρρου

SKU: 9789604081752

14,49

Κατηγορία:

Συγγραφέας: Σταγειρίτης Αθανάσιος

Εκδότης: Εκάτη

Ημερ. Έκδοσης: 01/07/2014

Περιγραφή

Το βασίλειο του Πύρρου ωνομάζετο και τότε και τώρα Ήπειρος. Το δε Ήπειρος γίνεται από του άπειρος, και σημαίνει ξηράν γην μεγάλην, και τρόπον τινά άπειρον, της οποίας το τέλος είναι αγνώριστον…
…Φαίνεται δε, ότι ο Όμηρος ωνόμασεν αυτήν πρώτον Ήπειρον, και έκτοτε έμεινε το όνομα. Ο Παρθένιος όμως αναφέρει τινά αρχαίαν γνώμην, πιθανωτέραν, και αληθεστέραν ίσως. Ο Εχίων εκ της Βοιωτίας, ος τις ήτον εκ του γένους των Σπαρτών, είχε θυγατέρα Ήπειρον ονομαζομένην.
Ότε δε έφυγεν ο Κάδμος εκ της Βοιωτίας, ήλθε και αυτή, και απέθανε κατά την Χαονίαν. Έθαψαν λοιπόν αυτήν μεταξύ τινος δρυμού, ος τις ωνομάσθη απ’ αυτής Ήπειρος, και κατ’ ολίγον ωνομάσθη άπασα η χώρα.
Εδοξάσθη δε και ευφημίσθη επί Πύρρου το όνομα τούτο, ότε υπέταξεν όλα τα Ηπειρωτικά έθνη υπό μίαν διοίκησιν, και τότε ωνομάσθησαν κοινώς Ήπειρος όλα τα μέρη, τα οποία ωνομάζοντο πρότερον ιδιαιτέρως, Μολλοσσοί, Θεσπρωτοί, Χάονες, και τ.λ. ως θέλομεν ειπή εις το εξής. Όθεν οι αρχαίοι Ιστορικοί και Γεωγράφοι δεν αναφέρουσι το όλον, δηλαδή Ήπειρον, αλλά τα μέρη καθώς ήσαν τότε διηρημένα…

ISBN: 978-960-408-175-2

Πρώτη Έκδοση : 01/07/2014

Αριθμός Σελίδων : 212

Διαστάσεις : 24 x 17 cm

Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο

Τόπος Έκδοσης : Αθήνα

Σταγειρίτης Αθανάσιος

Σταγειρίτης Αθανάσιος (περ. 1780 - περ. 1840). Λόγιος από τα Στάγειρα της Μακεδονίας, πιθανότατα από ευγενική οικογένεια, ο οποίος άκμασε στις αρχές του 19ου αιώνα. Έζησε πολλά χρόνια στη Βιέννη όπου διατέλεσε καθηγητής της ελληνικής γλώσσας στην Καισαροβασιλική Ακαδημία Ανατολικών Γλωσσών και εξέδιδε το περιοδικό «Καλλιόπη» (1819-1821). Υπήρξε από τους πιο ισχυρούς αντίπαλους του Αδαμάντιου Κοραή, υπέρμαχος της αρχαιοπρεπούς γλώσσας. Συνέγραψε κείμενα φιλολογικού, ιστορικού, γεωγραφικού και μαθηματικού περιεχομένου με σκοπό να συνεισφέρει στην πνευματική πρόοδο των Ελλήνων της Αυστρίας και της Γερμανίας, ενώ μετάφρασε πολλά έργα κυρίως από τα γερμανικά. Στα περισσότερα από αυτά τα κείμενά του έκανε χρήση της απλοελληνικής.Προφανώς πρόκειται για τη γλώσσα της φαναριώτικης κοινωνίας, η οποία διέφερε τόσο από την αρχαΐζουσα, όσο και από την λεγόμενη «κοινή» ελληνική. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι το πεντάτομο έργο του «Ωγυγία ή, Αρχαιολογία», το οποίο περιέχει τη θρησκευτική ιστορία, τη μυθολογία και τα έθιμα των αρχαίων χρόνων προς κατανόηση των ποιητών και συγγραφέων της περιόδου αυτής.