Availability: Σε Αποθεμα

Η άλλη κόρη

SKU: 9786180339475

11,00

Κυκλοφορεί 25/06/2024

Συγγραφέας: Ernaux Annie

Εκδότης: Μεταίχμιο

Ημερ. Έκδοσης: 25/06/2024

Περιγραφή

Έπρεπε να πεθάνεις, να θυσιαστείς, για να έρθω εγώ στον κόσμο

Μια ηλιόλουστη καλοκαιρινή Κυριακή ένα κοριτσάκι μαθαίνει κάτι που της αλλάζει τη ζωή για πάντα: οι γονείς της είχαν άλλη μια κόρη, που πέθανε δυο χρόνια πριν τη γέννηση της ίδιας. Μια αποκάλυψη κομβικού χαρακτήρα που πυροδοτεί την ένταση αυτού του σύντομου βιβλίου, καθώς η Annie Ernaux ξεκινάει ένα γράμμα σε αυτή την άγνωστη αδερφή, ένα γράμμα που δεν στάλθηκε ποτέ – ένα ανείπωτο μυστικό που σφραγίζει όχι μόνο την παιδική ηλικία, και τη διαμόρφωση της μικρής, αλλά και τη λογοτεχνική της ιδιοσυγκρασία.

ΕΓΡΑΨΕ Ο ΤΥΠΟΣ
Η Άλλη κόρη είναι ένα μικρό, βασανισμένο κείμενο. Γιατί είναι δύσκολο να φανταστούμε πόσο αβάσταχτη μπορεί να είναι μια προσωπική τραγωδία και πόσο εύθραυστη και δυνατή ταυτόχρονα μπορεί να αποδειχθεί, όταν η έφηβη συνειδητοποιεί ότι δεν νιώθει για την απούσα αδερφή της ούτε μίσος ούτε τρυφερότητα – δεν νιώθει απολύτως τίποτα.
Bernard Pivot – Le Journal du Dimanche du 6 mars 2011

Η δύναμη αυτής της γραφής έγκειται στην πυκνότητά της. Φράσεις σύντομες και απογυμνωμένες, ζωντανές – και όχι μόνο, γιατί αυτό που τις γέννησε είναι η επιμονή της αβύσσου. Μόλις γραφτούν οι λέξεις στο χαρτί μοιάζουν αιώνιες.
Bernard Desportes – Le Nouvel Observateur du 3 mars 2011

Ούτε μια άσκηση στο πένθος ούτε ένα βιβλίο για τη θλίψη, το L’Autre Fille διερευνά από πολύ κοντά, και μακριά από κάθε ευκολία, κάθε κλισέ, την ιδιαιτερότητα του δεσμού ανάμεσα στη συγγραφέα και αυτό το ξένο παιδί. Ένας δεσμός σφυρηλατημένος στην αγάπη, στα μυστικά, στην απογοήτευση, στην απουσία.
L’Humanite

Με ένα ύφος νηφάλιο, λιτό και εξαιρετικά κομψό, η Ernaux σημειώνει τα περιγράμματα της απουσίας και την αγεφύρωτη απόσταση ανάμεσα στην ίδια και στη μεγαλύτερη κόρη που κοιμάται κάτω από τη γη δίπλα στους γονείς της.
La Croix

Η Ernaux γράφει για να αντικαταστήσει την ακρίβεια της αφήγησης με τη ρευστότητα του βιώματος, να σκαλίσει την απουσία για να ανθίσει η παρουσία. Γράφει σε μια νεκρή για να μιλήσει στους ζωντανούς.
Magazine Litteraire

ISBN: 978-618-03-3947-5

Διαστάσεις : 21 x 14 cm

Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο

Γλώσσα : Ελληνικά

Γλώσσα Πρωτοτύπου : Γαλλικά

Τόπος Έκδοσης : Αθήνα

Ernaux Annie

Η Αννί Ερνώ γεννήθηκε στη Γαλλία (Lillebonne) το 1940. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Ρουέν και εργάστηκε σαν καθηγήτρια στο Centre National d' Enseignement par Correspondence. Τα σύντομα, αυτοβιογραφικά της αφηγήματα -τα οποία δεν ξεπερνούν, συνήθως, τις εκατό σελίδες- ασχολούνται με θέματα της παιδικής της ηλικίας, των σχέσεων με τους γονείς της και με τους ερωτικούς της συντρόφους, χωρίς να χάνουν τη ζωντάνια, τη δύναμη και την οξυδέρκειά τους: "Les armoires vides", 1974, "Ce qu' ils disent ou rien", 1977, "La place", 1984 (ελλ. "Η θέση", εκδ. Χατζηνικολή) "Une femme", 1987, "Passion simple", 1991 (ελλ. "Πάθος", εκδ. Χατζηνικολή), "Journal du dehors", 1993, "La honte", 1997 (ελλ. "Ντροπή", εκδ. Χατζηνικολή), "Je ne suis pas sortie de ma nuit", 1999 (ελλ. "Δεν βγήκα από το σκοτάδι μου", εκδ. Χατζηνικολή), "L' evenement", 2000, "La vie exterieure", 2000, "Se perdre", 2001 (ελλ. "Χάνομαι", εκδ. Χατζηνικολή), "L' occupation", 2002, "L' ecriture comme un couteau"- συνεντεύξεις με τον Frederic-Yves Jeannet, 2003. Σε ένα τηλεοπτικό πορτραίτο που ετοίμασε για λογαριασμό του Υπουργείου Πολιτισμού o Timothy Miller, το 2000, η Αννί Ερνώ ισχυρίζεται ότι δύο είναι τα στοιχεία που κυριαρχούν στη γραφή της: αυτό της κοινωνικής ανισότητας, της τομής ανάμεσα στον οικογενειακό κοινωνικό της χώρο και στον κόσμο των γραμμάτων που διάλεξε ν' ακολουθήσει η ίδια, αφενός, και αφετέρου το στοιχείο της ανδρικής κυριαρχίας στον κόσμο. Μακριά από οτιδήποτε θα μπορούσε να είναι προϊόν της φαντασίας, αναζητά την πραγματικότητα μέσα από τις αναμνήσεις, τις αισθήσεις και τα συναισθήματά της, είτε πρόκειται για συναισθήματα -κοινωνικής- ντροπής, είτε πάθους. "Δεν υπάρχει, κατά τη γνώμη μου", λέει, "δημιουργική εργασία ή εργασία γύρω από θέματα μορφής που να μην έχει αφετηρία της την πραγματικότητα". Το 2001 δημοσίευσε το προσωπικό της ημερολόγιο με τίτλο "Se perdre" ("Χάνομαι"). Τα έργα της διδάσκονται στο γαλλικό σχολείο ως σύγχρονη κλασική λογοτεχνία. Το 1984, το αυτοβιογραφικού περιεχομένου έργο της "Η θέση" (La place) τιμήθηκε με το βραβείο Renaudot. Το βιβλίο της τα "Τα χρόνια" (Εditions Gallimard, 2008) τιμήθηκε με τα βραβεί�� Marguerite Duras (2008) και Francois Mauriac (2008).