Περιγραφή
Η πορεία της κοινότητας Αθηνών προς το θεσμικό πλαίσιο που συνιστούσε η «Προσωρινή του Έθνους Διοίκηση» δεν ήταν ούτε αυτονόητη, ούτε επιτεύχθηκε χωρίς συγκρούσεις και αντιστάσεις. Υπήρξε το αποτέλεσμα της διαμόρφωσης εκείνων των συσχετισμών πολιτικών δυνάμεων που σταδιακά και για ποικίλους λόγους απέκλεισαν τις αντίρροπες πολιτικές δυνάμεις που μπορεί να πρέσβευαν μια παραδοσιακή αντίληψη περί πολιτικής, σαφώς πιο αυταρχικής, όμως δεν απέκλειαν και αυτές να συνομιλούν με τη νεοτερικότητα. Οι πολιτικές αυτές δυνάμεις που εκπροσωπούν την «καταδυναστεία» νικήθηκαν οριστικά το 1825 από τις πολιτικές εκείνες δυνάμεις που συντάχτηκαν με τους Νόμους, αφήνοντας πίσω πρακτικές «κατά συνήθειαν». Οι Αθηναίοι πολιτικοί του 1825 θα συνταχθούν με τους όρους της συνέλευσης των Σαλώνων (1824), που αναιρούσαν τις πολιτικές συνθήκες της συνέλευσης των Αθηνών (1822) και έθεταν την πολιτική παρουσία του Οδυσσέα Ανδρούτσου απέναντι στις αποφάσεις της «Προσωρινής Διοίκησης» και της κοινότητας Αθηνών.
