Η Αλμπίνα και τα αντρόσκυλα

Ο Αλεχάνδρο Χοδορόφσκι γεννήθηκε στο Iquique της Χιλής το 1929 από γονείς Ουκρανούς πρόσφυγες εβραϊκής καταγωγής. Το 1942 γράφτηκε στο πανεπιστήμιο του Σαντιάγκο, αλλά το τσίρκο (κλόουν) και οι μαριονέτες κέρδισαν την προτίμησή του. Το 1955 κατέφυγε στο Παρίσι όπου έκανε μαθήματα μιμικής κοντά στον Μαρσέλ Μαρσώ. Το 1957 γύρισε την πρώτη μικρού μήκους ταινία του, "La Cravate", με πρωταγωνιστή έναν πωλητή κομμένων κεφαλών, βασισμένη σε διήγημα του Τόμας Μαν. Το 1962 δημιούργησαν, μαζί με τον Ρολάν Τοπόρ και τον Φερνάντο Αραμπάλ, τη σουρεαλιστική ομάδα "Κίνηση Πανικού" ("Mouvement Panique"), προς τιμήν του θεού Πάνα. Ως μέλος της ομάδας έγραψε βιβλία και θεατρικά έργα. Στα τέλη της δεκαετίας του ’60 άρχισε να ανεβάζει πειραματικές παραστάσεις στο Παρίσι και στην Πόλη του Μεξικού, δημιούργησε το κόμικ "Ιστορίες Πανικού" ("Fabulas Panicas") και γύρισε στο Μεξικό την πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους, την υπερρεαλιστική ερωτική ιστορία "Fando y Lis", πάνω σε έργο του Αραμπάλ (1968), που η προβολή της στο Φεστιβάλ του Ακαπούλκο ξεσήκωσε αντιδράσεις. Ακολούθησαν, πάντα στο Μεξικό, τα κλασικά σήμερα, φιλμ "El Topo" ("Ο τυφλοπόντικας", 1970) και "La montana sagrada" ("Το ιερό βουνό", 1973). Το 1975 επέστρεψε στο Παρίσι για να γυρίσει μια κινηματογραφική εκδοχή του "Dune", του Frank Herbert, σε συνεργασία με τον Όρσον Ουέλς, τον Σαλβαντόρ Νταλί, τον Ζαν Ζιρώ (κομίστα γνωστό ως Moebius), κ.ά., με μουσική των Pink Floyd. Το σχέδιο όμως ναυάγησε και η ταινία γυρίστηκε τελικά με σκηνοθέτη τον David Lynch. To 1980 γύρισε το "Tusk" ("Ο χαυλιόδοντας"), πάνω στον έρωτα ενός νεαρού κοριτσιού μ΄έναν ελέφαντα, και άρχισε να δουλεύει ως συγγραφέας με εικονογράφους όπως ο Moebius και άλλοι, σε κόμικς, graphic novels και κινούμενα σχέδια, σε δικές του συλλήψεις θεμάτων επιστημονικής φαντασίας ("Ίνκαλ", "Μεταβαρόνοι", "Τεχνοπάπες", "Megalex", κ.ά.). Το 1989 επέστρεψε στον κινηματογράφο, γυρίζοντας την ταινία "Santa Sagre" ("Το άγιο αίμα"), που επαινέθηκε από την κριτική και προβλήθηκε σε πολλές χώρες. Τη δεκαετία του ‘90 σκηνοθέτησε τον Ομάρ Σαρίφ και τον Πήτερ Ο’ Τουλ στην ταινία φαντασίας "The Rainbow Thief" ("Ο κλέφτης του ουράνιου τόξου"), και συνέχισε να γράφει κόμικς και graphic novels. Οι τελευταίες ταινίες που σκηνοθέτησε, μετά τα 80 του, ήταν οι αυτοβιογραφικές αφηγήσεις των παιδικών του χρόνων, "La danza de la realidad" ("Ο χορός της πραγματικότητας", 2013), και "Poesia sin fin" ("Ποίηση χωρίς τέλος", 2016), πάντα σε σουρεαλιστικό ύφος. Νωρίτερα, το 2000, τιμήθηκε με το Jack Smith Lifetime Achievement Award στο Underground Film Festival του Σικάγο για το σύνολο του έργου του.