Η Χαρά Μητσιοπούλου γεννήθηκε στην Τραπεζίτσα Βοΐου Κοζάνης. Οι γονείς της ήταν αγρότες και η ίδια μαζί με τις δυο αδερφές της δούλευε κοντά τους μέχρι που έφυγε για τις σπουδές της.
Τελείωσε το μονοθέσιο Δημοτικό Σχολείου του χωριού της και στη συνέχεια το Γυμνάσιο και το Λύκειο στη Νεάπολη Κοζάνης.
Από τότε που θυμάται τον εαυτό της ήθελε να γίνει δασκάλα. Το όνειρο της έγινε πραγματικότητα όταν τελείωσε την Παιδαγωγική Ακαδημία της Φλώρινας και διορίστηκε στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση.
Δίδαξε σε σχολεία του Έβρου, της Ξάνθης, της Κρήτης και της Θεσσαλονίκης, αποκομίζοντας βιώματα και εμπειρίες από κάθε γωνιά της Ελλάδας. Για πέντε χρόνια δούλεψε σε ελληνικά σχολεία στη Γερμανία και συγκεκριμένα στη Στουτγάρδη, όπου βίωσε την αληθινή δίψα των παιδιών του εξωτερικού να μάθουν τη μητρική τους γλώσσα και τη θερμή υποστήριξη και βοήθεια των γονιών τους που ζουν με την ελπίδα ότι τα παιδιά τους δεν θα ξεχάσουν ποτέ την ελληνική γλώσσα. Ήταν πραγματικά μια εμπειρία ζωής που την έκανε να εκτιμήσει την εκπαιδευτική διαδικασία ακόμα περισσότερο.
Είναι παντρεμένη με τον εκπαιδευτικό Νίκο Γκάνα κι έχει δυο παιδιά. Σήμερα εργάζεται σε Δημοτικό Σχολείο της Θεσσαλονίκης όπου και ζει.
Νιώθει μια βαθιά αγάπη για όλα τα παιδιά και θεωρεί ότι ένα από τα καθήκοντά της σε αυτή τη ζωή είναι να τα βοηθάει να αναπτύσσονται και να εξελίσσονται μέσα σε αγάπη, κατανόηση και σιγουριά.
Της αρέσουν πολύ τα παραμύθια και οτιδήποτε εξωπραγματικό, γιατί θεωρεί ότι με τη δύναμη που σου δίνει το εξωπραγματικό μπορείς να αντιμετωπίσεις κάθε τι στη ζωή σου.
Οι οικολογικές και περιβαλλοντικές της ευαισθησίες και ανησυχίες, την έκαναν να ασχοληθεί μαζί με τους μαθητές της, στα διάφορα σχολεία που υπηρέτησε, με περιβαλλοντικά προγράμματα ένα εκ των οποίων πήρε το 1ο Πανελλήνιο Βραβείο από το Πανεπιστήμιο Αιγαίου το 2003.
Έχει εκδώσει μαζί με το σύζυγό της ένα βιβλίο - βοήθημα, ιστορικού περιεχομένου, με τον τίτλο "Η Ελληνική Επανάσταση μέσα από εικόνες και χάρτες". "Τα Χρώματα της Γλύκας" είναι το πρώτο παραμύθι που εκδίδει, αν και μέσα στην τάξη χρησιμοποιεί πολύ συχνά δικά της παραμύθια για να γίνει η διαδικασία της μάθησης πιο εύκολη και πιο ευχάριστη.
