Η Όλγα Βακούφη γεννήθηκε στην Αθήνα στις 31 Δεκεμβρίου του 1982, τελευταίο παιδί του χρόνου έτρεχε να τον προλάβει μη φύγει χωρίς αυτή· αυτός είναι κι ο λόγος που μισεί τα ρολόγια. Γεννήθηκε κάπου ανάμεσα στη νύχτα και στη μέρα, ένα χιονισμένο ξημέρωμα λίγο μετά την πανσέληνο, κι έτσι σε όλη της τη ζωή περιφερόταν ανάμεσα σε αυτές τις ειδυλλιακές ώρες, ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι, ώσπου αγάπησε τις αντιφάσεις.
Της αρέσει ο εσωτερικός κόσμος, να κοιτάει και να ερμηνεύει τα άστρα, να ζωγραφίζει, να πλάθει ιστορίες και κάπου κάπου να τις λέει κιόλας. Από μικρή ξεκίνησε να γράφει, από μικρή και να ζωγραφίζει, με το σχέδιο καταπιάστηκε νωρίς με τα γραπτά μεγάλη, έτσι της βγήκε...
Σπούδασε Σχεδιάστρια ρούχων, ασχολήθηκε με το θέατρο ερασιτεχνικά, με την comedia del arte την οποία λάτρεψε, έκανε βήματα δειλά στην κατασκευή κοστουμιών μα η δειλία τελικά την κέρδισε, έπειτα ασχολήθηκε με τη ζωγραφική, που ευτυχώς γι’ αυτήν ασχολείται μέχρι και σήμερα, κι έχει πάρει μέρος σε τρεις ομαδικές εκθέσεις.
Η ανάγκη της για εμβάθυνση των πραγμάτων και η αγάπη της για το θέατρο την οδήγησαν να σπουδάσει Δραματοθεραπεία κι από τότε θεωρεί πως έχει συμφιλιωθεί με τις αντιθέσεις της.
"Η φυγή" είναι η πρώτη ολοκληρωμένη δουλειά που παρουσιάζει σχετικά με την ποίηση, μιας που αγαπά να μισεί την ποίηση. Κάποια έργα της έχουν δημοσιευτεί σε ηλεκτρονικά περιοδικά, ενώ συμμετέχει στην Ανθολογία Σύγχρονης Ελληνικής Αντιπολεμικής Ποίησης, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Κυβέρτι.
(Πηγή: "Εκδόσεις Κυβέρτι", 2024)
