Ιστορίες με φαντάσματα

Ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, γεννήθηκε στην Οντένσε το 1805 και πέθανε στην Κοπεγχάγη, το 1875. Έζησε τα παιδικά του χρόνια σε αρκετά αυστηρό περιβάλλον, αλλά μετά τον θάνατο του πατέρα του έφυγε για την Κοπεγχάγη, όπου σκόπευε να αναζητήσει την τύχη του ως τραγουδιστής, ηθοποιός, χορευτής και ποιητής. Εξασφαλίζοντας μια υποτροφία, τελείωσε τις σπουδές του και μετά από έναν αποτυχημένο γάμο άρχισε να ταξιδεύει στη Γαλλία, την Ελβετία, την Ισπανία, την Ιταλία. Στην περίοδο αυτή, δημοσίευσε αρκετά από τα γραπτά του. Στην Ιταλία, και μάλιστα στη Ρώμη, άνθισε το ταλέντο του στη συγγραφή των παραμυθιών. Μετά την πρώτη συλλογή του, "Παραμύθια για παιδιά", ακολούθησαν και πολλές άλλες, σχεδόν μία κάθε χρόνο. Πέρα από τα παραμύθια, στα οποία οφείλεται η φήμη του, έγραψε και κάποια μυθιστορήματα, βιβλία ταξιδιωτικών εντυπώσεων και τις αυτοβιογραφίες: "Το βιβλίο της ζωής" και "Το παραμύθι της ζωής μου".

Ο Μπραμ Στόκερ (1847-1912), ιρλανδός συγγραφέας διάσημος για το έργο του "Δράκουλας", το οποίο επηρέασε καθοριστικά το φανταστικό, τη "γοτθική" λογοτεχνία και τη λογοτεχνία τρόμου στα πρόθυρα του 20ου αιώνα, άφησε πίσω του μια κληρονομιά με πολλά νέα στοιχεία για την εξέλιξη του είδους. Σ' αυτόν οφείλεται επίσης η φιλολογία σχετικά με την "κατάρα της μούμιας", θεματολογία που εισήγαγε ο Στόκερ με το έργο του "The Jewel of Seven Stars" ("Το πετράδι των επτά αστεριών", 1903). Ένα εξίσου σημαντικό -και παραγνωρισμένο- έργο του είναι και το "The Lair of the White Worm" ("Η φωλιά του λευκού φιδιού", 1911), μια συνταρακτική νουβέλα έντονης μυστηριακής ατμόσφαιρας, παγανιστικών αινιγμάτων, τρόμου και ξεχασμένων θρύλων που αναβιώνουν στη σύγχρονη εποχή, μέσα από τη βαμπιρική φιγούρα, η οποία πλέον έχει θηλυκή μορφή και στοχεύει στα γενετήσια ένστικτα με νέα δαιμονικά χαρακτηριστικά (το έργο έχει μεταφερθεί στον κινηματογράφο από τον Κεν Ράσελ). Ο Μπραμ Στόκερ έγραψε, συνολικά, δώδεκα μυθιστορήματα: "The Primrose Path", 1875, "The Snake's Pass", 1890, "The Watter's Mou'", 1895, "The Shoulder of Shasta", 1895, "Dracula", 1897, "Miss Betty", 1898, "The Mystery of the Sea", 1902, "The Jewel of the Seven Stars", 1903, "The Man" -ή "The Gates of Life"- 1905, "Lady Athlyne", 1908, "The Lady of the Shroud", 1909, "Lair of the White Worm" -ή "The Garden of Evil"- 1911, τρεις συλλογές διηγημάτων: "Under the Sunset", 1881, "Snowbound", 1908, "Dracula's Guest", 1914, αρκετά διηγήματα που δημοσιεύτηκαν ανεξάρτητα (όπως τα "Βridal of Dead", "Buried Treasures", "The Chain of Destiny", "The Crystal Cup", "The Dualitists" -ή "The Death Doom" ή "The Double Born"- "The Fate of Fenella", "The Gombeen Man", "In the Valley of the Shadow", "The Man from Shorrox", "Midnight Tales", "The Red Stockade", "The Seer"), καθώς και τα μη λογοτεχνικά βιβλία: "The Duties of Clerks of Petty Sessions in Ireland", 1879, "A Glimpse of America", 1886, "Personal Reminiscences of Henry Irving", 1906 και "Famous Impostors", 1910.

Ο Αμπρόουζ Μπηρς, ο "Πικρόχολος Μπηρς", ο πιο "Μοχθηρός άνθρωπος του Σαν Φρανσίσκο", γεννήθηκε το 1842, στο Οχάιο. Παρακολούθησε μαθήματα ενός χρόνου στο Στρατιωτικό Ινστιτούτο του Κεντάκι και ήταν απ' τους πρώτους που κατατάχτηκαν στο στρατό του Λίνκολν όταν ξέσπασε ο Αμερικανικός εμφύλιος. Πολέμησε σε όλες τις μεγάλες μάχες από το Σιλό ως την Τσικαμάουγκα, με το στρατό των Βορείων. Μετά τη νίκη των Βορείων επέστρεψε στο Σαν Φρανσίσκο και ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία καυτηριάζοντας την εγκληματική συμπεριφορά των Χριστιανών συμπολιτών του, τον κλήρο και τους πολιτικούς. Παράλληλα αρχίζει να γράφει διηγήματα. Θα μπορούσε να θεωρηθεί πρόδρομος του "μαγικού ρεαλισμού", του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα. Το βιβλίο του "Chickamauga", είναι ένα από τα δυναμικότερα σύγχρονα αντιπολεμικά πεζογραφήματα. Το γεγονός πως η δημοσιογραφία τον έκανε διάσημο, δεν τον εμπόδισε να την εγκαταλείψει, έχοντας σιχαθεί τη σχέση της με την πολιτική. Στο απόγειο της φήμης του, το 1913, αποφάσισε να πάει στο Μεξικό, που εκείνη την εποχή συνταρασσόταν από την εξέγερση του Pancho Villa, προφανώς για να ενωθεί με τον στρατό του. Έκτοτε αγνοείται η τύχη του. Η εξαφάνισή του δημιούργησε μια ολόκληρη μυθολογία στην Αμερική. Πλήθος μελετών και λογοτεχνικών βιβλίων (όπως το "Gringo Viejo" -"Ο γερο-Γκρίνγκο"- του Κάρλος Φουέντες) γράφτηκαν. Γυρίστηκαν κινηματογραφικές ταινίες (όπως η βασισμένη στο βιβλίο του Φουέντες, "The Old Gringo" του Luis Puenzo, με τον Γκρέγκορι Πεκ και την Τζέιν Φόντα), ανέβηκαν θεατρικά έργα και δημιουργήθηκαν σύλλογοι θαυμαστών του έργου του. Ακόμη και σήμερα ανακαλύπτονται συνεχώς στοιχεία που περιπλέκουν τα γεγονότα ακόμη περισσότερο. Ο Μπηρς δεν ανεχόταν τους ηλίθιους, δεν χαριζόταν στους εχθρούς και έφτυνε κατάμουτρα τους θεούς που έφτιαχναν οι άνθρωποι και όσους προσεύχονταν σε εκείνους. Είναι φημισμένος για τις υπερφυσικές του ιστορίες, καθώς επίσης και για το θρυλικό του πνεύμα, που μπορεί κανείς να εκτιμήσει καλύτερα διαβάζοντας το "Αλφαβητάρι του διαβόλου". Εκτός από τον H.L. Mencken, πνευματικό κληρονόμο του, δεν υπήρξε ποτέ άνθρωπος των γραμμάτων σαν τον Αμπρόουζ Μπηρς. Κι αν η τύχη του παραμένει ένα μυστήριο, ο Μπηρς παραμένει ένα αίνιγμα. Βιβλιογραφία: "Nuggets and Dust, Chatto and Windus", Λονδίνο, 1872 "The Fiend's Delight", John Camden Hotten, Λονδίνο, 1873 "Cobwebs from an Empty Skull", Routledge, Λονδίνο, 1874 "The Dance of Death", Henry Keller and Company, Σαν Φρανσίσκο, 1877 "Black Beetles In Amber", Western Authors Publishing, Σαν Φρανσίσκο, 1892 "The Monk and the Hangman's Daughter", F.J. Schulte, Σικάγο, 1892 "Tales of Soldiers and Civilians", E.L.G. Steele, Σαν Φρανσίσκο, 1892 "Can Such Things Be?", Cassell Publishing Company, Νέα Υόρκη, 1893 "Fantastic Fables", G.P. Putnam's Sons, Νέα Υόρκη, 1899 "Shapes of Clay", W.E. Wood, Σαν Φρανσίσκο, 1903 "The Cynic's Word Book", Doubleday, Νέα Υόρκη, 1906 "The Shadow on the Dial and Other Essays", A.M. Robertson, Σαν Φρανσίσκο, 1909 "Write It Right", Neale Publishing Company, Νέα Υόρκη, 1909 "The Collected Works of Ambrose Bierce 12 Volumes", Neale, Νέα Υόρκη, 1909-1912.

Ο Έντγκαρ Άλαν Πόε γεννήθηκε στη Βοστώνη το 1809, από γονείς θεατρίνους. Πριν κλείσει τα δύο του χρόνια, οι γονείς του πέθαναν, και ο Έντγκαρ βρέθηκε στο Ρίτσμοντ, στο σπίτι του εμπόρου Τζων Άλλαν, που όμως δεν τον υιοθέτησε ποτέ. Οι σχέσεις του με τον πατριό του δεν ήταν ποτέ καλές, αλλά επιδεινώθηκαν όταν ο Άλλαν ανάγκασε τον Έντγκαρ να διακόψει τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, επειδή δεν ήταν διατεθειμένος να αναλάβει τα έξοδά του. Το 1830 ο Έντγκαρ μπήκε στη Στρατιωτική Ακαδημία του Γουέστ Πόιντ, απ' όπου αποπέμφθηκε τον επόμενο χρόνο προκαλώντας επίτηδες σκάνδαλο για να εκδικηθεί τον πατριό του. Δούλεψε έπειτα για ένα μεγάλο διάστημα σε διάφορες εφημερίδες του Ρίτσμοντ, της Φιλαδέλφειας και της Νέας Υόρκης, για λόγους βιοποριστικούς, αλλά κατακτώντας παράλληλα τη φήμη του έγκυρου κριτικού. "Το Κοράκι και άλλα ποιήματα", που κυκλοφόρησε το 1845, τον καθιέρωσε εν μια νυκτί ως συγγραφέα, χωρίς όμως να του ανακουφίσει τη φτώχεια στην οποία είχε ζήσει όλη την ως τότε ζωή του. Το 1836 παντρεύτηκε τη δεκατετράχρονη εξαδέλφη του Βιρτζίνια, που πέθανε φυματική έντεκα χρόνια αργότερα. Πέθανε το 1849, αλκοολικός και οπιομανής κυνηγώντας διαρκώς το όραμα της χαμένης Βιρτζίνια, και τάφηκε δίπλα της στη Βαλτιμόρη, όπως το επιθυμούσε.