Κλασικά παραμύθια

Ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, γεννήθηκε στην Οντένσε το 1805 και πέθανε στην Κοπεγχάγη, το 1875. Έζησε τα παιδικά του χρόνια σε αρκετά αυστηρό περιβάλλον, αλλά μετά τον θάνατο του πατέρα του έφυγε για την Κοπεγχάγη, όπου σκόπευε να αναζητήσει την τύχη του ως τραγουδιστής, ηθοποιός, χορευτής και ποιητής. Εξασφαλίζοντας μια υποτροφία, τελείωσε τις σπουδές του και μετά από έναν αποτυχημένο γάμο άρχισε να ταξιδεύει στη Γαλλία, την Ελβετία, την Ισπανία, την Ιταλία. Στην περίοδο αυτή, δημοσίευσε αρκετά από τα γραπτά του. Στην Ιταλία, και μάλιστα στη Ρώμη, άνθισε το ταλέντο του στη συγγραφή των παραμυθιών. Μετά την πρώτη συλλογή του, "Παραμύθια για παιδιά", ακολούθησαν και πολλές άλλες, σχεδόν μία κάθε χρόνο. Πέρα από τα παραμύθια, στα οποία οφείλεται η φήμη του, έγραψε και κάποια μυθιστορήματα, βιβλία ταξιδιωτικών εντυπώσεων και τις αυτοβιογραφίες: "Το βιβλίο της ζωής" και "Το παραμύθι της ζωής μου".

Ο Γιάκομπ Λούντβιχ Καρλ Γκριμ -ένας από τους αδελφούς Γκριμ- γεννήθηκε στο Χανάου το 1785 και πέθανε στο Βερολίνο το 1863. Σπούδασε νομικά αλλά ασχολήθηκε σοβαρά με τη φιλολογία. Σ' αυτό τον βοήθησε το γεγονός ότι εργάστηκε ως καθηγητής και βιβλιοθηκάριος πρώτα στο Κάσελ, μετά στο Γκέτινγκεν και, τέλος, στο Βερολίνο όπου τον κάλεσαν να συμμετάσχει στην Ακαδημία των Επιστημών. Ήταν πιο γνωστός απ' τον αδελφό του. Παρατηρητής και προσεκτικός ερευνητής μελέτησε επιστημονικά τη μυθολογία. Μέσα από τα παραμύθια του που μεταδίδονται προφορικά, συγκεντρώνει παλιές νουβέλες κάτω από το όνομα Παραμύθια για τα παιδιά και τις οικογένειές τους, που τον έκαναν διάσημο. Μαζί με τη Γερμανική Γραμματική, την Ιστορία της γερμανικής γλώσσας και το μεγαλοπρεπές Γερμανικό Λεξικό που εκδόθηκε μόνο ενμέρει, τα έργα του παραμένουν πολύτιμα για τη μελέτη της γερμανικής φιλολογίας. Σε όλα αυτά τα έργα είχε άξιο συνεργάτη τον αδελφό του, που τον ακολούθησε σε όλες του τις έρευνες και στον οποίο χρωστά την έκδοση των παραμυθιών του.

Ο Βίλελμ Γκριμ -ένας από τους αδελφούς Γκριμ- γεννήθηκε στο Χανάου το 1786 και πέθανε στο Βερολίνο το 1859. Σπούδασε νομικά αλλά ασχολήθηκε σοβαρά με τη φιλολογία. Σ' αυτό τον βοήθησε το γεγονός ότι εργάστηκε ως καθηγητής και βιβλιοθηκάριος πρώτα στο Κάσελ, μετά στο Γκέτινγκεν και, τέλος, στο Βερολίνο όπου τον κάλεσαν να συμμετάσχει στην Ακαδημία των Επιστημών. Ο αδελφός του ήταν πιο γνωστός απ' αυτόν. Ο Γιάκομπ Λούνβιχ ήταν παρατηρητής και προσεκτικός ερευνητής και μελέτησε επιστημονικά τη μυθολογία. Μέσα από τα παραμύθια του που μεταδίδονται προφορικά, συγκεντρώνει παλιές νουβέλες κάτω από το όνομα Παραμύθια για τα παιδιά και τις οικογένειές τους, που τον έκαναν διάσημο. Μαζί με τη Γερμανική Γραμματική, την Ιστορία της γερμανικής γλώσσας και το μεγαλοπρεπές Γερμανικό Λεξικό που εκδόθηκε μόνο ενμέρει, τα έργα του παραμένουν πολύτιμα για τη μελέτη της γερμανικής φιλολογίας. Σε όλα αυτά τα έργα, όμως, είχε άξιο συνεργάτη τον Βίλελμ, που τον ακολούθησε σε όλες του τις έρευνες και στον οποίο χρωστά την έκδοση των παραμυθιών του.