Λαμπηδών: Αφιέρωμα στη μνήμη της Ντούλας Μουρίκη

Η Χαρά Κωνσταντινίδη γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στο Πανεπιστήμιο του Άαχεν. Είναι επίκουρος καθηγήτρια στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έλαβε μέρος σε ανασκαφές που διεξήγαγαν οι καθηγητές Δημήτριος Πάλλας και Νικόλαος Δρανδάκης. Συμμετείχε στην έρευνα των βυζαντινών μνημείων που έγιναν στη Λακωνική - Μεσσηνιακή Μάνη και στην Επίδαυρο Λιμηρά με την εποπτεία του καθηγητή Ν. Δρανδάκη. Το 1991 υποστήριξε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών τη διδακτορική της διατριβή με θέμα "Ο Μελισμός. Οι συλλειτουργούντες ιεράρχες μπροστά στην αγία τράπεζα με τα τίμια δώρα ή τον ευχαριστιακό Χριστό". Η μονογραφία της "Ο ναός της Φανερωμένης στα Φραγκουλιάνικα της Μέσα Μάνης" εκδόθηκε το 1998 από τις Λακωνικές Σπουδές (Παράρτημα 2). Έχει δημοσιεύσει μελέτες για τη βυζαντινή τέχνη σε συλλογικά έργα και επιστημονικά περιοδικά. Συμμετείχε σε ελληνικά και διεθνή επιστημονικά συνέδρια με ανακοινώσεις.

Ο Τίτος Παπαμαστοράκης γεννήθηκε το 1961. Το 1984 αποφοίτησε από το Τμήμα Ιστορίας της Τέχνης της Σχολής Καλών Τεχνών του Βουκουρεστίου και το 1992 αναγορεύτηκε διδάκτωρ του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Από το 2002 ως το 2008 δίδαξε στο Πανεπιστήμιο του Αιγαίου. Το 2009 εκλέχτηκε αναπληρωτής καθηγητής της Βυζαντινής Αρχαιολογίας και Τέχνης στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει δημοσιεύσει πολλές μελέτες σε ελληνικά και διεθνή περοδικά και έχει λάβει μέρος σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια. Οι μελέτες του χαρακτηρίζονται μεθοδολογικά από τη συνδυαστική χρήση αρχαιολογικών και γραπτών πηγών.

Ο Γεώργιος Μ(αρίνου) Σαρηγιάννης είναι ομότιμος καθηγητής της Σχολής Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ.

Αρχιτέκτων, Δρ ΕΜΠ, ΜΑ Πανεπιστημίου της Υόρκης. Προϊστάμενος του έργου αποκατάστασης των Προπυλαίων στην Ακρόπολη (1984-2010). Μέλος της τεχνικής ομάδας Συντήρησης των Μνημείων Ακροπόλεως από το 1977. Μέλος επιστημονικών επιτροπών του Υπουργείου Πολιτισμού για την συντήρηση μνημείων και προετοιμασία εκθέσεων. Διηύθυνε σεμινάρια, έδωσε διαλέξεις και συμμετείχε σε συνέδρια στην Ευρώπη, την Αμερική, την Ασία και την Αυστραλία. Δημοσίευσε τρεις μονογραφίες και πάνω από εβδομήντα άρθρα σε έγκυρα επιστημονικά περιοδικά και τόμους, σε θέματα ιστορίας και θεωρίας της αρχιτεκτονικής από την αρχαιότητα ως τις μέρες μας. Από τις διεθνείς διακρίσεις του, οι τελευταίες είναι το βραβείο συντήρησης και το βραβείο κοινού που παρέλαβε από την Europa Nostra το 2013.

Ο Ευθύμιος Τσιγαρίδας γεννήθηκε στην Βλάστη Κοζάνης το 1937. Σπούδασε ιστορία και αρχαιολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και θεολογία στην Θεολογικής Σχολή του ίδιου πανεπιστημίου. Το 1966 εισήλθε στον κλάδο των αρχαιολόγων της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας του Υπουργείου Πολιτισμού, στην οποία υπηρέτησε έως το 1996, στην αρχή ως Επιμελητής και αργότερα ως Έφορος Βυζαντινών Αρχαιοτήτων. Με την ιδιότητα αυτή εργάστηκε στο Βυζαντινό Μουσείο Αθηνών, στην Ήπειρο, στην Αιτωλοακαρνανία, στα Επτάνησα, στην Μακεδονία και επί μακρόν στο Άγιον Όρος. Το 1984 αναγορεύτηκε διδάκτωρ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ενώ το 1989 εκλέχτηκε καθηγητής της χριστιανικής αρχαιολογίας και τέχνης στο Τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, θέση από την οποία απεχώρησε το 2004 ως ομότιμος καθηγητής. Η επιστημονική του δραστηριότητα είναι πλούσια. Έχει πραγματοποιήσει πολλές δημοσιεύσεις σε ελληνικά και διεθνή επιστημονικά περιοδικά που αναφέρονται κυρίως σε θέματα βυζαντινής και μεταβυζαντινής ζωγραφικής. Το 1987, για το βιβλίο του "Οι τοιχογραφίες της Μονής Λατόμου (Όσιος Δαβίδ) Θεσσαλονίκης και η βυζαντινή ζωγραφική του 12ου αιώνα" τιμήθηκε με το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών. Έχει λάβει μέρος σε πολλά συνέδρια και συμπόσια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.