Λαϊκό τραγούδι, η αυθεντική ιστορία, 9: Γρηγόρης Μπιθικώτσης

Ο Λάμπρος Λιάβας είναι αναπληρωτής καθηγητής εθνομουσικολογίας στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σπούδασε Νομικά στην Αθήνα, Eθνολογία Ν.Α Ευρώπης και Εθνομουσικολογία στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales στο Παρίσι, πιάνο και ανώτερα θεωρητικά στο Ελληνικό Ωδείο και με τον Γιάννη Ιωαννίδη, βυζαντινή και δημοτική μουσική με τον Σίμωνα Καρά. Είναι πρόεδρος του Μουσείου Ελληνικών Λαϊκών Μουσικών Οργάνων Φ. Ανωγειανάκη - Κέντρου Εθνομουσικολογίας. Έχει πραγματοποιήσει επιτόπιες έρευνες και μουσικές καταγραφές σ’ όλη την Ελλάδα και στα Ελληνόφωνα χωριά της Κ. Ιταλίας. Έχει επιμεληθεί βιβλιογραφικές και δισκογραφικές εκδόσεις, ταινίες ντοκιμαντέρ, εκθέσεις, συνέδρια, φεστιβάλ και συναυλίες παραδοσιακής μουσικής στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει ασχοληθεί με οργάνωση αρχείων, μουσικοκριτική και παραγωγή ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών εκπομπών για την ελληνική μουσική. Στο θέατρο έχει ασχοληθεί με την έρευνα, συγγραφή κειμένων, μουσική και σκηνοθετική επιμέλεια σε παραστάσεις αρχαίου δράματος, μουσικού θεάτρου και σύγχρονου χορού. Στα επιστημονικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνονται η ελληνική δημοτική μουσική (με έμφαση στα επιμέρους τοπικά ιδιώματα και στα λαϊκά μουσικά όργανα), η αστική λαϊκή μουσική (ρεμπέτικο, θέατρο σκιών) και το νεότερο ελληνικό τραγούδι. Από το 1992 διδάσκει στο Τ.Μ.Σ. τα μαθήματα: "Εισαγωγή στην ελληνική δημοτική μουσική", "Αστική λαϊκή μουσική" και "Ελληνικά λαϊκά μουσικά όργανα" καθώς και τα σεμινάρια: "Μεθοδολογία της επιτόπιας εθνομουσικολογικής έρευνας", "Μουσική στο θέατρο σκιών" και "Ιστορική ανασκόπηση του νεότερου ελληνικού τραγουδιού". Επίσης, διδάσκει στο Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών Μουσική Κουλτούρα και Επικοινωνία. Ανθρωπολογικές και επικοινωνιακές προσεγγίσεις της μουσικής το μάθημα: "Μουσική και πολιτιστική διαχείριση".

Ο Γιώργος Αλτής γεννήθηκε στην Αθήνα το 1969. Σε ηλικία 13 χρόνων πρωτόπιασε μπουζούκι και αφιερώθηκε ολοκληρωτικά στη λαϊκή μουσική. Δουλεύει επαγγελματικά από το 1984-85 σε διάφορα νυχτερινά κέντρα, ενώ πήρε μαθήματα από το Θ. Παπαβασιλείου και το μεγάλο σολίστα του μπουζουκιού Γ. Παλαιολόγο. Βασικό μέλος του κουαρτέτου μπουζουκιών "ΡΑΣΤ", έχει συμμετάσχει σε συναυλίες ορχηστικής μουσικής στο Μέγαρο μουσικής Αθηνών και σε εξωτερικό. Μόνιμος συνεργάτης του περιοδικού "Μετρονόμος" από το 2001 στη στήλη 'πίσω από τα όργανα' όπου παρουσιάζει σημαντικούς Έλληνες μουσικούς ενώ έχει συνεργαστεί περιστασιακά και με το περιοδικό "Λαϊκό τραγούδι".

Ο Ηλίας Βολιότης - Καπετανάκης γεννήθηκε στις 18 Ιουνίου 1955 στον Βόλο, όπου τελείωσε το δημοτικό σχολείο. Το 1967 μετανάστευσε στην Αθήνα και έβγαλε το εξατάξιο τότε γυμνάσιο στη Νίκαια του Πειραιά. Φοίτησε στην Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών την σημαδιακή εποχή 1973-1978. Συγχρόνως ασχολείται από το 1975 με την δημοσιογραφία. Διετέλεσε μέλος της συντακτικής επιτροπής αρχικά του Οδηγητή (1975-1976) και κατόπιν επί δέκα χρόνια του Ριζοσπάστη με ευθύνη στα θέματα νεολαίας. Από το 1986 δούλεψε στην σύνταξη δελτίου ειδήσεων της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, συνεργάστηκε με εφημερίδες και περιοδικά, κυρίως στο πολιτικό και στο στρατιωτικό ρεπορτάζ, αλλά περιστασιακά και για πολιτιστικά θέματα σχετικά με την λαϊκή ελληνική μουσική: Ελεύθερος Τύπος, Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, Απόφαση, Άμυνα και Διπλωματία, Πτήση και Διάστημα, Δίφωνο, Μετρονόμος, Διαβάζω, Ήχος, Νέα Εποχή (κυπριακό λογοτεχνικό περιοδικό), Θητεία κ.ά. Από το φθινόπωρο του 1998 και για πέντε χρόνια παρουσίαζε καθημερινή πολιτική εκπομπή στον απόδημο Ελληνισμό (ΕΡΑ-5, Η φωνή της Ελλάδας). Σήμερα είναι στρατιωτικός συντάκτης στην ΕΡΑ-5.

Ο Θωμάς Κοροβίνης γεννήθηκε το 1953 στη Νέα Μηχανιώνα Θεσσαλονίκης. Φιλόλογος στη μέση εκπαίδευση. Από το 1988 έως το 1996 έζησε στην Κωνσταντινούπολη, υπηρετώντας στο Ζάππειο και το Κεντρικό Παρθεναγωγείο της. Εδώ και χρόνια ερευνά πτυχές του ελληνικού και του τουρκικού λαϊκού πολιτισμού καθώς και τις σχέσεις μεταξύ τους. Συνεργάζεται με διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά. Από το 1995 μέχρι και το 1999 εργάστηκε ως παραγωγός και επιμελητής ραδιοφωνικών εκπομπών στον 9,58 FM της Θεσσαλονίκης. Έγραψε τα βιβλία: "Τουρκικές παροιμίες", "Κανάλ ντ' Αμούρ", "Τα πρόσωπα της Σωτηρίας Μπέλλου", "Φαχισέ Τσίκα", "Σκανδαλιστικές και βωμολοχικές ελληνικές παροιμίες", "Κωνσταντινούπολη, λογοτεχνική ανθολογία: Τούρκοι ποιητές υμνούν την Κωνσταντινούπολη", "Ο Μάρκος στο χαρέμι", "Το χτικιό της Άνω Τούμπας", "Οι ασίκηδες", "Οι ζεϊμπέκοι της Μικράς Ασίας", "Όμορφη νύχτα", "Σμύρνη: μια πόλη στη λογοτεχνία", "Ο γύρος του θανάτου", "Το αγγελόκρουσμα", κ.ά. Το 1995 βραβεύτηκε με το βραβείο Αμπντί Ιπεκτσί. Το 2011 με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος για το βιβλίο του "Ο γύρος του θανάτου", με θέμα την υπόθεση του "Δράκου του Σέιχ-Σου", Αριστείδη Παγκρατίδη. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Είναι επίσης συνθέτης, στιχουργός και ερμηνευτής λαϊκών τραγουδιών. Έχει συνεργαστεί με τα συγκροτήματα "Βόσπορος", "Εν χορδαίς" και "Λωξάντρα". Το 2002 δημιούργησε, μαζί με την Τουρκάλα ερμηνεύτρια Ντιλέκ Κοτς, το συγκρότημα παραδοσιακής ελληνικής και τουρκικής μουσικής "Ανατολίτικος Σεβντάς". Δισκογραφία (σύνθεση-ερμηνεία): "Από έβενο κι αχάτη", "Φουζουλή: Λεϊλά και Μετζνούν", "Τακίμια", "Το κελί", και συμμετοχή ως στιχουργός σε δίσκους των Νίκου Παπάζογλου, Λιζέτας Καλημέρη, Χρήστου Τσιαμούλη, Βούλας Σαββίδη, Ελένης Βιτάλη, Δημήτρη Κοντογιάννη, κ.ά. Συχνά παρουσιάζει συναυλίες με το δικό του ρεπερτόριο ή με θέματα του ρεμπέτικου και του λαϊκού τραγουδιού. Από το 2009, στις αρχές του καλοκαιριού, οργανώνει στο κτήμα του στα Λεχώνια Πηλίου μια βραδιά πανελλήνιας συνάντησης συγγραφέων και αναγνωστών της νεοελληνικής λογοτεχνίας, με τη συμμετοχή μουσικών συγκροτημάτων.

O Γιώργος Τσάμπρας γεννήθηκε το 1964 σ' ένα ορεινό χωριό της Ολυμπίας, που λέγεται Αμυγδαλιές. Από έξι χρονών κατοικεί στον Πειραιά. Σπούδασε κοινωνιολογία. Το 1982 "εισέβαλε" στη δημοσιογραφία μέσω του ειδικού μουσικού Τύπου και έκτοτε... παρέμεινε. Παράλληλα, συνεργάστηκε, για μικρά ή μεγαλύτερα διαστήματα, με περιοδικά ποικίλης ύλης αλλά και εφημερίδες. Το 1984 ξεκίνησε στο ραδιόφωνο της ΕΡΤ και τα πρώτα χρόνια της ιδιωτικής ραδιοφωνίας πέρασε απ' αυτήν. Το 1991 έγραψε μια πρώτη μορφή της "Ιστορίας του νεοελληνικού τραγουδιού" από τον 18 αιώνα μέχρι σήμερα, για το βιβλίο μουσικής της Α' Λυκείου ("Η μουσική στον αιώνα μας", Β' μέρος, Εκδόσεις ΟΕΔΒ). Το 2003 η "Ιστορία του νεοελληνικού τραγουδιού" ξαναγράφτηκε απ' την αρχή και εκδόθηκε από το Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο στον τρίτο τόμο του μαθήματος "Ελλ��νικός πολιτισμός" (Τέχνες ΙΙ: "Επισκόπηση ελληνικής μουσικής και χορού"). Τα τελευταία δέκα χρόνια έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με τη μορφή και το περιεχόμενο και έχει επιμεληθεί την επανέκδοση μεγάλου μέρους της ιστορίας της ελληνικής δισκογραφίας σε δίσκους ακτίνας.