Availability: Σε Αποθεμα

Λόγος ελπίδας και ζωής. Τόμος Α΄

SKU: 9789609382670

14,00

Κατηγορία:

Συγγραφέας: Σιριβιανός Παπαμιχαήλ

Εκδότης: Ιδιωτική Έκδοση

Ημερ. Έκδοσης: 24/06/2016

Περιγραφή

Ο πρώτος τόμος της τρίτομης σειράς πνευματικής οικοδομής «Λόγος ελπίδας και ζωής» φιλοξενεί σαράντα (40) ομιλίες που εκφωνήθηκαν κατά το έτος 2011 από τον μακαριστό πρωτοπρεσβύτερο Παπαμιχαήλ Σιριβιανό στις καθιερωμένες κυριακάτικες συνάξεις του εκκλησιάσματος του Ιερού Ναού Αγίων Αναργύρων, Κοσμά και Δαμιανού, Ποταμιάς Ξάνθης, μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας.
Οι σαράντα (40) αυτοί λόγοι, όπως και οι λόγοι των επόμενων δύο τόμων, δεν είχαν τον χαρακτήρα ενός προσεκτικά προετοιμασμένου κειμένου, αλλά ήταν πηγαίος προφορικός λόγος, άμεσα εξαρτώμενος από τις ερωτήσεις των πιστών και μεταγγίζων το πνεύμα της ορθόδοξης αγιοπατερικής διδασκαλίας. Πραγματεύονται ποικίλα πνευματικά θέματα που συνδέονται άρρηκτα μεταξύ τους, καθώς βασικός τους πυρήνας παραμένει η υπενθύμιση της πνευματικής εργασίας και η μετάνοια, που οδηγεί στην ανακαίνιση των ψυχών και των σωμάτων, αρχίζει από τώρα και εκτείνεται αέναα στον μέλλοντα αιώνα.
Στο εμπόριο διατίθεται από τις εκδόσεις Παρατηρητής της Θράκης και το ηλεκτρονικό τους κατάστημα paratiritisbooks.gr.

ISBN: 978-960-93-8267-0

Πρώτη Έκδοση : 24/06/2016

Αριθμός Σελίδων : 296

Διαστάσεις : 21 x 15 cm

Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο

Γλώσσα : Ελληνικά

Γλώσσα Πρωτοτύπου : Ελληνικά

Τόπος Έκδοσης : Κομοτηνή

Σιριβιανός Παπαμιχαήλ

Ο π. Μιχαήλ Σιριβιανός (1952-2022) γεννήθηκε στην Κυπερούντα της Κύπρου (επαρχία Λεμεσού), από γονείς με ιδιαίτερη ευλάβεια. Φοίτησε στο δημοτικό σχολείο Κυπερούντας και στο Απεήτειο γυμνάσιο Αγρού. Υπηρέτησε στον στρατό κατά τα έτη 1972-1975, καθόσον, ενώ απολύθηκε, έγινε επιστράτευση λόγω της τουρκικής εισβολής. Μετά το πέρας του πολέμου, μετέβη στην Ελλάδα, σπούδασε στη Θεολογική Σχολή Αθηνών και αποφοίτησε το έτος 1978. Το έτος 1979 νυμφεύτηκε τη φιλόλογο Παναγιώτα Παπανικολάου-Παναγή και διορίστηκε καθηγητής Θεολογίας, υπηρετώντας σε διάφορα σχολεία της Κύπρου. Εγκαθιστάμενος με την οικογένειά του στην Ελλάδα, χειροτονήθηκε διάκονος στον Άγιο Δημήτριο της Θεσσαλονίκης και το 1982 ιερέας. Με προτροπή του γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου εγκαταστάθηκε στο Παλαιοχώρι Χαλκιδικής, όπου, αποκτώντας με τη σύζυγό του τέσσερα παιδιά, διέμειναν μέχρι το 1993. Μετά από επίμονη παράκληση του γέροντα Ιωσήφ του Βατοπαιδινού, μετέβησαν οικογενειακώς και εγκαταστάθηκαν από το 1993 και έως το 2003 στο Μετόχι της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου, στον Άγιο Νικόλαο Πόρτο Λάγους Ξάνθης, ανήκοντας πλέον στη Μητρόπολη Ξάνθης και Περιθεωρίου. Αργότερα, λόγω επιθυμίας της Μονής να επανδρώσει η ίδια με μοναχούς το Μετόχι της, μετέβη στην Ποταμιά Ξάνθης, όπου υπηρέτησε μέχρι και τον θάνατό του, τον Μάιο του 2022, με αυταπάρνηση και αυτοθυσία το ορθόδοξο ποίμνιο.