Αγάπης Αντίδωρον

Ο Πασχάλης Μ. Κιτρομηλίδης σπούδασε πολιτικές επιστήμες και νεότερη ιστορία στα Πανεπιστήμια Wesleyan και Harvard των ΗΠΑ. Διδάκτωρ Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Harvard (1979), από το 1980 διδάσκει ιστορία των πολιτικών θεωριών στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου από το 1987 είναι καθηγητής της πολιτικής επιστήμης. Μεταξύ 1980-1995 διετέλεσε διευθυντής του Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών και εν συνεχεία γενικός γραμματέας του Δ.Σ. του. Το 2000 εκλέχτηκε διευθυντής του Ινστιτούτου Νεοελληνικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών (ΙΝΕ/ΕΙΕ).

Η Ευρυδίκη Λειβαδά-Ντούκα γεννήθηκε στο Αργοστόλι. Σπούδασε πληροφορική σε βρετανικό πανεπιστήμιο και μουσική στο Εθνικό Ωδείο. Εργάστηκε σε μεγάλες επιχειρήσεις και σε τράπεζα, από όπου και παραιτήθηκε για να ασχοληθεί επαγγελματικά με τη συγγραφή και τις εκδόσεις (εκδίδει από το 1998 την Πολιτιστική Επετηρίδα "Οδύσσεια"). Από τα μαθητικά της χρόνια ανέπτυξε πολιτιστικές δραστηριότητες: συμμετείχε στην ιδρυτική εκδοτική ομάδα του πολιτιστικού μαθητικού περιοδικού "Πνοή", έλαβε μέρος σε τρεις ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής -1978 και 1979 (Παλαιό Φάληρο), 2001 (Αργοστόλι)-, ενώ παράλληλα έδινε ρεσιτάλ πιάνου (Αθήνα, Κεφαλλονιά). Έχει συγγράψει διάφορες ιστορικές μονογραφίες και μελέτες τοπικού ενδιαφέροντος, όπως: "Ντε Φούκα: Ο κεφαλλονίτης τυχοθήρας του 16ου αιώνα" Κεφαλλονιά 2002, "Ανεμομάχοι μύλοι Κεφαλλονιάς-Ιθάκης", Αθήνα 2001, "Κεφαλλονιά: Το κάστρο του Αη-Γιώργη", Αργοστόλι 2003, "Αργοστόλι: Η ιστορία της πόλης", Αργοστόλι 2000, "Παγκεφαλληνιακός Γυμναστικός Σύλλογος", Αργοστόλι 1999. Από τη δεκαετία του 1990 αρθρογραφεί σε εφημερίδες και περιοδικά. Συνεργάζεται με το περιοδικό "Εφοπλιστής" και με εκπομπές-ντοκιμαντέρ της ελληνικής τηλεόρασης. Είναι Ειδικός Σύμβουλος του Δήμου Αργοστολίου και μέλος στον Οργανισμό για τη Διαχείριση του Ελληνικού Λόγου (ΟΣΔΕΛ), στο Ινστιτούτο των Ελληνικών Μύλων (ΙτΕΜ), στην Εταιρεία Προστασίας Φύσεως Κεφαλλονιάς-Ιθάκης (ΕΠΦΚΙ), στο Σύνδεσμο Ιστορικών Συγγραφέων Ελλάδος και ιδρυτικό μέλος στον Πολιτιστικό Σύλλογο "Απόλλων Μουσηγέτης".

Ο Γεώργιος Ν. Μοσχόπουλος διετέλεσε αναπληρωτής καθηγητής στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Πατρών, όπου δίδαξε Νεότερη Ιστορία. Έχει προβεί σε αρκετές αυτοτελείς εκδόσεις, και έχει δημοσιεύσει πολλά άρθρα σε περιοδικά του εσωτερικού και του εξωτερικού, καθώς και άρθρα στις αθηναϊκές εφημερίδες. Είναι Πρόεδρος της Εταιρείας Κεφαλληνιακών Ιστορικών Ερευνών και διευθύνει την έκδοση της επετηρίδας της "Κεφαλληνιακά Χρονικά". Είναι, επίσης, επιστημονικός υπεύθυνος του Αρχείου του "Ιδρύματος Αντώνη Σ. Ν. Τρίτση για τα Δικαιώματα και την Απελευθέρωση των Λαών".

Ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Μεταλληνός γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1940, όπου τελείωσε το Γυμνάσιο (1958). Σπούδασε Θεολογία και κλασική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Μετά την απόλυση του από τον Στρατό (1965), διορίστηκε επιστημονικός βοηθός στην έδρα Πατρολογίας (Αθήνα). Κατά τα έτη 1969-1975 σπούδασε Θεολογία, Φιλολογία, Φιλοσοφία, Ιστορία και Κοινωνιολογία στην Δυτική Γερμανία (Bόννη και Κολωνία). Το 1971 εισήλθε στις τάξεις του Κλήρου στην Γερμανία. Είναι διδάκτορας Θεολογίας στην Αθήνα και Φιλοσοφίας (Ιστορίας) στην Κολωνία. Σήμερα είναι καθηγητής στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και διδάσκει "Ιστορία και Πνευματικό Βίο της Εκκλησίας της Ελλάδος κατά τη Μεταβυζαντινή περίοδο". Υπηρετεί ως κληρικός στον πανεπιστημιακό Ναό "Άγιος Αντύπας" της Οδοντιατρικής Σχολής και αναπτύσσει δραστηριότητα μέσα στην νεολαία. Είναι μέλος πολλών Επιστημονικών Συλλόγων και εκπροσωπεί την Εκκλησία της Ελλάδος και της Κύπρου σε συνέδρια. Είναι γνωστός ομιλητής στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας γεννήθηκε στο Μπανάτο της Ζακύνθου το 1961, είναι έγγαμος με την Φωτεινή Παπαντώνη και έχει τρία παιδιά. Σπούδασε Ποιμαντική Θεολογία στην Αθήνα και Λογιστικά στην Πάτρα. Κληρικός έγινε το 1983, από το 1987 εφημερεύει στην Ενορία του χωριού του και από το 1996 υπηρετεί ως Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Μητροπόλεως Ζακύνθου. Από το 1992 διδάσκει στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και υπήρξε επί σειρά ετών (1989-1994) παραγωγός-παρουσιαστής ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών επί διαφόρων θεολογικών, λογοτεχνικών και κοινωνικών θεμάτων στην τοπική ιδιωτική ραδιοτηλεόραση. Ασχολείται με την Ποίηση, το Δοκίμιο, τις θεολογικές-ιστοριοδιφικές μελέτες και τη Λαογραφία. Ποιητικά του βιβλία: - "Δήθεν υαλογραφία", ["Περίπλους" 1987] - "Φωτοειδή νερά", ["Υλήεσσα" 1992] - "Όταν ο Σπηλαιοκτήτης έρθει", ["Αίολος" 1995] - "'Ενύπνιο μετά τρούλλου", ["Μπάστας" 1999] - "Έσχατος φίλος", [ιδίοις αναλώμασιν 2001]. Από τα δοκίμιά του ξεχωρίζουν τα "Σχεδιάσματα εγκωμίων για τον Οδυσσέα Ελύτη" [Αθήνα 1997] και οι "Ποιητικές αντοχές της Ζακύνθου" [Έκδ. Δήμου Ζακυνθίων, Ζάκυνθος 2002]. Παράλληλα, ποιήματα και μελέτες του έχουν κατά καιρούς δημοσιευθεί σε διάφορα λογοτεχνικά Περιοδικά, σε ελληνικές και ξένες Ανθολογίες, σε αθηναϊκές και τοπικές εφημερίδες. Τό 1993 τιμήθηκε με το "Βραβείο Ποίησης Haiku της Ιαπωνικής Πρεσβείας στην Αθήνα", το 2001 από τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ζακύνθου "για τη λογοτεχνική του προσφορά στα Ζακυνθινά γράμματα" και τον ίδιο χρόνο από τον "Πολιτιστικό Σύλλογο Γυναικών Ρόδου". Τό 1998 εξελέγη ομόφωνα Αντεπιστέλλον Μέλος του Φιλολογικού Συλλόγου "Παρνασσός" και το 2000 Τακτικό Μέλος της "Εθνικής Εταιρίας των Ελλήνων Λογοτεχνών". Είναι Τακτικό Μέλος του "Συλλόγου Φίλων του Ελληνικού Ινστιτούτου Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών Βενετίας", του "Εφορευτικού Συμβουλίου της Δημόσιας Βιβλιοθήκης Ζακύνθου" και διαφόρων Επιτροπών τοπικού κοινωνικού και πολιτισμικού ενδιαφέροντος.

Ο Νίκος Γ. Μοσχονάς είναι Ιστορικός, ομ. Διευθυντής Ερευνών στο Ινστιτούτο Βυζαντινών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και επίτιμος ερευνητής στο Κολλέγιο Royal Holloway του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Υπήρξε ερευνητής του Ελληνικού Ινστιτούτου Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών Βενετίας. Έχει ανασυγκροτήσει το Ιστορικό Αρχείο της Κεφαλονιάς και πραγματοποιήσει πολλές ερευνητικές επιστημονικές αποστολές σε αρχεία της Ελλάδας και του Εξωτερικού. Στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, πέρα από την ερευνητική του δραστηριότητα, οργάνωσε και είχε την επιστημονική εποπτεία (από το 1987 μέχρι το 2017) του Φροντιστηρίου Ιστορικών Επιστημών με σκοπό τη μετάδοση εξειδικευμένων γνώσεων σε νέους επιστήμονες. Υπήρξε επίσης επιστημονικός υπεύθυνος του προγράμματος "Αρχαιολογία της πόλης των Αθηνών" (www.eie.gr/archaeologia). Δίδαξε στη δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση. Συνεχίζει να μελετά τις σχέσεις του βυζαντινού και του νεότερου Ελληνισμού με τη Δύση και στο συγγραφικό έργο του περιλαμβάνονται πολλές επιστημονικές μελέτες και άρθρα στα ελληνικά, ιταλικά, αγγλικά, ενώ μελέτες του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά και γερμανικά. Παράλληλα, ασχολείται με την κριτική εικαστικών τεχνών. Το παράλληλο συγγραφικό του έργο επικεντρώνεται στο δοκίμιο, καθώς και σε μεταφράσεις έργων ξένων συγγραφέων (Lorca, Machiavelli, Neruda, Pavese, Pirandello, Prevert, Puppa, Wilde και άλλων). Ξένα θεατρικά έργα σε δική του μετάφραση έχουν παρουσιαστεί από σκηνής. Για το έργο του έχει τιμηθεί: με το Βραβείο Luigi Pirandello από το Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο Αθηνών για τη μετάφραση του έργου. Με το Αριστείο της Ελληνικής Μεγάλης Αποστολής του Στρατιωτικού και Νοσοκομειακού Τάγματος του Αγίου Λαζάρου της Ιερουσαλήμ. Με τη διάκριση του Cavaliere από την Ιταλική Δημοκρατία. (Πηγή: "Εκδόσεις Κάμινος", 2024)

Ο Παναγιώτης Δ. Καγκελάρης γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 1951. Διδάκτωρ ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου, σπούδασε νομικά, δημόσιο δίκαιο και πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Άρχισε την επαγγελματική του σταδιοδρομία ως τραπεζικός υπάλληλος (1970-1973) και ακολούθως άσκησε τη δικηγορία για την περίοδο 1976-1977. Από το 1977 σταδιοδρόμησε στο διπλωματικό κλάδο του Υπουργείου Εξωτερικών και υπηρέτησε τόσο στην Κεντρική Υπηρεσία, όσο και σε Αρχές του εξωτερικού (Βερολίνο, Γενεύη, Αλεξάνδρεια, Ισλαμαμπάντ και Αννόβερο). Υπήρξε, επίσης, μέλος της Διεθνούς Επιτροπής Καβάφη (1991-1993). Φιλοτελιστής και συλλέκτης έργων τέχνης, έχει ακόμη ασχοληθεί με τον προσκοπισμό και τη γενική αεροπορία, όπως επίσης και με την ιστορική, γενεαλογική και εραλδική έρευνα. Το συγγραφικό του έργο περιστρέφεται στους τομείς αυτούς των ενδιαφερόντων του.

Ο Ηλίας Τουμασάτος γεννήθηκε τον Μάρτιο του 1974 στο Αργοστόλι της Κεφαλονιάς.Ζει εκεί, χειμώνα καλοκαίρι. Τα πρωινά πηγαίνει σχολείο, στο Βαλλιάνειο Γενικό Λύκειο Κεραμειών, και μπαίνει σε όλες τις τάξεις, στα μαθήματα των Κοινωνικών Επιστημών. Τις άλλες ώρες, διαβάζει, γράφει, χαζεύει, και προσπαθεί να συνεχίσει να αγαπάει τους ανθρώπους. Όλες τις ώρες ακούει τη μουσική που παίζει στο κεφάλι του. Πριν το σχολείο είχε πάει στο Πανεπιστήμιο, δύο φορές, αλλά δεν πρόκοψε να δουλέψει στα αντικείμενα που σπούδασε (Νομική, Θεατρολογία). Αντίθετα, βρέθηκε να ξεφυλλίζει και να ταξινομεί χιλιάδες βιβλία, στην Κοργιαλένειο Βιβλιοθήκη - αγαπούσε από μικρός τα βιβλία, μα εκεί αγάπησε και την έρευνα. Έτσι, πήρε κι ένα διδακτορικό στην Ιστορία, αλλά, μεταξύ μας, δεν ξέρει τίποτα από ονόματα και χρονολογίες. Το 2014 οι εκδόσεις Αιγιαλός εξέδωσαν το πρώτο του λογοτεχνικό βιβλίο. Ήταν "Ο μικρός μάγος και άλλες ιστορίες", και δυο χρόνια μετά ακολούθησαν "Η ψυχή μιας καληνύχτας" και "Το παραμύθι του φυλακισμένου πουλιού". Δεν είχε ποτέ του σκύλο. Αλλά η ιδέα του Παναγή και ο Ντιέγκο, ο υπέροχος σκυλάκος του κ. Γρηγόρη, τον έκαναν να γράψει το βιβλίο "Ο Οδυσσέας στη χώρα των μυθικών σκύλων".

Ο Ηλίας Γιαρένης είναι επίκουρος καθηγητής Ιστορίας της Βυζαντινής Παιδείας, στο Τμήμα Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου.

Ο Aντώνης Π. Αργυρός γεννήθηκε στο χωριό Σπαρτιά Κεφαλονιάς. Αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 1974. Το Δικηγορικό του Γραφείο ιδρύθηκε και λειτουργεί από τον Οκτώβριο του 1976 μέχρι σήμερα. Μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών και Δικηγόρος Παρ' Αρείω Πάγω από το 1984. Υπουργός Επικρατείας στην Κυβέρνηση του Προέδρου του Σ.τ.Ε. Παναγιώτη Ο. Πικραμμένου (2012). Δικηγόρος και Αναπληρωτής Νομικός Σύμβουλος στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών-ΕΚΠΑ από το 2004 έως σήμερα. Νομικός Σύμβουλος - Διευθυντής Νομικής Διεύθυνσης του Εθνικού Ιδρύματος Υποδοχής και Αποκατάστασης Παλιννοστούντων Ομογενών Ελλήνων (ΥΠΕΞ, 1990-2004). Μέλος του Δικαστηρίου Αγωγών Κακοδικίας (2004-2006). Γενικός Γραμματέας της Συνδικαλιστικής-Επιστημονικής Οργανώσεως Νομικών με την επωνυμία "Δημοκρατική Κίνηση Νέων Δικηγόρων" (1985-1989). Μέλος του Ανωτάτου Πειθαρχικού Συμβουλίου Δικηγόρων (2004-2009). Μέλος του Δικαστηρίου του άρθρου 88Σ (Μισθοδικείο) (2004-2009). Μέλος της Επιτροπής Πιστοποίησης Διαμεσολαβητών του άρθρου 6 παρ. 1 του Νόμου 3898/2010 του Υπουργείου Δικαιοσύνης. Ειδικός Νομικός Σύμβουλος του Πρωθυπουργού και του Υπουργικού Συμβουλίου για θέματα δημοσίου δικαίου (1990-1993). Διαιτητής στον κατάλογο διαιτητών του ΔΣΑ, έχει λάβει μέρος σε πολλές διαιτησίες ως διαιτητής και επιδιαιτητής. Νομικός Σύμβουλος της Συνόδου των Πρυτάνεων των Ελληνικών Πανεπιστημίων (2010-2014). Αντιπρόεδρος του Δ.Σ. της ΚΕΔ (2008-2009). Έχει γράψει, μεταξύ άλλων, τα βιβλία: συλλογική έκδοση-"Μελέτες επί του μνημονίου", μελέτη-"Τα προνόμια του Δημοσίου και το δίκαιο της ανάγκης στο κράτος δικαίου", σελ. 303-365, έκδοση ΔΣΑ 2013-Επιμέλεια Έκδοσης, "Το νομικό καθεστώς των παλιννοστούντων", εκδ. "Εθνικού Ιδρύματος Υποδοχής και Αποκατάστασης Αποδήμων και Παλιννοστούντων Ομογενών Ελλήνων", 1996, 2000, σελ. 418, Αθήναι 1997, πρόλογος: Γιώργος Ιακώβου, τ. ΥΠΕΞ Κύπρου, "Η δίκαιη ικανοποίηση λόγω υπερβάσεως της εύλογης διάρκειας της δίκης" (Ν. 4055/2012, 4239/2014), πρόλογος Παναγιώτης Ο. Πικραμμένος - Εκδόσεις Σάκκουλα Α.Ε. 2015, σελ. 682, συλλογική έκδοση-"Τιμητικός Τόμος για τα 50 χρόνια των Τακτικών Διοικητικών Δικαστηρίων", Εκδόσεις Σάκκουλα Α.Ε., 2015, κ.ά.