Πανόραμα ιστορίας της εκπαίδευσης

Ο Ι. Γ. Δελλής είναι ομότιμος καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Έχει διδάξει Γνωσιολογία, Ηθική και Φιλοσοφία της Παιδείας. Ανάμεσα στα βιβλία που έχει εκδώσει είναι: α) Ο "Σκεπτικισμός και η "Νέα Επιστήμη" στη Φιλοσοφία του J. Glanvill", Τυποθήτω-Γιώργος Δαρδανός, Αθήνα 1998, β) "Η συμβολή της αρχαίας ατομικής θεωρίας στην πρόοδο της επιστήμης του 17ου αιώνα", Εκδόσεις Πανεπιστημίου Πατρών 1998, γ) "Μαθήματα φιλοσοφίας της παιδείας", Εκδόσεις Πανεπιστημίου Πατρών 1995. Έχει δημοσιεύσει πολλές ερευνητικές μελέτες σε συλλογικούς τόμους και επετηρίδες, άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά και Πρακτικά συνεδρίων, καθώς και λήμματα σε εγκυκλοπαίδειες και ειδικά Λεξικά.

Ο Αλέξης Κ. Δημαράς (1932-2012) γεννήθηκε στην Αθήνα. Γιος του ιστορικού της λογοτεχνίας, των πολιτικών ιδεών και της εκπαίδευσης Κ.Θ. Δημαρά, επέλεξε από νωρίς ανάλογο δρόμο σπουδάζοντας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και συνεχίζοντας με μεταπτυχιακές σπουδές στο Λονδίνο. Εργάστηκε στην ιδιωτική εκπαίδευση, υπηρέτησε ωστόσο την εκπαίδευση και από δημόσιες θέσεις, σημαντικότερες από τις οποίες είναι η θέση του προέδρου του Κέντρου Εκπαιδευτικής Έρευνας και του διευθυντή του Εθνικού Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής, στο οποίο συγχωνεύθηκαν το καταργηθέν Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, το Κέντρο Εκπαιδευτικής Ερευνας, το Ινστιτούτο Παιδείας Ομογενών και Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης και ο Οργανισμός Επιμόρφωσης Εκπαιδευτικών. Για την προσφορά του ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτωρ των Πανεπιστημίων Αθηνών και Πατρών. Έργα του είναι οι τόμοι "Νεοελληνική εκπαίδευση. Η μεταρρύθμιση που δεν έγινε" (Εστία), "Το εθνικό απολυτήριο" (Ερμής), "Σχολή Μωραΐτη 1936-2006: Ξεφυλλίζοντας 70 χρόνια παιδείας" - το τελευταίο εκδόθηκε από την Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας της Σχολής Μωραΐτη της οποίας υπήρξε ιδρυτικό μέλος. Έγραψε άρθρα σε πολλούς συλλογικούς τόμους και περιοδικά ενώ το 2008 δημοσίευσε, μαζί με την Βάσω Βασιλού-Παπαγεωργίου το ιστορικό βιβλίο-λεύκωμα "Από το κοντύλι στον υπολογιστή" (Μεταίχμιο). Σε αυτό αποτυπώνονται οι σημαντικότερες στιγμές της ελληνικής εκπαίδευσης από το 1830 μέχρι το 2000. Πέθανε στην Αθήνα, σε ηλικία 80 ετών, τον Ιούνιο του 2012. Ένα χρόνο μετά το θάνατό του εκδόθηκε το κύκνειο άσμα του, "Ιστορία της νεοελληνικής εκπαίδευσης: Το 'ανακοπτόμενο άλμα', τάσεις και αντιστάσεις στην ελληνική εκπαίδευση 1833-2000", σε επιμέλεια Βάσως Βασιλού-Παπαγεωργίου (εκδ. Μεταίχμιο, Ιούνιος 2013).

Ο Ιωάννης Α. Δημητρακόπουλος γεννήθηκε το 1968 στο Αίγιο. Είναι επίκουρος καθηγητής φιλοσοφίας και θεολογίας στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Πατρών. Η ερευνητική του δραστηριότητα αφορά την πρόσληψη της φιλοσοφίας από τη χριστιανική σκέψη της πατερικής και της βυζαντινής περιόδου και την πρόσληψη της δυτικής μεσαιωνικής φιλοσοφίας και θεολογίας κατά την υστεροβυζαντινή και τη μεταβυζαντινή περίοδο. Έχει δημοσιεύσει μονογραφίες και άρθρα σε επιστημονικά, ελληνικά και ξένα, περιοδικά, που αφορούν, κυρίως, στην πρόσληψη της αρχαίας φιλοσοφίας και του αρχαιοελληνικού παιδευτικού ιδεώδους από τη χριστιανική σκέψη και την πρόσληψη της Δυτικής μεσαιωνικής θεολογίας και φιλοσοφίας στο ύστερο Βυζάντιο. Από το 2007 διευθύνει το διεθνές ερευνητικό πρόγραμμα "Thomas de Aquino Byzantinus".

Η Jennifer Dodd είναι συντονίστρια έρευνας και σχεδιασμού στο Κέντρο Υπηρεσιών Εκπαίδευσης στην επαρχία Cuyahoga, Η.Π.Α. Είναι διδάκτωρ του Κρατικού Πανεπιστημίου του Cleveland, Η.Π.Α. Επιμελείται το έντυπο "Young Children", είναι αντιπροσωπευτικό μέλος της περιοχής της στο Συμβούλιο για Παιδιά με εξαιρετικές ικανότητες, και Αντιπρόεδρος της Phi Delta Kappa αδελφότητας στην επαρχία Cuyahoga.

O Gert Geissler είναι Διδάκτωρ και Υφηγητής. Έχει υπηρετήσει ως δάσκαλος και ως ερευνητής στην Ακαδημία Παιδαγωγικών Επιστημών του Ανατολικού Βερολίνου και υπήρξε συνεργάτης του Γερμανικού Ινστιτούτου της Φρανκφούρτης για διεθνή παιδαγωγική έρευνα. Έχει δημοσιεύσει πολλές μελέτες και στο έργο του αναφέρεται πλήθος ερευνητών στο Πανεπιστήμιο Ηumboldt του Βερολίνου, του οποίου είναι επίτιμος διδάκτωρ.

Η Σοφία Ηλιάδου-Τάχου (Φλώρινα 1960) είναι πρωτοβάθμια Καθηγήτρια με γνωστικό αντικείμενο "Ιστορία της νεοελληνικής εκπαίδευσης" στο Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. Σπούδασε Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Νεότερη Ιστορία, στα Παιδαγωγικά και στη Βυζαντινή Ιστορία. Το 1996 πήρε το διδακτορικό της από το Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης του ΑΠΘ και το 2002 εκλέχτηκε Λέκτορας της Ιστορίας της Νεοελληνικής Εκπαίδευσης στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. Είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ελληνικής Εταιρίας Ιστορικών της Εκπαίδευσης και της Διεθνούς Ένωσης Ιστορικών της εκπαίδευσης (ISCHE). Έχει γράψει 9 ιστορικά βιβλία και δύο μυθιστορήματα. Τα επιστημονικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται στην Ιστορία της Νεοελληνικής Εκπαίδευσης, την Εκπαιδευτική πολιτική, την Τοπική ιστορία με έμφαση στη Δυτική Μακεδονία, και την Εκπαιδευτική Ιστορία του Πόντου και της νεότερης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Ο καθηγητής Χρήστος Θεοφιλίδης γεννήθηκε στο χωριό Λουβαράς της επαρχίας Λεμεσού. Έε τα ελληνικά Γράμματα στο Απεήτειο Γυμνάσιο Αγρού. Σπούδασε παιδαγωγικά στην Παιδαγωγική Ακαδημία Κύπρου και στο Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης Αθηνών. Μετεκπαιδεύτηκε στα Αμερικανικά Πανεπιστήμια της Μιννεσότα και του Άλμπανυ. Πέρα από το πρώτο πτυχίο, κατέχει τρία πτυχία Masters και Διδακτορικό πτυχίο με ειδίκευση στην Εκπαιδευτική και Δημόσια Διοίκηση και στην Ανάπτυξη και Αξιολόγηση Προγραμμάτων. Κατά την περίοδο 1979-1983 εργάστηκε ως ερευνητής στο Γραφείο Μελετών και Ερευνών του Πανεπιστημίου Άλμπανυ των ΗΠΑ και παράλληλα ως εντεταλμένος επίκουρος καθηγητής στη Σχολή Επιστημών Αγωγής του ίδιου Πανεπιστημίου. Επέστρεψε στην Κύπρο για υπηρεσιακούς λόγους και κατά την περίοδο 1983-1990 εργάστηκε στην Παιδαγωγική Ακαδημία Κύπρου και στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Κύπρου ως Προϊστάμενος του Τομέα Επιμόρφωσης. Κατά την περίοδο 1991-1992 εργάστηκε ως επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Το Σεπτέμβριο 1992 εξελέγη αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και ταυτόχρονα Πρόεδρος του Τμήματος Επιστημών Αγωγής, θέση στην οποία εργάστηκε για έξι χρόνια, εδραιώνοντας την εκπαίδευση δασκάλων και νηπιαγωγών στο Πανεπιστήμιο Κύπρου. Αναγνωρίζοντας τις σπουδές, την πείρα και το συγγραφικό του έργο, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Γλαύκος Κληρίδης και το Υπουργικό του Συμβούλιο τον διόρισαν Πρόεδρο της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, θέση από την οποία, μαζί με τους συνεργάτες του, επέβαλε την ίση μεταχείριση στις μεταθέσεις των εκπαιδευτικών και την αξιοκρατία στις προαγωγές τους. Από το Σεπτέμβριο 2005 εργάζεται στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας ως Αναπληρωτής Κοσμήτορας στη Σχολή Επιστημών Αγωγής και ως Συντονιστής των Μεταπτυχιακών Προγραμμάτων, με ιδιαίτερη συμβολή στην αξιολόγηση-πιστοποίηση των Προγραμμάτων Δασκάλων και Νηπιαγωγών και του Μεταπτυχιακού Προγράμματος στις Επιστήμες Αγωγής με τρεις κατευθύνσεις: Εκπαιδευτική Διοίκηση, Θεωρία-Πρακτική και Αξιολόγηση Διδασκαλίας, Ειδική Εκπαίδευση. Δημοσίευσε πληθώρα άρθρων σε διεθνή περιοδικά. Είναι συγγραφέας αρκετών βιβλίων, μερικά από τα οποία χρησιμοποιούνται ως διδακτικά εγχειρίδια στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Πήρε μέρος σε πληθώρα διεθνών συνεδρίων είτε ως ακαδημαϊκός δάσκαλος είτε ως εκπρόσωπος της Κύπρου. Πρωτοστάτησε στην ίδρυση και διετέλεσε πρώτος πρόεδρος της Παιδαγωγικής Εταιρείας Κύπρου και του Εκπαιδευτικού Ομίλου Κύπρου.

Η Δώρα Κάββουρα σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές σπουδές και τη διδακτορική της διατριβή στη Διδακτική της ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Paris 7. Είναι Λέκτορας στο Τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Τα επιστημονικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται στη σύνδεση Επιστημολογίας της Ιστορίας και Διδακτικής Έρευνας, τη διερεύνηση Διαδικασιών Μάθησης της Ιστορίας, την Ιστορική Γνώση και Διαπολιτισμική Εκπαίδευση, τη Διδασκαλία και Μάθηση Ιστορίας με Τεχνολογίες Πληροφορίας και Επικοινωνίας, τη σχεδίαση Εκπαιδευτικού Λογισμικού Ιστορίας.

Ο Ηρακλής Εμμ. Καλλέργης γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης και σπούδασε, με υποτροφία του Ι.Κ.Υ., φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στα Ινστιτούτα Κλασικής και Βυζαντινής Φιλολογίας του Πανεπιστήμιου της Βιέννης. Κατά το διάστημα 1962-1986 υπηρέτησε σε δημόσια σχολεία της Δ.Ε. του νομού Ηρακλείου και στη Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία Αθηνών. Αριστοβάθμιος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων (1980), δίδαξε μεταξύ 1987-2003 τα μαθήματα της νεοελληνικής και της παιδικής λογοτεχνίας στη Σχολή Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Πατρών της οποίας διετέλεσε κοσμήτορας μεταξύ 1999-2002. Στην ίδια Σχολή, ίδρυσε και διηύθυνε το Εργαστήριο Γλώσσας και Λογοτεχνίας του Παιδαγωγικού Τμήματος Νηπιαγωγών (ΠΤΝ). Από το 2004 είναι ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Πατρών. Έχει δημοσιεύσει πλήθος μελετημάτων -σε ελληνικά και ξένα περιοδικά- και μονογραφιών για θέματα της παλαιότερης και νεότερης φιλολογικής γραμματείας μας. Είναι μέλος της Επιτροπής Κρατικών Βραβείων Παιδικού Βιβλίου, της οποίας υπήρξε πρόεδρος κατά την τετραετία 1998-2002.

Η Πέλλα Καλογιαννάκη είναι επίκουρη καθηγήτρια στο ΠΤΔΕ του Πανεπιστημίου Κρήτης. Τα επιστημονικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται στο χώρο της Συγκριτικής Παιδαγωγικής και της Κοινωνικοποιητικής Λειτουργίας της Εκπαίδευσης. Έχει δημοσιεύσει εργασίες της στην ελληνική, αγγλική, γαλλική και αραβική γλώσσα, έχει λάβει μέρος με ανακοινώσεις της σε διεθνή συνέδρια στην Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες και έχει συντονίσει ευρωπαϊκά προγράμματα και δράσεις κατά την τελευταία δεκαετία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Έχει συγγράψει δέκα βιβλία και έχει επιμεληθεί 4 συλλογικούς τόμους στο χώρο των ερευνητικών της ενδιαφερόντων. Έχει επίσης δημοσιεύσει μεγάλο αριθμό άρθρων σε διάφορες γλώσσες.

Επίκουρος καθηγητής Σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κύπρου. Γεννήθηκε στη Λευκωσία το 1960 και μέχρι την τουρκική εισβολή του 1974 κατοικούσε στη Λάπηθο της επαρχίας Κερύνειας. Από τον Οκτώβριο του 1974 η οικογένεια του εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη. Είναι πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και διδάκτωρ Φιλοσοφίας του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της ίδιας σχολής. Τα ερευνητικά ενδιαφέροντα και οι επιστημονικές του δημοσιεύσεις επικεντρώνονται στην ιστορία του κυπριακού ενωτικού κινήματος, με έμφαση στη μελέτη του κυπριακού εθελοντισμού, και στη δεκαετία του 1940 στην Ελλάδα. Έχει δημοσιεύσει δεκάδες ιστορικές μελέτες σε επιστημονικά περιοδικά, συλλογικούς τόμους και βιβλία.

Ο Πέτρος Πασιαρδής είναι Καθηγητής Εκπαιδευτικής Ηγεσίας στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου και Πρόεδρος του Commonwealth Council for Educational Administration and Management (CCEAM). Τα κυριότερα ερευνητικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται γύρω από θέματα Στρατηγικού Προγραμματισμού και Σχεδιασμού στην Εκπαίδευση, θέματα Αποτελεσματικής Εκπαιδευτικής Ηγεσίας, διαδικασίες Λήψης Αποφάσεων, Αποτελεσματικά Σχολεία και θέματα Αξιολόγησης Προσωπικού και Προγραμμάτων. Πρόσφατα, υπήρξε ένας από τους εκδότες και συγγραφείς του διεθνούς τόμου "International Handbook on the Preparation and Development of School Leaders".

Ο Αντώνης Χουρδάκης είναι Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Σορβόννης των Παρισίων (Paris-V Rene Descartes, Sorbonne). Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στο χώρο της Ιστορίας της Παιδείας και στην παιδαγωγική προσέγγιση της Ιστορίας. Είναι συγγραφέας δέκα βιβλίων και πολλών μελετών και άρθρων στην ελληνική, αγγλική, γαλλική, ρωσική, ισπανική και αραβική γλώσσα. Έχει συνεργαστεί σε προγράμματα σχετικά με τη διδασκαλία της Ιστορίας, της Γλώσσας και του Πολιτισμού και στην παραγωγή διδακτικού υλικού για την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχει λάβει μέρος σε πολλά διεθνή και παγκόσμια συνέδρια στην Ελλάδα (ΠΕΕ, WAER, CESE), την Ευρώπη (WHA, IAHE) και τις ΗΠΑ (CIES, AERA). Είναι μέλος της Παγκόσμιας Εταιρείας για την Ιστορία (WHA), της Διεθνούς Ένωσης για την ιστορία της Παιδείας (ΙΑΗΕ), της Παιδαγωγικής Εταιρείας Ελλάδος (ΠΕΕ), της Διεπιστημονικής Ένωσης Αρχαίου Θεάτρου (GITA, Montpellier III), της Ιστορικής και Λαογραφικής Εταιρείας Ρεθύμνου (ΙΛΕΡ) και άλλων εταιρειών. Έχει διατελέσει Γενικός Γραμματέας της Παγκόσμιας Ένωσης των Επιστημών της Αγωγής (Association Mondiale des Sciences de l' Education, AMSE/WAER). Έχει επίσης διδάξει στο Πανεπιστήμιο Saint John της Νέας Υόρκης και συνεργάζεται με το Ινστιτούτο Ιστορίας και Ιστορίας της Παιδείας της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών. Το 2004 εξελέγη καθηγητής το Π.Τ.Δ.Ε. του Πανεπιστημίου Κρήτης, στο οποίο διδάσκει από το 1990.

Ο Jim Carl είναι αναπληρωτής καθηγητής της Κοινωνικής Βάσης της Εκπαίδευσης και Πρόεδρος στο Τμήμα Σχολικών Προγραμμάτων και Σχολικής Βάσης του Κρατικού Πανεπιστημίου του Cleveland, Η.Π.Α. Οι δύο περιοχές των κύριων ερευνητικών ενδιαφερόντων του είναι: η Ιστορία και η Πολιτική της αστικής εκπαίδευσης στις Ηνωμένες Πολιτείες μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και οι ρίζες της μαζικής φοίτησης στη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη κατά το 19ο αιώνα.

Η Dorena Caroli είναι διδάκτωρ της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών (Παρίσι). Στη διδακτορική της διατριβή πραγματεύτηκε την Ιστορία των εγκαταλειμμένων παιδιών και την Αντικοινωνική Συμπεριφορά των νέων στη Σοβιετική Ένωση στη δεκαετία του 1920. Από το 2007, εργάζεται ως ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο Μacerata (Ιταλία), όπου διδάσκει Ιστορία της Εκπαίδευσης και Παιδική Λογοτεχνία.

Ο Παναγιώτης Γατσωτής είναι διδάκτωρ της Διδακτικής της Ιστορίας του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αιγαίου και εργάζεται ως φιλόλογος στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Οι δημοσιεύσεις του αφορούν κυρίως στην Εφαρμοσμένη Διδακτική της Ιστορίας και τις αντιλήψεις μαθητών και εκπαιδευτικών για τη Σχολική Ιστορία.

Ο Αθανάσιος Ε. Γκότοβος γεννήθηκε το 1951. Τελείωσε το Ιεροδιδασκαλείο Βελλάς, σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Δίδαξε Παιδαγωγικά στο Κεντρικό Ινστιτούτο Επιστήμης της Διδασκαλίας και Ανάπτυξης Προγραμμάτων του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου (1980-1981). Από το 1981 εργάζεται στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και σήμερα είναι Καθηγητής στον Τομέα Παιδαγωγικής του Τμήματος Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του ιδίου πανεπιστημίου. Στο πεδίο ειδίκευσής του ανήκουν οι Θεωρίες του Σχολείου, η Διδακτική της Γλώσσας, οι Θεωρίες Κοινωνικοποίησης και η Διαπολιτισμική Παιδαγωγική. Έχει συγγράψει βιβλία και έχει δημοσιεύσει, σε ελληνικά και διεθνή περιοδικά, άρθρα πάνω στις παραπάνω θεματικές περιοχές.

Η Κατερίνα Ι. Δαλακούρα είναι λέκτορας στην ιστορία της εκπαίδευσης (2007), στο Τμήμα Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κρήτης. Αποφοίτησε από το Τμήμα Ψυχολογίας, Παιδαγωγικής και Φιλοσοφίας της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ, και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο ίδιο πανεπιστήμιο, και σε πανεπιστήμια του εξωτερικού (European Diploma in Education and Training, μετά από παρακολούθηση μαθημάτων συγκριτικής, πολυπολιτισμικής εκπαίδευσης και σχετικών σεμιναρίων στο πλαίσιο των μεταπτυχιακών προγραμμάτων "Erasmus" στα: University of Glasgow, University of Palma de Mallorka -Ισπανία, και University of Reinnes -Γαλλία). Υπέβαλε τη διδακτορική της διατριβή στην Ιστορία της Νεοελληνικής Εκπαίδευσης, στο Τμήμα Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής του ΑΠΘ. Μεταξύ 2002-2006 δίδαξε το μάθημα "Παιδαγωγική της ισότητας των φύλων" στο Διατμηματικό Διεπιστημονικό Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ (συνεργαζόμενα τμήματα Φιλοσοφίας-Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας). Μεταξύ 2004-2006, επίσης, δίδαξε στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών "Φύλο και νέα εκπαιδευτικά και εργασιακά περιβάλλοντα στην Κοινωνία της Πληροφορίας", του Πανεπιστημίου Αιγαίου (Ρόδος). Από το 2004 έως το 2006 εργάστηκε ως ειδική επιστήμονας (βάσει του Π.Δ. 407/1980) στο Τμήμα Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής του ΑΠΘ και στο Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. Το 2007 διορίστηκε λέκτορας στο Τμήμα Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κρήτης. Τα επιστημονικά της ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν την ιστορία της νεοελληνικής εκπαίδευσης (αρχειακή έρευνα, κοινωνικοπολιτική και πολιτισμική προσέγγιση), την ιστορία της γυναικείας εκπαίδευσης, την ιστορική προσέγγιση των παιδαγωγικών ιδεών, το φύλο στην εκπαίδευση, την επιστημολογία και τη μεθοδολογία της ιστοριογραφίας. Έχει γράψει πολυάριθμα επιστημονικά άρθρα, καθώς και τα βιβλία: "Το Κεντρικό Παρθεναγωγείο Θεσσαλονίκης (1854-1914): Μια πρώτη προσέγγιση της εκπαίδευσης των κοριτσιών στη Θεσσαλονίκη κατά τον τελευταίο αιώνα της οθωμανικής κυριαρχίας", Θεσσαλονίκη: Αφοί Κυριακίδη, 2000, και "Η εκπαίδευση των γυναικών στις ελληνικές κοινότητες της οθωμανικής αυτοκρατορίας (19ος αι-1922): Κοινωνικοποίηση στα πρότυπα της πατριαρχίας και εθνικισμού", Αθήνα: Gutenberg, 2008. Επίσης, έχει μεταφράσει, μαζί με τη Χριστίνα Αθανασιάδου, το βιβλίο της Madeleine Arnot "Διαδικασίες αναπαραγωγής του φύλου: Εκπαιδευτική θεωρία και φεμινιστικές πολιτικές", Αθήνα: Μεταίχμιο, 2006.

Ο Μιχάλης Δαμανάκης είναι καθηγητής Διαπολιτισμικής Παιδαγωγικής στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Κρήτης και Διευθυντής του Εργαστηρίου Διαπολιτισμικών και Μεταναστευτικών Μελετών (Ε.ΔΙΑ.Μ.ΜΕ). Σπούδασε Παιδαγωγική, Κοινωνιολογία, Ιστορία και Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Κολωνίας, στη Γερμανία, και απέκτησε τους τίτλους Magister Artium και Doktor Phil. Εργάστηκε επί εξίμισι έτη σε Γερμανικά Πανεπιστήμια και στη συνέχεια στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων (1985-1994), όπου και χρημάτισε επί πέντε έτη Πρόεδρος του Παιδαγωγικού Τμήματος. Από το ακαδημαϊκό έτος 1995/96 εργάζεται στο Παιδαγωγικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Κρήτης, του οποίου και χρημάτισε Πρόεδρος για δύο έτη, ενώ από το Σεπτέμβριο του 1999 μέχρι τον Αύγουστο του 2004 ήταν Αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου. Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται κυρίως σε θέματα Μετανάστευσης, Διαπολιτισμικής Παιδαγωγικής, Δίγλωσσης Εκπαίδευσης, Θεωριών Κοινωνικοποίησης και Διδασκαλίας της Ελληνικής ως Δεύτερης Γλώσσας. Έχει συγγράψει ή και επιμεληθεί είκοσι βιβλία και έχει δημοσιεύσει πολλές μελέτες και άρθρα σε διεθνή και ελληνικά περιοδικά, σχετικά με τα παραπάνω επιστημονικά πεδία.

Ο Γιώργος Κόκκινος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1960. Εργάζεται ως καθηγητής στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αιγαίου (Ρόδος), όπου υπηρετεί από το 1997, διδάσκοντας Ελληνική και Ευρωπαϊκή Ιστορία και Διδακτική της Ιστορίας. Είναι μέλος της Εταιρείας Μελέτης Νέου Ελληνισμού, της Ελληνικής Εταιρείας Ιστορικών της Εκπαίδευσης, της Historical Association, της International Society for History Didactics και της IRAHSSE, ενώ συνεργάζεται με την Association for Historical Dialogue and Research. Έχει εκδώσει μεταξύ άλλων τα βιβλία: "Η φασίζουσα ιδεολογία στην Ελλάδα" (Παπαζήσης 1989), "Ο πολιτικός ανορθολογισμός στην Ελλάδα" (Τροχαλία 1996), "Από την Ιστορία στις ιστορίες" (Ελληνικά Γράμματα 1998), "Αναζητώντας την Ευρώπη" (Μεταίχμιο 2000), "Διδακτικές προσεγγίσεις στο μάθημα της Ιστορίας" (Μεταίχμιο 2000, 2η έκδοση), "Επιστήμη, Ιδεολογία, Ταυτότητα" (Μεταίχμιο 2003). Είχε επίσης την επιμέλεια των βιβλίων "Διεπιστημονικές προσεγγίσεις στη Μουσειακή Αγωγή" (Μεταίχμιο 2002, σε συνεργασία με την Ευγενία Αλεξάκη) και "Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας. Ανθολόγιο" (Βουλή των Ελλήνων 2002, σε συνεργασία με την Ελένη Κορομηλά). Άρθρα και βιβλιοκρισίες του έχουν δημοσιευθεί στα περιοδικά "Μνήμων", "Σύγχρονα Θέματα", "Θεωρία και Κοινωνία", "Φιλολογική" κ.ά. Η επιστημονική του δραστηριότητα αφορά την ιστορία των πολιτικών ιδεών τον 19ο και τον 20ό αιώνα, τη διδακτική της ιστορίας, την ιστορία των αντιλήψεων για το σώμα και τη σωματική αγωγή και την ιστορία της εκπαίδευσης.

Η Μαρία Μποντίλα είναι καθηγήτρια φιλόλογος, διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έχει μελετήσει την εκπαίδευση των Ελλήνων πολιτικών προσφύγων στις χώρες υποδοχής τους. Ασχολείται με θέματα Ιστορίας και Κοινωνιολογίας της Εκπαίδευσης, με τις Σπουδές Φύλου και τη Μεθοδολογία της Έρευνας. Στα ιδιαίτερα ενδιαφέροντά της ανήκει επίσης η μελέτη του ρόλου της λογοτεχνίας στη δόμηση ταυτοτήτων και συλλογικής μνήμης. Εργασίες της έχουν δημοσιευτεί σε πρακτικά συνεδρίων, συλλογικούς τόμους και περιοδικά, ελληνικά και ξένα.

Ο Gary McCulloch είναι Καθηγητής της Ιστορίας της Εκπαίδευσης στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Υπήρξε Πρόεδρος της Αγγλικής Εταιρείας των Ιστορικών της Εκπαίδευσης και εκδότης του περιοδικού "Ιστορία της Εκπαίδευσης" ("History of Education").

Ο Κωνσταντίνος Γ. Καρράς είναι επίκουρος καθηγητής του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Κρήτης. Τα επιστημονικά και ερευνητικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στη Συγκριτική Εκπαίδευση, στις Εκπαιδευτικές Πολιτικές που αφορούν τους Εκπαιδευτικούς, στην Εκπαίδευση των Εκπαιδευτικών στην Ευρώπη - Συστήματα μόρφωσης και επιμόρφωσης Εκπαιδευτικών, στο Επάγγελμα του Εκπαιδευτικού, στα Ευρωπαϊκά Εκπαιδευτικά Προγράμματα, στις Εκπαιδευτικές Μεταρρυθμίσεις στην Ευρώπη. Το ερευνητικό και συγγραφικό του έργο εστιάζεται στα ερευνητικά του ενδιαφέροντα, εκτός από τη μελέτη Μaster και τη διδακτορική διατριβή, που αφορούν την Εκπαίδευση των Εκπαιδευτικών στην Ευρώπη και τις Κοινωνικές Αναπαραστάσεις Ευρωπαίων Εκπαιδευτικών για το επάγγελμά τους. Έχει δημοσιεύσει μία μονογραφία με τίτλο "Ζητήματα Πολιτικής της Εκπαίδευσης στην Κρήτη στις αρχές του 20ού αιώνα. Δοκίμιο προβληματισμού στο πλαίσιο του ιστορικο-συγκριτικού παραδείγματος", Αθήνα, Εκδόσεις Ατραπός, 2007. Έχει επίσης δημοσιεύσει μελέτες και άρθρα (στην ελληνική, αγγλική και ρωσική γλώσσα) σε έγκυρα ελληνικά και ξένα περιοδικά καθώς και σε συλλογικούς τόμους. Έχει συμμετάσχει σε πολλά διεθνή συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έχει λάβει μέρος σε Ευρωπαϊκά Ερευνητικά Προγράμματα, όπως: "Παιδεία Ομογενών", Πρόγραμμα Socrates, "Ένταξη Τσιγγανοπαίδων στο Σχολείο".

Ο Αναστάσιος Κοντάκος αποφοίτησε από την Παιδαγωγική Ακαδημία Τρίπολης το 1981 και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Γερμανία. Το 1987 απέκτησε τον τίτλο "Magister der Padagogik und der Philosophie" από το Institut fur Philosophie, Padagogik und Psychologie της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Στουτγάρδης. Το 1992 πήρε το διδακτορικό του (Dr.Phil.) από το ίδιο πανεπιστήμιο, στο οποίο και δίδαξε από το 1988 έως το 1994. Από το 1992 έως το 1994 διετέλεσε συντονιστής του "Διεθνούς και Διαπολιτισμικού Τομέα" του Λαϊκού Πανεπιστημίου της Στουτγάρδης (vhs). Είναι Καθηγητής στο Τμήμα Επιστημών της Προσχολικής Αγωγής και Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού του Πανεπιστημίου Αιγαίου, στο γνωστικό αντικείμενο: "Ιστορία της εκπαίδευσης με έμφαση στην αρχαιότητα και την παιδαγωγική αξία των Μύθων". Είναι Διευθυντής του Π.Μ.Σ. "Μοντέλα Σχεδιασμού και Αναπτύξης Εκπαιδευτικών Μονάδων". Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα είναι: Ιστορία της Παιδαγωγικής, Η Εκπαίδευση στα Δωδεκάνησα κατά την Ιταλοκρατία, Η Μη Λεκτική Συμπεριφορά, η Παιδαγωγική των Μέσων, η Ευρωπαϊκή Διάσταση στην Εκπαίδευση, η Εκπαίδευση Ενηλίκων, η Διαπολιτισμική Εκπαίδευση. Είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ΕΛ.Ε.Ι.Ε. και Επιστημονικός Σύμβουλος του έγκριτου Γερμανικού περιοδικού "ZfE".

Η Μαίρη Κουτσελίνη - Ιωαννίδου είναι Καθηγήτρια στο Τμήμα Επιστημών της Αγωγής του Πανεπιστήμιου Κύπρου και Διευθύντρια της Έδρας UNESCO του Πανεπιστημίου Κύπρου για την Ισότητα και Ενδυνάμωση των Φύλων. Έχει σπουδάσει ελληνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Εκπαιδευτική Πολιτική και Ανάπτυξη Προγραμμάτων στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Σχεδιασμό, Ανάπτυξη και Αξιολόγηση Προγραμμάτων στο State University of New York at Albany. Έχει δημοσιεύσει εκτεταμένα, στα ελληνικά και αγγλικά, σε διεθνή περιοδικά στους τομείς της έρευνας και διδασκαλίας της, όπως σε θέματα Εκπαιδευτικής πολιτικής, Ανάπτυξης Προγραμμάτων και Αξιολόγησης, Επιμόρφωσης και Ανάπτυξης των Εκπαιδευτικών και των Εκπαιδευτών. Κατά το διάστημα 2002-2005 συμμετείχε στο Expert Group της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (European Commission) για την πραγμάτωση των στόχων της Λισσαβόνας στο θέμα "Training of Teachers and Trainers". Συμμετέχει στην Επιτροπή Νέων Αναλυτικών Προγραμμάτων του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού, στη Μικτή Επιτροπή Ανάπτυξης και Αξιολόγησης του Προγράμματος Προ-υπηρεσιακής Κατάρτισης Καθηγητών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, στη Συμβουλευτική Επιτροπή Αξιολόγησης και Εξετάσεων του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού, και σε μεγάλο αριθμό τεχνικών επιτροπών αξιολόγησης προγραμμάτων και προσωπικού. Είναι, επίσης, μέλος του Συμβουλίου της Αρχής Ραδιοτηλεόρασης από το 1998 μέχρι σήμερα. Προΐσταται ως συντονίστρια και επιστημονική υπεύθυνη σε ερευνητικά Προγράμματα χρηματοδοτούμενα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Ίδρυμα Προώθησης Έρευνας και είναι ενεργό μέλος σε Διεθνείς Ακαδημαϊκές Οργανώσεις - Association for supervision and curriculum development (ASCD-USA), - The curriculum association (U.K.), - International Study Association of teachers' Thinking (ISATT), -European Association for Research on learning and instruction (EARLI), International Association for the Evaluation of the educational Achievement (IEA), Children's Identity and Citizenship in Europe (CICE).

Ο Γεώργιος Ν. Λεοντσίνης είναι Ομότιμος Καθηγητής Νεότερης Ελληνικής Ιστορίας και Διδακτικής της Ιστορίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Δίδαξε ή συνεχίζει να διδάσκει Νεότερη Ελληνική και Ευρωπαϊκή Ιστορία και Διδακτική της Ιστορίας στο Τμήμα Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου, στα Παιδαγωγικά Τμήματα των Πανεπιστημίων Θεσσαλίας και Αθηνών, στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, και ως προσκεκλημένος καθηγητής σε πανεπιστήμια του εξωτερικού. Έχει δημοσιεύσει βιβλία, επιστημονικές μελέτες και άρθρα στην ελληνική, τη γαλλική και την αγγλική γλώσσα και συμμετείχε με επιστημονικές ανακοινώσεις σε πολλά συνέδρια στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Με πρωτοβουλία του ίδιου και πολλών συναδέλφων του ιδρύθηκε και λειτουργεί από το έτος 2006 η "Εταιρεία Θεωρίας, Έρευνας και Διδακτικής της Ιστορίας", της οποίας διατελεί Πρόεδρος.

Ο Κωνσταντίνος Δ. Μαλαφάντης γεννήθηκε στην Καλαμάτα. Είναι Καθηγητής Παιδαγωγικής και Λογοτεχνίας στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης της Σχολής Επιστημών της Αγωγής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι Πρόεδρος της Παιδαγωγικής Εταιρείας Ελλάδος, Αντιπρόεδρος του Ελληνικού Ινστιτούτου Εφαρμοσμένης Παιδαγωγικής και Εκπαίδευσης και Διευθυντής του Εργαστηρίου Παιδαγωγικών Εφαρμογών και Παραγωγής Εκπαιδευτικού Υλικού. Είναι επίσης επιστημονικός υπεύθυνος του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών "Ψυχοπαιδαγωγική της Ανάγνωσης, Φιλαναγνωσία και Εκπαιδευτικό Υλικό" της ίδιας Σχολής, Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της European Educational Research Association (EERA), Διευθυντής Σύνταξης του επιστημονικού περιοδικού Παιδαγωγική Επιθεώρηση της Παιδαγωγικής Εταιρείας Ελλάδος, Διευθυντής Σύνταξης του επιστημονικού περιοδικού MusEd, Μουσείο-Σχολείο-Εκπαίδευση, που εκδίδει το "Μουσείο Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης", μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής Εκδόσεως του επιστημονικού περιοδικού Κοινωνία, που εκδίδει η Πανελλήνιος Ένωσις Θεολόγων και Ειδικός Σύμβουλος Εκδόσεως του περιοδικού Νέα Παιδεία, που εκδίδει η Επιστημονική Ένωση "Νέα Παιδεία". Τα θεωρητικά και ερευνητικά ενδιαφέροντά του είναι η παιδαγωγική διάσταση της λογοτεχνίας, η σχέση του παιδιού με την ανάγνωση, η καλλιέργεια και η ανάπτυξη της φιλαναγνωσίας, το παραμύθι και η διδασκαλία του, η μουσειοπαιδαγωγική, η ιστορία της Νεοελληνικής Παιδείας και ο Νεοελληνικός Διαφωτισμός. Έχει συγγράψει δεκατρία βιβλία και έχει επιμεληθεί πλήθος άλλων. Μελέτες και έρευνές του έχουν δημοσιευθεί σε ελληνικά και διεθνή παιδαγωγικά και φιλολογικά περιοδικά.

Ο Γεώργιος Ν. Μοσχόπουλος διετέλεσε αναπληρωτής καθηγητής στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Πατρών, όπου δίδαξε Νεότερη Ιστορία. Έχει προβεί σε αρκετές αυτοτελείς εκδόσεις, και έχει δημοσιεύσει πολλά άρθρα σε περιοδικά του εσωτερικού και του εξωτερικού, καθώς και άρθρα στις αθηναϊκές εφημερίδες. Είναι Πρόεδρος της Εταιρείας Κεφαλληνιακών Ιστορικών Ερευνών και διευθύνει την έκδοση της επετηρίδας της "Κεφαλληνιακά Χρονικά". Είναι, επίσης, επιστημονικός υπεύθυνος του Αρχείου του "Ιδρύματος Αντώνη Σ. Ν. Τρίτση για τα Δικαιώματα και την Απελευθέρωση των Λαών".

Ο Γιάννης Μπέτσας είναι Επίκουρος Καθηγητής του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στο γνωστικό αντικείμενο "Ιστορία της Εκπαίδευσης".

Η Χρυσούλα Γαλάνη είναι υποψήφια διδάκτωρ στη Διδακτική της Ιστορίας, στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει ασχοληθεί με θέματα που σχετίζονται με το Γαλλικό εκπαιδευτικό σύστημα, την Ιστοριογραφία και τις Εκπαιδευτικές Μεταρρυθμίσεις. Έχει δημοσιεύσει άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά και έχει συμμετάσχει με ανακοινώσεις σε ελληνικά και διεθνή Συνέδρια,

Ο Ανδρέας Ανδρέου είναι Καθηγητής Ιστορίας και Πολιτισμού στην Εκπαίδευση στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης Φλώρινας. Σπούδασε αρχαιολογία, αρχαία ιστορία και βυζαντινολογία στο Πανεπιστήμιο του Mainz της Γερμανίας, όπου εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στην κλασική αρχαιολογία. Έχει δημοσιεύσει μονογραφίες και σημαντικό αριθμό άρθρων σε ελληνικά και διεθνή περιοδικά και συλλογικούς τόμους, με θέμα τη διδακτική της ιστορίας, την τοπική ιστορία και τη μουσειακή εκπαίδευση.